حقیقت دنیای، فانی‌ست یا ماندگار؟ نگاهی متفاوت به لذت‌های دنیایی

حقیقت دنیای، فانی‌ست یا ماندگار؟ نگاهی متفاوت به لذت‌های دنیایی

نویسنده: بدیع‌الزمان سعید نورسی،
مترجم: داود وفایی،

✔️با دقت در اوضاع منزل دنیا و احوال انسانهایی که ساکن آناند دانسته میشود که این دنیا منزلی نیست که برای ماندگاری خلق شده باشد.

✔️حداکثر سالن انتظار یا مسافرخانه‌ییست برای اجتماع مخلوقات مدعو به منزل “دار السلام” حضرت حق که ابدی و سرمدیست.

✔️ چیزهای دلنشینی که در این دنیا دیده میشوند برای ذوق و لذت بردن نیست؛ زیرا لذت وصالشان کفایت درد فراقشان را نمیکند.

✔️ با این حال هیچ کس با لذتهای دنیوی به معنای کامل کلمه به مرادش نمی رسد. یا عمر آن لذتها کوتاه میشود یا انسان به دلیل عمر کوتاه خود به مرادش نمی رسد.

✔️هدف از لذتها و چیزهای دلنشین رهنمون شدن انسان برای عبرت و سپاسگزاری ست؛ زیرا نمونه‌ی نعمتهای حقیقی هستند که حضرت حق در بهشت برای اهل ایمان مهیا کرده است.

✔️ مصنوعات مزین فانی برای فنا و عدم نیست صورت و مثال و معنا و نتایج آنها را اخذ نموده و برای ایجاد مناظر ابدی در عالم بقا و برای اهل بقا استفاده میشود و یا صانع ابدی در عالم ابدی صورت مورد نظر خود را به آنها میدهد؛ زیرا مصنوعات مذکور برای بقا هستند.

✔️مرگ و فنای ظاهری آنها مرخص شدن از انجام وظیفه است نه این که واقعاً از بین بروند و نیست شوند.

✔️آری!
حتی اگر مرگ آنها فنا باشد از جنبه یی راه فنا در پیش می گیرد و از بسیاری لحاظ باقی میماند مثلاً:
به گلی که قدرت ازلی ،آفریده نگاه کن، به کلمه یی میماند که به محض بیرون آمدن از دهان در ظاهر راهی فنا میشود اما حقیقت این است که به اذن الهی در گوشها، برگه ها و کتابها میلیونها نمونه از أن باقی میماند و معانی اش نیز در عقول به عدد عقلها ماندگار میشود.

✔️ در هر حال گل یاد شده در مدتی کوتاه به محض پایان یافتن وظیفه اش پژمرده می‌شود، می‌میرد و میرود، اما صورت آن در قوه حافظه همه انسانهایی که آن را دیده اند و معنایش در دانه یی که به جانشین آن باردار است باقیست.

✔️ به عبارت دیگر، دانه‌ی آن گل و قوه‌ی حافظه‌ایی که آن را در خود محفوظ می‌دارد، در حکم تصویری برای حفظ صورت و زینت و منزلی برای بقای آن هستند.

✔️ای دوست!
انسان نیز حیوانی رها شده، بی قید و بند و بی صاحب نیست. تمام افعال و حرکات او هم نوشته و ثبت می‌شود و نتایج اعمالش را حفظ‌ می‌کنند، تا در حسابرسی برزگ آخرت بر اساس آن درجه و رتبه بگیرد.

✔️خلاصه:
ترخیص هایی که در هر پاییز شاهدش هستیم، تدارکی‌ست برای مسافران جدید، در فصل بهار آتی و نوعی ترخیص و به مرخصی رفتن است.

📚 منبع: مثنوی نوریه ،
نویسنده: بدیع‌الزمان سعید نورسی،
مترجم: داود وفایی،
نشر احسان

مطالب مرتبط:

اخلاص و وضعیت ذهنی سعید نورسی و وصیت ایشان قبل از مرگ