من و دنیایم

من و دنیایم…

من و دنیایم… نویسنده : نسیبه عبدی دنیازیباست وگذرا… کاش گذری زیباداشته باشیم ازدنیای فانی. دنیاپرازهمه چیزاست…،همه چیز… . عشق،خدا،عشق،خدا… دنیامی رودبه مقصدش و من در این راه مسافری بیش نیستم؛ مسافری که گاه خسته است و گاه می خندد،دمی از سر اجبار گاهی از سر شوق. مسافری که دشمن می‌شناسد و هنوز در شناخت دوست مانده. مسافری که می‌بیند……