اشک های جان سوز فراق برای رفتن رمضان

اشک های جان سوز فراق برای رفتن رمضان

مترجم: حمزه خان بیگی، اشنویه

ای مسافر، آهسته‌تر قدم بردار؛ دل‌ها که تحت تأثیر فضائل والای تو قرار گرفته‌اند، نیاز به آرامش دارند. ای کسی که رهسپار دیدار پروردگار شده‌ای تا شاهدی بر اعمال باشی، با تأنی و لطافت حرکت کن. قلب‌ها نزدیک است از غم فراق تو فرو بریزد، و درد چنان سنگین است که رشته‌های قلب‌ها را پاره می‌کند. چه بسیار تو را به‌عنوان مسیری برای رهایی و آزاد شدن از بند گناهان شناخته‌ایم.

ای مسافر، آهسته‌تر قدم بردار؛ قلب‌هایی که از شوق دیدار پروردگار مهربان آزرده‌اند، به آرامش نیاز دارند. چقدر اشک ریختیم و از گناهان گناهکاران پاک شدیم .اکنون، با اراده‌ای شکست‌ناپذیر به دعا و نیایش می‌پردازم. چه تلخ است مرارتو رنج جدایی‌ات، چه سخت است درد دوری. می‌دانم که گذشته هرگز باز نخواهد گشت، و لحظه‌های خیر و نیکی که در وجود تو می‌درخشید، دیگر تکرار نخواهد شد. آه، چه دشوار است جدایی از عزیزان، و چه عمیق‌اند زخم‌های جان و دل.

زمان کوتاهی باقی مانده است تا ناقوس رفتن وجدایی نواخته شود. ای بهترین بندگان، اشک بریزید بر مهمانی که مانند نسیمی دل‌انگیز به میان ما آمد و همان‌گونه آرام رفت. ای عزیز دلی که فضیلت‌های نیک را به ما آموختی، چگونه می‌توانیم لحظات خیر و برکت الهی را که با وجود تو تجربه کردیم، فراموش کنیم؟ امروز تو ما را ترک می‌کنی و ما تا زمانی که بر عهد خود باقی هستیم، تو را می‌گرییم. بازار تو بسته شد؛ کسانی که سود بردند و کسانی که زیان دیدند، در پایان راه مشخص شدند.

فردا تراویح، تسبیح‌ها، و چشمان مخلصان شب، میان ایستاده‌ها، رکوع‌کنندگان و سجده‌کنندگان تو را گریه خواهند کرد. فردا مناره‌ها تو را بدرود می‌گویند و روزهای نیکی، احسان، خیر و بزرگواری تو را به یاد خواهند آورد.

فردا مساجد در خلوت زائران اندوهگین خواهند شد و زمین با حسرت به جستجوی کسانی خواهد پرداخت که با سجده‌های خالصانه خود آن را آباد ساخته بودند. فردا رحم‌هایی که به واسطه وجود تو ارزش پیوندها را درک کرده بودند، با اشک و اندوه تو را یاد خواهند کرد. فردا، روزی نو طلوع می‌کند و ماهی تازه آغاز می‌شود؛ و تو، در حالی که اعمال بندگان را همراه داری، به سوی پروردگار مهربانت پرواز کرده‌ای.

فردا، مسکینان، نیازمندان و رهگذران تو را در سکوتی پر از اشک و آه به خاطر خواهند سپرد… فردا، صدقات و زکات‌هایی که نیکوکاران در سایه تو جمع و اندوختند، دلتنگانه تو را خواهند گریست.

ای رمضان، آیا تو شاهد اعمال نیک ما خواهی بود، یا گواه بر کوتاهی‌ها وسستی هایمان؟

آیا زندگی به ما مجال خواهد داد تا در سال آینده دوباره تو را درک کنیم، یا خاک پیکرهای ما را در بر خواهد گرفت و غربت پس از دوری از خانواده و عزیزان ما را فرا خواهد گرفت؟

آیا بار دیگر قرآن را با همان شور و اخلاص، همچون امسال، تلاوت خواهیم کرد؟ آیا پیوندهایی را که در روزهای تو برقرار کردیم، دوباره حفظ خواهیم کرد؟

آیا همچنان بر قیام خود استوار خواهیم ماند، چنان‌که در روزهای تو بودیم؟ آیا اخلاق خود را همچنان پرورش و پالایش خواهیم کرد، همان‌گونه که در ایامت تلاش کردیم؟ آیا تو نیز بر ما خواهی گریست، همچنان که ما با اشک حسرت و اندوه، تو را بدرقه می‌کنیم؟

آیا فرصت دوباره‌ای خواهیم یافت تا سال آینده تو را دریابیم، یا خاک، پیکرهای ما را در بر خواهد گرفت وخانه‌ی ابدی ما خواهد شد، غربت و تنهایی پس از ترک خانواده وعزیزان، جان ما را فرا خواهد گرفت؟

آیا بار دیگر قرآن را با همان شور وشوق و اخلاص امسال تلاوت خواهیم کرد؟ آیا دل‌هایی که در روزهای تو به هم پیوستند، همچنان در مهر و پیوند باقی خواهند ماند؟

آیا همچنان بر عبادات خود پایبند خواهیم ماند، چنان‌که در تو بودیم؟ آیا اخلاق خود را همچنان پالایش خواهیم کرد، چنان‌که در ایامت انجام دادیم؟ آیا تو نیز بر ما خواهی گریست، همان‌گونه که ما برای تو اشک می‌ریزیم؟

وقتی تو را وداع می‌گوییم، گویی پدری مهربان، مادری دل‌سوز و فرزندی نیکوکار را بدرقه می‌کنیم. زمانی که به میان ما آمدی، ما چون گوسفندانی سرگردان در شب‌های تاریک زمستان بودیم، اما تو ما را پس از پراکندگی جمع کردی و اراده‌هایمان را پس از ضعف و سستی، نیرومند ساختی. چه بسیار که مناره‌ها با نام تو طنین‌انداز شدند، چه بسیار قاریانی که در تو تلاوت کردند، و چه بسیار شب‌زنده‌دارانی که در خلوت‌شان به تهجد پرداختند.پس تا دیداری دوباره، ای محبوب دلها، اگر عمری باقی باشد. تا دیداری دوباره، اگر خداوند بخواهد و مشیت او بر این امر قرار گیرد. اما آیا بر عهدی که با تو بستیم پایدار ووفادار خواهیم ماند؟

تو ما را ترک کردی، ای محبوب دل، کسی که درِ خانه‌های ما را کوبید و جهان را از خیر و برکت لبریز ساخت. اما آیا تو شاهد اعمال نیک ما خواهی بود یا گواه بر کاستی‌هایمان؟

رمضان سپری شد، اما صحنه ها و خاطرات به یادماندنی آن در ذهن‌ها باقی خواهند ماند؛ تصاویر وصحنه های بازگشت‌کنندگان به سوی پروردگار، نمازگزاران، رکوع‌کنندگان، سجده‌کنندگان، توبه‌کنندگان و طالبان استغفار و آمرزش. و نیز صحنه‌هایی از کسانی که گران‌بهاترین لحظات را پای تلویزیون و شبکه‌های فضایی هدر دادند، کسانی که لحظات گرانقدرشان را تلف کردند، روزهایشان را به شب تبدیل کردند تا از گرسنگی بگریزند، و شب‌هایشان را به روز بدل کردند، در حالیکه غرق در سرگرمی و شب‌نشینی بودند.تو از میان ما رفتی، قلب‌هایمان را مجروح کردی، اما تسلای ما آن است که به عهد خود وفادار بمانیم. شاید دیگر تو را نبینیم، اما امیدواریم به واسطه نیت‌های پاک و خالصانه‌مان، پاداش یابیم.

مطالب مرتبط: روزه و رمضان و اظهار امتنان ببارگاه الله مهربان بر این نعمت