غرب، قتل عام مسلمین را نادیده گرفته است
غرب، قتل عام مسلمین را نادیده گرفته است
نویسنده:
جاستین مک کارتی
ترجمه:
برگردان از انگلیسی: نایب قدرت-سیلوانا
جاستین مک کارتی، مورخ و جمعیت‌شناس دانشگاه لویزیل، از قتل عام و اخراج مسلمانان بین سالهای ۱۹۲۲- ۱۸۲۱ در بالکان، قفقاز، و آناتولی، پرده برداشت.
درحالی که دول غربی در پی آن هستند که رویدادهای سال ۱۹۱۵ را «نسل کشی» بنامند، اما رنج و آلام میلیون‌ها مسلمان را که در آخرین سالهای عمر امپراتوری عثمانی، قتل عام و یا مجبور به ترک سرزمین‌های خود شدند، نادیده گرفته‌اند.
رویدادهای سال ۱۹۱۵ در طول جنگ جهانی اول به وقوع پیوست، و آن، هنگامی بود که بخشی از ارامنه‌ای که در حیطه‌ی امپراتوری عثمانی زندگی می‌کردند، با حمایت و تحریک شوروی مهاجم، سر به شورش برداشتند.
نقل مکان شورشیان ارمنی در شرق آناتولی، منجر به نتایج ناگواری برای طرفین گردید، که ترکیه نیز آن را انکار نکرده است. اما جلوه دادن آن حوادث تحت عنوان «نسل کشی» را نمی‌پذیرد.
ترکیه، مورخین جهان را به تاسیس یک کمیسیون مشترک، و مطالعه‌ی دقیق بایگانی رویداد‌ها فراخوانده است، تا آن‌چه که در آن دوره بین امپراتوری عثمانی و شهروندان ارمنی آن رخ داده‌است، آشکار گردد.
جاستین مک کارتی، مورخ و جمعیت‌شناس دانشگاه لوویزویل، در کتابش به نام: «مرگ و تبعید: پاکسازی قومی مسلمانان عثمانی» از قتل عام و اخراج مسلمانان بین سالهای ۱۹۲۲- ۱۸۲۱ در بالکان، قفقاز، و آناتولی، پرده برداشت. وی به قتل عام، تبعید و مهاجرت اجباری بیش از پنج میلیون مسلمان اشاره می‌کند که در داخل مرزهای عثمانی و در هنگام ضعف این امپراتوری صورت گرفت. بیشتر مسلمانانی که مجبور به مهاجرت شده بودند، به سبب گرسنگی و بیماری جان باختند.
علیرغم آن، تاریخ قتل عام مسلمانان در بالکان، قفقاز و آناتولی، به فراموشی سپرده شد و در هیچ یک از کلاس‌های تاریخ مطرح نگردید.
اولین کشتار توسط یونانیان
در اوایل ۱۸۰۰ مسلمانان ترک در تراکیه‌ی غربی مورد هدف گروه‌های مسلح یونانی قرارگرفتند. این گروه‌ها، مسلمانان ترک را مانع تشکیل دولت یونان که فقط متعلق به یونانیان بوده، می‌دانستند. در سال ۱۸۲۱ روستائیان و شهرنشینان مسلمان در این کشور مورد حمله قرار گرفته و بسیاری قتل عام، و باقیمانده مجبور به ترک خانه‌های خود شدند. بیش از ۲۵ هزار مسلمان در طول این مدت توسط گروه-های مسلح یونانی به قتل رسیدند.
مهاجرت اجباری مسلمین
بنا به نوشته‌ی مک کارتی در این کتاب، در اوایل قرن نوزدهم، به تبع سیاست روسی سازی منطقه، تاتارهای کریمه و نوغانی مجبور به برگزیدن دو راه شدند، یا به مناطق مرکزی روسیه بروند (تا سپس در فرهنگ و زبان روس استحلال شوند) یا به سوی قلمرو امپراتوری عثمانی مهاجرت نمایند. روند کوچ اجباری تاتارهای نوغانی تا سال ۱۸۶۰ ادامه داشته و حدود ۳۰۰ هزار تاتاری در این مدت مجبور به ترک خانه وسرزمین خود شدند. این کتاب همچنین می‌افزاید: با حملات روس‌ها، شورش‌های ارامنه در امپراتوری، و کوچاندن اجباری مسلمانان، نسبت جمعیتی قفقاز و امپراتوری عثمانی در طول مدت قرن نوزدهم، وارونه شد. قبل از تهاجم روسیه، جمعیت مسلمانان قفقاز را ترک‌های آذربایجان و ایروان، ملیت‌هایی از چرکس، ابخازیان، چچن- اینگوش، و داغستان تشکیل داده بودند. بعد از کنترل قفقاز از سوی روس‌ها، آن‌ها مسلمانان را مجبور به ترک وطن کردند. مسلمانان چرکس و سایر قفقازی-ها، از طریق دریا به مرزهای امپراتوری عثمانی (ترابزون امروزی در شمال ترکیه) منتقل شدند. بیش از ۳۰ هزار نفر در این مدت به سبب بیماری و سوء تغذیه جان باختند.
مک کارتی، با اشاره به قتل عام‌های انجام گرفته شده در ایالات شرقی امپراتوری عثمانی و قفقاز بین سالهای ۱۸۷۷ و ۱۹۱۴ توسط روس‌ها و ارامنه، می‌نویسد: روس‌ها سرزمین‌های مسلمانان را اشغال کردند و ارامنه نیز با بهره‌گیری از این فرصت، در صدد تصرف مناطقی برآمدند که از روس‌ها برجای مانده بود.
طبق توضیحات این مورخ، در طول جنگ‌های بین مسلمانان و ارامنه در آناتولی شرقی، ۶۲ درصد مسلمانان ساکن در استان وان، ۴۲ درصد در بتلیس، و ۳۱ درصد در ارزروم قتل عام شدند.
تغییر توزیع جمعیت در بالکان
مک کارتی گفت: جنگ روسیه و ترکیه (۱۸۷۷-۱۸۷۸) به دلیل قتل عام‌هایی که توسط روس‌ها و بلغاری‌ها صورت گرفت، برای ترک‌های بلغارستان بسیار ویرانگر بود. زیرا علاوه بر آن، بسیاری از مسلمانان از گرسنگی، بیماری و شرایط نامساعد اردوگاه‌ها جان باختند.
این کتاب توضیح می‌دهد که روس‌ها چگونه طرح‌های حذف حضورترک‌ها در بلغارستان را پیاده کرده و بر خانه‌های مسلمانان آتش گشوده و از برگشت آنان به بلغارستان جلوگیری می‌کردند. در سال ۱۹۱۱ توزیع جمعیت به طور کلی تغییر پیداکرد و به دنبال کشتار جمعی در بلغارستان، مسلمین، اکثریت را در بالکان از دست دادند.
قتل عام ترک‌ها در ازمیر
مک کارتی، به موضوع کشتار جمعی مردم ترکیه در طول اشغال آناتولی غربی توسط یونان در ماه می۱۹۱۹ اشاره می‌کند. در آن موقع، جمعیت مسلمانان ۸۰ درصد بود. روستاهای ترکیه به آتش کشیده شده و تخریب شدند. بعلاوه، در فاصله‌ی بین سال ۱۹۲۲ و جنگ استقلال سال ۱۹۱۲ بیش از یک میلیون و دویست هزار مسلمان کشته شدند. بعد از اتمام جنگ، مسلمانان باقیمانده، مجبور به ترک سرزمین خود شدند.
منبع: اصلاح وب