شهری در چین ورود مسافران با نمادهای اسلامی را به اتوبوسها ممنوع کرد

شهری در منطقه غربی شین جیانگ ورود مسلمانان با حجاب، روبنده و ریش بلند به اتوبوسهای شهری را ممنوع اعلام کرد، اقدامی که منتقدان آنرا تبعیض علیه مسلمانان می دانند.

منطقه شین جیانگ که جمعیت آنرا اکثرا مسلمان ایغور تشکیل داده اند صحنه خشونتها و تبعیضهای دولتی بسیاری علیه مسلمانان بوده است، چرا که دولت مسلمانان این منطقه را شبه نظامیان اسلام گرا و جدایی طلب توصیف می کند.

مقامات چین در جدیدترین اقدام تبعیض آمیز علیه مسلمانان ورود پنج نوع مسافر را به اتوبوسهای شهری ممنوع اعلام کرده اند. مسلمانانی که روبنده می پوشند، آنهایی که حجاب دارند، افرادی که از پوشش جلباب (پوشش شبیه مانتوهای بلند و گشاد) استفاده می کنند، افرادی که دارای لباسهای مزین به ماه و ستاره هستند و همچنین افرادی که ریش بلند دارند نمی تواند سوار اتوبوسهای شهر کارامای در شمال شرقی منطقه شین جیانگ شوند.

براساس ادعای روزنامه کارامای دیلی که متعلق به حزب کمونیست (حزب حاکم چین) بوده، هدف از وضع این قوانین، ارتقای امنیت در فضای شهری است و اگر کسی از این قوانین پیروی نکند و فردی از میان این پنج نوع مسافر بخواهد سوار اتوبوس شود به سرعت تحویل مقامات پلیس خواهد شد.

در ماه ژوئیه ارومچی پایتخت شین جیانگ از سوار شدن مسافرانی که فندک داشتند به اتوبوس جلوگیری کرد تا از حملات خشونت آمیز جلوگیری کرده باشد.

گروه های ایغور خارج از چین و فعالان حقوق بشر این اقدامات سرکوب گرایانه دولت چین در شین جیانگ از جمله کنترل مسلمانان را عاملی برای ایجاد ناآرامی توصیف می کنند، اما پکن این ادعا را تکذیب می کند.

علی سیتوف رئیس انجمن ایغور مستقر در واشنگتن گفت: مقامات شهر کارامای سیاستهای تبعیض گرایانه آشکاری را علیه مردم ایغور عادی اعمال می کنند.

بسیاری از زنان مسلمان ایغور جدا از حجاب شبیه سایر مسلمانان چین لباس می پوشند، اما تعداد بسیار کمی از آنها از روبنده استفاده می کنند، پوششی که در پاکستان و افغانستان میان زنان مرسوم است.

طی ۱۸ ماه گذشته، صدها نفر براثر ناآرامی در منطقه شین جیانگ جان خود را از دست دادند.

پیشینه ورود اسلام به چین به سال ۶۵۰  میلادی باز می گردد، زمانی که سعد بن ابی وقاص صحابه پیامبر اسلام، سفرایی را به سوی امپراتور گائوتسونگ فرستاد.

نتیجه ورود اسلام به چین جمعیتی حدود ۴۰ میلیون مسلمان در چین است که بیشتر آنها در استانهای شین جیانگ، گانسو، نینگشیا و چینگهای زندگی می‌ کنند
منبع:خبرگزاری مهر.