کودتا بعید نیست
کودتا بعید نیست
بحث توطئه علیه حیدر عبادی را اگر بخواهیم به لحاظ نظری مورد بررسی قرار دهیم، چند نکته حایز توجه است:
۱) نخست اینکه طبیعی است مادامی که گروه‌ها و احزاب اپوزیسیون هنوز به قدرت نرسیده‌اند، فارغ از اینکه از چه قومیت یا مذهبی باشند، دارای اهداف مشترکی هستند و از انسجام و اتحاد لازم برخوردار هستند. اما زمانی که احزاب و گروه‌های مختلف به قدرت می‌رسند از زمان رسیدن به مسند قدرت، تشدد آرا و اختلاف‌ها شروع می‌شود.
سیروس برنا در روزنامه اعتماد نوشت: ۲) دوم، با توجه به شناختی که از فرهنگ سیاسی عمومی عراق داریم اما باید گفت که عراقی‌ها به لحاظ الگوهای رفتار سیاسی به گونه‌ای هستند که خیلی زود دچار اختلاف و از حیث ساختار سیاسی قدرت به سمت انشعاب کشیده می‌شوند.
۳) نکته دیگری که باید گفت این است که یکی از قوی‌ترین احزاب سیاسی عراق چه قبل و پس از سقوط صدام، حزب دعوه بوده که اشخاص برجسته‌ای مانند دکتر ابراهیم جعفری نخستین نخست‌وزیر دموکراتیک عراق، نوری مالکی نخست‌وزیر سابق عراق و حیدر عبادی نخست‌وزیرکنونی عراق عضو آن هستند. این حزب برای نخستین‌بار در سال ۱۹۵۷ میلادی توسط شهید محمد باقر صدر به عنوان رهبر معنوی این حزب اعلام موجودیت کرد و در شرایط فعلی نیز نقشی قابل توجه در عراق نوین ایفا می‌کند. اما در دو دهه گذشته این حزب دچار انشعاب شد تحت این عنوان که دعوت الاسلامیه از حزب دعوه جدا شد که این گروه بیشتر در جنوب شرقی عراق مستقر است.
۴) اما نقطه عطف اختلافات فعلی را به لحاظ زمانی باید در اختلافاتی جست‌وجو کرد که در انتخابات اخیر به وجود آمد و بر اساس آن نوری مالکی مدعی بود که باید در مسند نخست‌وزیری ابقا شود. اما از طرف دیگر بخشی از حزب دعوه معتقد بودند که باید حیدر عبادی نخست‌وزیر شود تا اینکه با دخالت بازیگران منطقه‌ای کار به اینجا کشید که عبادی نخست‌وزیر عراق شد. این اتفاق در عرصه سیاسی عراق منجر به افزایش و ارتقای سطح مناقشات درون حزبی شد، از همین رو باید گفت که نقطه نظر اخیر عبادی در خصوص تلاش برای ترور فیزیکی یا برکناری وی، با توجه به ساختار سیاسی موجود در عراق یک واقعیت بوده و تنها در حد یک حرف نیست.
در مجموع باید گفت با توجه به شرایط سیاسی عراق و شکاف موجود میان حزب دعوه، حیدر عبادی می‌تواند از چنین چالشی عبور کند. اما روندی که به عنوان اصلاحات در عراق آغاز شده است با توجه به شناختی که از ساختار اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و امنیتی عراق وجود دارد بعید به نظر می‌رسد. در واقع امکان ندارد این فرآیند اصلاحاتی که این روزها شنیده می‌شود به این زودی بتواند انجام شود و به سمت یک موفقیت قابل توجه سوق پیدا کند و باید گفت که این قبیل اقدامات بعد نمادین، نمایشی و سمبلیک آن بیشتر از جنبه عملیاتی و اجرایی است. پس از مارس ۲۰۰۳ و سقوط صدام در عراق به دلیل اختلافات و تنش‌های میان احزاب و گروه‌ها، یک نوع فساد اقتصادی، اداری و سیاسی سیستماتیک در درون این ساختار ریشه دوانده که هرچه بخواهند با برخی افراد برخورد کنند و افراد جدیدی را وارد سیستم کنند به این راحتی قادر نخواهند بود. به عبارت دیگر فسادی که طی سالیان به وجود آمده، به راحتی از بین نمی‌رود. بنابراین در یک کلام شاید بتوان از این فراز، فرود آمد اما چشم‌انداز مثبتی در خصوص اصلاحات در عراق وجود ندارد
http://fa.shafaqna.com/news/18459
