عدم تعصب نسبت به کیان جماعت
عدم تعصب نسبت به جماعت
ابو ابراهیم احمد بن نصر الله / مترجم:عبدالغنی براهویی
خطرناک ترین پدیده ای که وحدت اسلامی را به نابودی می کشاند، تعصب حزبی اعضای جماعت و یا غفلت از وحدت کیان اسلامی می باشد، گاه تعصب به جایی می رسد که جز کسانی که با وی هم اندیشه اند، با دیگران هرگز احساس هم دردی نمی کند و غیر از اندیشه ها و افکار اعضای جماعت خود را قبول ندارد و به آن ها اعتماد نمی کند و بلکه گاهی برخورد سرد و تحقیر آمیزی با اندیشه ها و افکار دیگران دارد، این طرز فکر اثر منفی بزرگی بر فعالیت جمعی دارد که به مرور زمان عصبیت حزبی در افراد آن حزب (جماعت) ریشه می دواند. حدیث زیر هشداری است به این گونه افراد:
«من قاتل تحت رایه عمیه یدعوا إلی عصبیه أو ینصر عصبیه فقتل فقتله جاهلیه»[۱].
هر کس زیر پرچم جاهلی و قتنه انگیزی کورکورانه بجنگد و یا به خاطر قوم و طایفه اش خشمگین شود و از آن به ناحق دفاع کند و یا به سوی عصبیت قومی و نژادی فراخواند، و در همین حال کشته شود، کشته شدن وی نوعی جهالت است».
در این مورد حدیثی از پیامبر (ص) نقل شده که به توازن و اعتدال در ابراز احساسات امر می کند، آنجا که می فرماید:
«أحبب حبیبک هونا ما عسی أن یکون بغیضک یوماً ما، و أبغض بغیضک هونا ما عسی أن یکون حبیبک یوما ما»
«با دوست خود به اندازه ای اظهار دوستی کن که شاید روزی با تو دشمن شود و با دشمن خود به اندازه ای دشمنی کن که شاید روزی با تو دوست شود».
بنابراین، اگر نیاز به یاری برادرانش باشد باید تحقیق کند که در نوع یاری و کمک جانب حق در آن روشن باشد، سپس موضع گیری نماید، طبق گفته ی خداوند که می فرماید:
( … إِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُواْ وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَى ) انعام:۱۵۲
« و هنگامی که سخنی ( در کار داوری یا گواهی و یا راجع به روایت و خبری ) گفتید ، دادگری کنید ( و از حق منحرف نشوید ) هر چند ( کسی که سخن به نفع یا به زیان او گفته می‌شود ) از خویشاوندان باشد .»
در موضع گیری خویش، همیشه جانب احتیاط را رعایت نموده و تابع حق باشید.
چنانچه رسول خدا (ص) می فرماید:
(من نصر قومه علی غیر الحق فهو کالبعیر الذی تردی فهو ینزع بذنبه).
«هر کس ناحق قومش را حمایت کند به شتری می ماند که در دره ای سقوط کرده و با کشیدن دمش آن را از گودی بیرون می آروند.»
باری حضرت معاویه (رض) از عبدالله بن عباس (رض) سؤال نمود که تو بر کیش علی هستی؟!
ابن عباس پاسخ داد: خیر، نه بر کیش علی (رض) هستم و نه بر کیش عثمان(رض)، بلکه پیرو رسول الله (ص) هستم.
بنابراین، نصیحت دوستانه و برادرانه ی بنده به رهبران جماعت اسلامی این است که افراد و پیروان خود را ناآگاهانه در دایره ها و کانال های تنگ محدود نسازند، بدین سان که جز اسامی جراید و نشریات و نام های رهبران و اعضای جماعت خود، کسان دیگری را نشناسند، بدون شک حزی گرایی یکی از بلاهای بزرگ فعالیت های جمعی است که در واقع خودتان ناآگاهانه سبب تقویت روحیه تعصب شده اید و ریشه های حزب گرایی را در بینش و مفاهیم آنان تعمیق بخشیده اید!
لذا در محافل عمومی، مواظب اعمال و برخوردتان باشید و نیز در ایراد سخن و لطایف سعی بلیغ نمایید، از واژه هایی همچون «ما» و «شما» و «آنان» و … استفاده ننمایید، زیرا بر فعالیت اسلامی اثر زیانباری به جا می گذارد و باعث سستی و فروپاشی و تجزیه ی کیان و وحدت امت اسلامی می شود.
اختلاف و تفرقه بین مسلمانان فاجعه ای مرگبار و بلایی بس بزرگ است این پدیده هسته ی جماعت بزرگ را تکه تکه کرده و آن را از خیرات و برکات فراوان و از نعمت پیروزی و سرافرازی محروم گردانیده است، به جهاد افغانستان که زمان زیادی از آن نگذشته، بنگرید، چه صحنه های وحشتناک و چه رخدادهای ناگوار، نتایج فلاکت باری را به جا گذاشته است. هر گروهی سعی دارد تنها خودش در صحنه باشد، تفرقه و اختلاف، وقتی به عداوت و کینه منجر شود، نتیجه ای جز این نخواهد داشت.
———————————————————
منبع:مبانی همبستگی و همگرایی جنبش های اسلامی
مؤلف:ابو ابراهیم احمد بن نصر الله مصری
مترجم:عبدالغنی براهویی
انتشارات:دانشگاه فردوسی مشهد