رمضان

ده وصیت برای استقامت بعد از رمضان

رمضانده وصیت برای استقامت بعد از رمضان

نویسنده: د. حسین حسین شحاته / ترجمه: عبدالخالق احسان

 زندگی مسلمان در ماه رمضان به سبب چارج های ایمانی، در روحانیت های عالی سپری می شود، چارج های ایمانی که به اخلاق،‌ سلوک و افعال مسلمان تأثیر می گذارد. از جمله حاصلات این ماه مبارک، صیقل یافتن دلها و پاک شدن آن از گناهان، تزکیه و تهذیب نفس، استقامت و ضبط نفس می باشد. مسلمان احساس می کند که بر مقام های بلندی ارتقا یافته و به الله متعال نزدیک شده است؛‌ لذا آرزو می کند کاشکی همه سال رمضان می بود و این دعا تکرار می کند:‌

 ( پروردگارا! رمضان را سال های زیادی نصیب ما کن)

مردم می پرسند بعد از رمضان چه کار کنیم که این حال و هوای رمضانی باقی بماند؛‌ از باب تذکر برخی وصیت های را برای روزه داران پیشکش می کنم که بعد از رمضان بکار برند؛ چون تذکر به مؤمنان نفعی می رساند.

 وصیت اول:پایبندی به روزه روز دوشنبه و پنجشنبه هر هفته و ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ هر ماه تا که احساس روحانیات رمضان استمرار یابد. از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت شده که فرمودند: (ثَلاَثٌ مِنْ کُلِّ شَهْرٍ وَرَمَضَانُ إِلَى رَمَضَانَ فَهَذَا صِیَامُ الدَّهْرِ کُلِّهِ) [صحیح مسلم ۳/ ۱۶۷] روزه سه روز از هر ماه و روزه ماه رمضان به منزله روز همیشگی می باشد.

وصیت دوم:‌پایبندی به ادای نماز به مسجد در جماعت؛ چنان چه در ماه رمضان این گونه بود؛ چون ثواب زیادی دارد و نماز جماعت بیست و پنج مرتبه از نماز تنهای فضیلت دارد.

وصیت سوم:پایبندی به نماز در نیمه شب، رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:‌ (أفضل الصلاه بعد الفریضه صلاه اللیل (رواه البخاری. بعد از نماز فرض،‌ بهترین نماز، نماز شب می باشد.

 وصیت چهارم:‌به خواندن قرآنی پایبندی کن؛ چنان چه در رمضان می خواندی. رسول خدا ما را به آن وصیت کرده اند: (اقرءوا القرآن فإنه یأتی یوم القیامه شفیعًا لأصحابه (رواه الإمام مسلم. قرآن را بخوانید؛ چون روز قیامت صاحبش را شفاعت می کند.

وصیت پنجم:‌از بدعتها و عادات و رسم و رواج های بد، پرهیز کن و این فرموده پیامبر را به یاد آور:‌ (وإیاکم ومحدثات الأمور فإن کل محدثه بدعه وکل بدعه ضلاله وکل ضلاله فی النار). از نو آوری ها در امور دین بپرهیزید؛ چون هر نو پیدایی بدعت و هر بدعتی گمراهی و هر گمراهی به دوزخ کشانده می شود.

وصیت ششم:‌ بعد از رمضان نیز سخاوتمند باش و به فقراء و مساکین و نیازمندان کمک کن؛ خود را از نزول رحمت خداوندی محروم مکن. رسول خدا صلی الله علیه وسلم می فرماید: « مال از پرداخت صدقات کم نمی شود.»

وصیت هفتم:‌حقوق مشروع فقراء را از زکات و صدقات پرداخت کن تا خداوند به دارای ات برکت دهد. الله متعال می فرماید:‌ (یَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ) (البقره: من الآیه ۲۷۶) خداوند ( برکت ) ربا را ( و اموالی را که ربا با آن بیامیزد ) نابود می کند و ( ثواب ) صدقات را ( و اموالی را که از آن بذل و بخشش شود ) فزونی می بخشد.

وصیت هشتم:‌صله رحم را بر قرار کن و حقوق خویشاوندان را بده تا خداوند عمر ترا طولانی کرده و روزی ات را افزایش دهد. خداوند می فرماید:‌ (لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آَمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآَخِرِ وَالْمَلَائِکَهِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآَتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّائِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاهَ وَآَتَى الزَّکَاهَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِینَ الْبَأْسِ أُولَئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (بقره ۱۷۷)

این که (به هنگام نماز) چهره هایتان را به جانب مشرِق و مغرب کنید، نیکی (تنها همین) نیست (و یا ذاتاً روکردن به خاور و باختر، نیکی بشمار نمی آید). بلکه نیکی (کردار) کسی است که به خدا و روز واپسین و فرشتگان و کتاب (آسمانی) و پیغمبران ایمان آورده باشد، و مال (خود) را با وجود علاقه ای که بدان دارد (و یا به سبب دوست داشت خدا، و یا با طیب خاطر) به خویشاوندان و یتیمان و درماندگان و واماندگان در راه و گدایان دهد، و در راه آزادسازی بردگان صرف کند، و نماز را برپا دارد، و زکات را بپردازد، و (نیکی کردار کسانی است که) وفاکنندگان به پیمان خود بوده هنگامی که پیمان بندند، و (به ویژه کسانی نیکند و شایسته ستایشند که) در برابر فقر (و محرومیّتها) و بیماری (و زیان و ضررها) و به هنگام نبرد، شکیبایند (و استقامت می ورزند). اینان کسانی هستند که راست می گویند (در ادّعای ایمان راستین و پیجوئی اعمال نیک) و به راستی پرهیزکاران (از عذاب خدا با دوری گرفتن از معاصی و امتثال اوامر الهی) اینانند.

وصیت نهم:‌ به شرکت در مجالس علم در مساجد و غیر آن،‌ حریص باش؛ مثلی که در رمضان حریص بودی؛ زیرا مجلس علم از عبادت هفتاد سال بهتر است. وصیت دهم:‌ هیشه توبه و استغفار نما؛ خداوند متعال می فرماید:‌ (وَمَا کَانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِیهِمْ وَمَا کَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ) انفال ۳۳.

خداوند تا تو در میان آنان هستی ایشان را عذاب نمی کند ( به گونه ای که آنان را ریشه کن و نابود سازد . چرا که تو رَحْمَهلِلْعالَمین بوده و آنان را به سوی حق فرا می خوانی و امیدواری که آئین اسلام را بپذیرند و راه رستگاری در پیش گیرند ) ، و همچنین خداوند ایشان را عذاب نمی دهد در حالی که ( برخی از ) آنان طلب بخشش و آمرزش می نمایند ( و از کرده خود پشیمانند و از اعمال ناشایست خویش توبه می کنند ).

وصیت دهم:توبه و استغفار مستمر رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: (إنی لأستغفر الله وأتوب إلیه فی الیوم أکثر من سبعین مره" (رواه مسلم. من روزانه هفتاد مرتبه توبه و استغفار می کنم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پاسخ دادن معادله امنیتی الزامی است . *

دکمه بازگشت به بالا