۲۲ – پندهای حکیمانه ابن عطا اسکندری، در باب تربیت و تزکیه، توجه به لطف و نظر خداوند
۲۲ – پندهای حکیمانه ابن عطا اسکندری، در باب تربیت و تزکیه، توجه به لطف و نظر خداوند
?اخلاص ـ توجه به لطف و نظر خداوند
? نظر لطف خداوند را همیشه متوجه خویش بدان، و نظر مردم را از فکر و خیال خویش برکن، توجه و التفات خداوند را متوجه خود بدان و به سوی توجه و التفات مردم نظر نداشته باش.
?از صفات بنده مخلص این است که پروایی به رضایت و عدم رضایت مردم نداشته باشد و همیشه نظر لطف و رحمت خداوند را که همیشه با اوست مدنظر داشته باشد، توجه و التفات مردم را به طور کلی از فکرش خارج گرداند.
?حتی اگر مخلوق او را به دیده حقارت بنگرد و یا با دید عزت، کوچکترین ارزشی در قلب او بر این موضوع وارد نشود.
توجه و التفات خداوند را که همیشه با او همراهست مشاهده کرده و آن را بزرگترین ثروت بداند و هیچ توقع و انتظاری به توجه و التفات مردم نداشته باشد.
? ببینید بدیهی است که اگر پادشاهی به شخصی توجه خاصی داشته باشد و در هر حال مراقب او باشد آن شخص هیچگاه پروایی به توجه و یا اهانت کسی ندارد. پس نظر عنایت و لطف احکم الحاکمین و پادشاه تمامی پادشاهان در هر حال با ماست، و در هر لحظه انواع نعمت ها از سوی او به طرف ما سرازیر است، اگر در این حال نگاه ما به سوی زید وعمرو بگردد از ما ناشکرتر چه کسی می تواند باشد؟ و جزای آن این خواهد بود که تمامی نعمت ها از ما سلب گردد، ولی رحمت او آنقدر بی انتهاست که از آن هم گذشت می فرمایند.
? منبع: الحکم العطائیه ـ مترجم: عبدالجلیل رحمت زهی
? @eslahe
