مجازاتِ روزه‌خواری
مجازاتِ روزه خواری
نویسنده : محسن نیکخواه
قابل توجّهِ کشورهای اسلامی!
تا جایی که بنده اطلاع دارم، در کلام خدا،
در آن قولِ فصل،
در آن تبیان،
در آن سخنِ آسان،
در آن نور،
در آن هدایت‌گر به راهِ سلامت،
در آن کلامی که باطل از هیچ سمتی به آن راه ندارد،
در آن بزرگ (عظیم) و کامل (مجید) و فرزانه(حکیم)،
در آن روشن و آشکار
در آن مبارک
در آن تردیدناپذیر (لا ریب فیه)
در آن معیار (فرقان و مهیمن)
در آن راست‌ترین سخن (اصدق الحدیث)
در آن زیباترین سخن (احسن الحدیث)
در آن هدایت (هُدی)
در آن پند (موعظه)
در آن یاد (ذکر، ذکری، تذکزه)
در آن شفا
در آن شگفت‌انگیز (قرآناً عَجَباً)
در آن مهربانی (رحمت)
در آن نعمت
در آن ریسمان خدا (حبل الله)
در آن غلبه‌ناپذیرِ گران‌بهای دوست داشتنی (کتاب عزیز)
در آن بخشنده‌ی بی‌توقع (قرآن کریم)
در آن مژده دهنده و هشداردهنده (بشیراً و نذیراً)
در آن حیات‌بخش (روحاً من امرنا)
در آن راست بی‌کجی (لم یجعل له عوجاً، قیماً/ غیر ذی عوج)
در آن پیام بی‌ابهام ابلاغ شده (بلاغ)
در آن راست دادگر (صدقاً و عدلاً)
مجازاتی قیامتی هم برای روزه‌خواری ذکر نشده است، چه برسد به مجازات دنیایی
آیا این همه اوصاف که خداوند برای کلام خویش ذکر فرموده است کافی نیست که ما، مسلمانان، اقوال انسان‌ها را در هرجا که با کلام روشن خدا منافات داشت دور بریزیم و دست از آزار دیگرانی که هم‌مسیر ما نیستند برداریم و به جای قهرگرداندن مردمان با خدا، اجازه دهیم آنان با طیب خاطر و رضایت درون به سمت آشتی با خدا گام بردارند؟ آیا اگر نمی‌توانیم نوشِ دین باشیم حداقل این توانایی را هم نداریم که نیش آن نباشیم؟
آیا ما، مسلمانان، از این امر ساده غافلیم که اگر بتوان با زور و تهدید، کسی را در ظاهر با خود همراه کنیم، در همان حال با همان زور و تهدید، بذر نفرت را در درون او نسبت به خویش و عقاید خویش می‌کاریم؟
آیا از این نکته‌ی به غایت ساده اما حیاتی غافلیم که اگر کسی را به زور وادار به تبعیت کردیم نه سودی به دنیا و قیامت او رسانده‌ایم و نه دنیا و قیامت خودمان؟
از کجای کلام عظیم خداوند دریافته‌ایم که ما اجازه داریم دیگران را به زور وادار کنیم که آن گونه زندگی کنند که ما می‌خواهیم؟
مگر خودِ قرآن برای مبارزه با این زورگویی نازل نشده است که ما امروز خود به آن مبتلا گشته‌ایم؟
هر اندازه میان ما و قرآن “فاصله” و “واسطه” افتد به همان اندازه از مسیر هدایت دور و به امراض و آفات پیشینیان که قرآن با دقت و ریزه‌کاری سرانجامشان را به ما معرفی کرده، دچار می‌شویم.
- مطالب مرتبط: عذرهای مجاز برای روزه نگرفتن در رمضان
https://t.me/AZADANDISHI93
