ایمان یعنی چه ؟ موحد کیست ؟ رابطه ایمان و عمل صالح چیست ؟

✅ ایمان یعنی چه ؟ موحد کیست ؟ رابطه ایمان و عمل صالح چیست ؟
نویسنده: استاد ناصر سبحانی

?إیمان» مصدر باب «إفعال» و ریشه‏ی آن از کلمه «أمْن» است.

?هرگاه انسان پس از تجربه‏ی حالت اضطراب، نگرانی و ناآرامی به آرامش برسد، می‏گویند که به حالت أمن رسیده است. اگر بعد از کلمه‏ی «آمَنَ» حرف جرّ «ب» بیاید، معنای اعتراف را نیز در خود دارد.

?وقتی می‏گوییم «تُؤمِن بالله»، نشانگر این حالت است که با #ایمان‏آوردن انسان، خداوند آرام می‏گیرد؛ اما بدیهی است که خداوند نگرانی‏ای ندارد تا از طریق ایمان‏آوردن انسان برطرف شود و آرام گیرد؛ به‏تعبیری، هیچ‏چیزی خداوند را متأثّر نمی‏کند و احساساتی چون نگرانی را نمی‏توان برای خداوند متصوّر بود؛

?بنابراین مقصود از آرام‏گرفتن خداوند در این‏جا، نه بیان امری واقعی، بلکه تفهیم موضوع در قالب تصویر است؛ انگار که خداوند، تحقّق عبودیّت از جانب انسان ـ که هدف اصلی آفرینش است ـ را آن‏قدر مهم می‏داند که گویی نگران است این هدف محقّق نشود؛ لذا پس از اعتراف انسان به ایمان به خدا و انجام وظیفه‏ی عبودیّت، خداوند آرام می‏گیرد.

?در قرآن از وظیفه‏ی عبودیّت، به امانت یاد شده، بدان معنا که انگار خداوند نگران است، این مسئولیت را به چه کسی بسپارد، ولی هنگامی‏که انسان، ادای این امانت را پذیرفت، خداوند نیز آرام می‏گیرد.

?البته تمام این توصیفات، جهت بیان عظمت عبودیّت برای خداوند است وگرنه خداوند هیچ‏گاه نگران نمی‏شود؛ بر این اساس، جمله‏ی «آمَنْتُ بِالله» به این معنا است که انسان، از طریق ایمان به الوهیّت و عبودیّت خداوند، گویی خداوند را آرام می‏گرداند و این بیانگر ارزش والای ایمان به خداوند است.

?برخی از علما معتقدند که کلمه‏ی ایمان درباره‏ی انسان، به‏صورت فعل لازم به‏کار می‏رود و متعدّی نیست؛ در نتیجه معنای «آمَنَ بِالله»، به امنیت و آرامش‏رسیدن انسان پس از قلق و نگرانی دوران جاهلیّت، با ایمان‏آوردن به خداوند و برنامه‏اش می‏باشد. هرچند این معنی هم می‏تواند صحیح باشد اما معنای سابق، با مصادیق ایمان در قرآن متناسب‏تر است.

?ایمان و عمل صالح، دو امر جدایی‏ناپذیرند؛ در هر جایی‏که عمل صالح وجود نداشت، ایمان نیز وجود ندارد؛ چرا که عمل صالح، ثمره‏ی ایمان است. پس هر اندازه کوتاهی و نقص در عمل وجود داشته باشد، به‏همان اندازه نیز در ایمان نقص وجود دارد و بالعکس.

?«موحّد» کسی است که خداوند را هم در ربوبیّت (جالب منافع،‏ دافع مضار و کنترل‏کننده‏ی سرانجام و عاقبت) و هم در الوهیّت (فرمانروایی و‏ فریادرسی)، واحد بداند و در زندگی عملی، مطابق این فهم رفتار کند.

? اما #مشرک، تنها به توحید ربوبیّت ایمان دارد و به توحید الوهیّت معتقد نیست.

*********
? برای عضویت در کانال استاد سبحانی روی لینک  @naser_sobhani کلیک کنید بعد گزینه Join  را برنید .