عقیدهمطالب جدید

ایمان یعنی چه ؟ موحد کیست ؟ رابطه ایمان و عمل صالح چیست ؟

✅ ایمان یعنی چه ؟ موحد کیست ؟ رابطه ایمان و عمل صالح چیست ؟
نویسنده: استاد ناصر سبحانی

?إیمان» مصدر باب «إفعال» و ریشه‏ی آن از کلمه «أمْن» است.

?هرگاه انسان پس از تجربه‏ی حالت اضطراب، نگرانی و ناآرامی به آرامش برسد، می‏گویند که به حالت أمن رسیده است. اگر بعد از کلمه‏ی «آمَنَ» حرف جرّ «ب» بیاید، معنای اعتراف را نیز در خود دارد.

?وقتی می‏گوییم «تُؤمِن بالله»، نشانگر این حالت است که با #ایمان‏آوردن انسان، خداوند آرام می‏گیرد؛ اما بدیهی است که خداوند نگرانی‏ای ندارد تا از طریق ایمان‏آوردن انسان برطرف شود و آرام گیرد؛ به‏تعبیری، هیچ‏چیزی خداوند را متأثّر نمی‏کند و احساساتی چون نگرانی را نمی‏توان برای خداوند متصوّر بود؛

?بنابراین مقصود از آرام‏گرفتن خداوند در این‏جا، نه بیان امری واقعی، بلکه تفهیم موضوع در قالب تصویر است؛ انگار که خداوند، تحقّق عبودیّت از جانب انسان ـ که هدف اصلی آفرینش است ـ را آن‏قدر مهم می‏داند که گویی نگران است این هدف محقّق نشود؛ لذا پس از اعتراف انسان به ایمان به خدا و انجام وظیفه‏ی عبودیّت، خداوند آرام می‏گیرد.

?در قرآن از وظیفه‏ی عبودیّت، به امانت یاد شده، بدان معنا که انگار خداوند نگران است، این مسئولیت را به چه کسی بسپارد، ولی هنگامی‏که انسان، ادای این امانت را پذیرفت، خداوند نیز آرام می‏گیرد.

?البته تمام این توصیفات، جهت بیان عظمت عبودیّت برای خداوند است وگرنه خداوند هیچ‏گاه نگران نمی‏شود؛ بر این اساس، جمله‏ی «آمَنْتُ بِالله» به این معنا است که انسان، از طریق ایمان به الوهیّت و عبودیّت خداوند، گویی خداوند را آرام می‏گرداند و این بیانگر ارزش والای ایمان به خداوند است.

?برخی از علما معتقدند که کلمه‏ی ایمان درباره‏ی انسان، به‏صورت فعل لازم به‏کار می‏رود و متعدّی نیست؛ در نتیجه معنای «آمَنَ بِالله»، به امنیت و آرامش‏رسیدن انسان پس از قلق و نگرانی دوران جاهلیّت، با ایمان‏آوردن به خداوند و برنامه‏اش می‏باشد. هرچند این معنی هم می‏تواند صحیح باشد اما معنای سابق، با مصادیق ایمان در قرآن متناسب‏تر است.

?ایمان و عمل صالح، دو امر جدایی‏ناپذیرند؛ در هر جایی‏که عمل صالح وجود نداشت، ایمان نیز وجود ندارد؛ چرا که عمل صالح، ثمره‏ی ایمان است. پس هر اندازه کوتاهی و نقص در عمل وجود داشته باشد، به‏همان اندازه نیز در ایمان نقص وجود دارد و بالعکس.

?«موحّد» کسی است که خداوند را هم در ربوبیّت (جالب منافع،‏ دافع مضار و کنترل‏کننده‏ی سرانجام و عاقبت) و هم در الوهیّت (فرمانروایی و‏ فریادرسی)، واحد بداند و در زندگی عملی، مطابق این فهم رفتار کند.

? اما #مشرک، تنها به توحید ربوبیّت ایمان دارد و به توحید الوهیّت معتقد نیست.

*********
? برای عضویت در کانال استاد سبحانی روی لینک  @naser_sobhani کلیک کنید بعد گزینه Join  را برنید .

یک دیدگاه

  1. بسم الله الرحمن الرحیم : مطلب بسیار جالبی بود ولی به عقیده من منظور الله عزوجل از آرام گرفتن باز میگردد به آیاتی که از خشم الهی سخن به میان می آورد و عذابی دردناک که در دنیا و آخرت برای مشرکین و کفار و فاقین و ظالمین و امثالهم مهیا گردیده است , اما این مطلب جناب ناصر سبحانی هم درست است که الله عزوجل هرگز نگران نمی شود و در قرآن کریم هم به اینکه انسان نمیتواند خالق خود را ناتوان کند اشاره شده است پس باید پذیرفت که سخن از عذاب برای مفسدین فی العرض می باشد نه نگرانی الله عزوجل .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پاسخ دادن معادله امنیتی الزامی است . *

دکمه بازگشت به بالا