بهترین جوانان شما کیستند؟!
بهترین جوانان شما کیستند؟!
( توصیه هائی به جوانان مریض )
بدیع الزمان سعید نورسی
«بهترین جوانانتان ،جوانی است که خود را به
صورت پیر در آورد ،و بد ترین پیرانتان ،پیری است که خود را به صورت جوانان نشان
دهد»
سوال :آیا این گفتار حدیث پیامبراست ؟و اگر
حدیث شریف است مقصود از آن چیست ؟
جواب :آنرا به عنوان حدیث شریف نبوی شنیده
ام و مقصود از آن چنین است !بهترین جوانان آنهایی هستند که در دریای غفلت از خدای
متعال غوطه ور نشده ،بلکه مانند سالمندان مرگ را به یاد می آورند و برای عمر آخرت
خود سعی و کوشش کرده و خود را از قیود و
زنجیر هوسهای دوران جوانی آزاد می کنند .و بدترین سالمندان شما عبارتند از افراد
مسنی که از خدا غافل شده ، و شور و غفلت و هوسهای جوانی را در سر دارند و بسان
اطفال از هوی و هوس جوانان تقلید و پیروی می کنند .
پشت سر خودم تابلوئی را نصب کرده ام که حاوی
حکمتی بلیغ و مفهومی رسا می باشد و هر بامدادان و شامگاه آنرا تماشا می کنم واز آن
درس و عبرت می گیرم:
« اگر ولی و سرپرست میجوئی ،کافی است خدایت
ولی باشد »
آری اگر او ولیت باشد ،همه چیز دوست تومی
باشد.
آری همدم ومونسی می خواهی ،قرآن کریم ،برای
همدمی و مونس کافی و بس است»
زیرا در قرآن باپیامبران و فرشتگان خواهی
بود ،و چه نیکو رفیقانی هستند.
« اگر
خواهان مال و ثروتی،ترا گنج قناعت بس است »
آری قانع اقتصاد و صرفه جویی را رعایت می
کند و انسان صرفه جو برکت می باید.
« اگر دشمن می طلبی ،ترا دشمن نفس بس است »
چون انسان خودپسند و مغرور ،بدون شک مشکلات
می بیند و به مصائب مبتلی می شود ،در حالیکه انسان متواضع و فروتن همیشه شادی و
احترام می بیند.
« اگر پند و اندرز می جویی، ترا واعظ و
اندرزگوی مرگ بس است »
واقعاً هر کس به فکر مرگ باشد ، دنیا را رها
کرده وبرای آخرت خود عبادت می کند .
به : جوان مریض
ای آنکه به مرض دچار و مبتلا شده ای ! در
خلال تجربیات شخصی خودم در این دور زمانه ف کاملاً قانع شده ام که بیماری – برای
بعضی – یک نوع احسان ونیکی الهی و یک نوع هدیه وعطیه رحمانی است [۱].
دراین مدت هشت – نه سال اخیر ،بعضی از جوانان که
از بیماری و مر رنج می بردند ،نزذ
من آمدند ، با اینکه خود را شایسته نمیدانم ،از من طلب دعای خیر و شفا داشتند.
دیدم آنکه از بیماری درد و رنج شدید می برد ،جوانی است از همه بشتر در فکر آخرت
است و سرمست شور و غفلت جوانی نیست بلکه با وجد بیماری ودرد والمش –تا حدی – نفس
خود را حفظ و کنترل کرده و جلو شهوات وهوسهای جوانی را گرفته است ،به آنها تذکر
دادم که این بیمار ی –قابل تحمل – برای آنها احسان و نیکی الهی و هدیه و عطیه خدای
سبحان است ، و خطاب به او گفتم : (برادر )من مخالف این بیماری شما نیستم و به خاطر بیماری نسبت به شما شفقت و احسان نمی
کنم، تا برایت دعا کنم پس در برابر این بیماری
خود را به صبر وشکیبایی آراسته وتحمل
را پیشه کن تا بهبودی یافته و خوب می شوی چون به امید خدا ،بعد از اینکه بیماری
وظیفه خود را به آخر رساند،خداوند مهربان به شما شفا عطا خواهد فرمود.
و باز می گفتم : بعضی از همسالان شما در
مقابل یک ساعت لذت و کامیابی ظاهری از زندگی این جهانی ، پایه واساس ابدی خود را
متزلزل بلکه تخریب می کنند بدین معنی بدون مبالات در دریای غفلت ناشی از صحت سلامت
مزاج فرو رفته ، وغرق می شوند ،نماز را ترک و مرگ را فراموش واز خدا غافل می شوند
، اما شما در همین حال بیماری وکسالت می فهمی قبر منزل گاهت می باشد و از رفتن به
آنجا نا گزیری ، ودر ورای آن منزل گاههای آخرت را می بینی ،و مطابق و موافق آن
حرکات و رفتار خود را تنظیم می کنی ، از این رو بیماری برایت به منزله سلامت است
،و صحت وسلامت مزاج بعضی از همسالانت برایشان به مثابه و منزله بیماری است .
—————————————————-
منبع: راهنمای نسل جوان
نویسند: استاد سعید نورسی
مترجم: محمد طاهر حسینی
نشر:
احسان -۷۱
[۱] ابوهریره (رض ) از پیامبر ( ص
) روایت می کند :اگر خداوند خیر و صلاح شخصی را بخواهد او را دچار مصیبتی می کند .
روایت از بخاری و مالک .
بغزم گرفت.دوست دارم توجای ارامی بودم تا گریه کنم