توبه ؛ راه آسان برگشت !؟
توبه ؛ راه آسان برگشت !؟
جاسم المطوع / مترجم: عبدالعزیز سلیمی
توبه کن! پشیمان شو و پرهیزکاری را پیشه کن!
به سوی پروردگار خویش سبکبال پرواز کن!
در گلستان سعادت جاویدان مسکن گزین!
باران رحمت خداوند بیشتر از آن است که مزرعه ی زندگی تو را پژمرده گرداند، امیدوار باش!
– در توبه باز است مگر برای…؟
دوست توبه کننده:
بدان که، باران بخشش خداوند بی حساب است، و بدون هیچ بهانه و شرطی شرمساری و پشیمانی بندگانش را می پذیرد، و این کم لطف و رحمتی نیست.
(أَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَهَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ )توبه/۱۰۴
« آیا نمی‌دانند که تنها خدا است که توبه ( توبه‌کاران راستین ) و زکات و صدقه ( مؤمنان مخلصین ) را می‌پذیرد ، و فقط او است که بسیار توبه‌پذیر و مهربان است ؟»
شب و روز، زمستان و تابستان مدام در توبه باز است و نگهبان و مانعی جلو آن نیست.
«هر کس که وجدان او از خواب غفلت بیدار گردد، و بر بازگشت به سرزمین سرسبز سربلندی دنیا و سعادت عقبی عزم خویش را جزم کند، در بر روی او باز است، هر کس که باشد و هرگونه گناهی را که مرتکب شده باشد، کسی را یارای بستن در بر روی او نیست».
اما بر روی آن در دو قفل قرار گرفته است ، که چنانچه آن دو قفل باز نشوند، نمی توان از آن در وارد شد:
قفل اول:
رسول خدا می فرماید:«هرکس پیش از طلوع آفتاب از مغرب توبه کند، خداوند توبه او را می پذیرد.»
قفل دوم:
همچنین رسول خدا می فرماید:«خداوند پیش از رسیدن جان به غرغره توبه توبه کار را می پذیرد»
در این صورت اگر کلید آن دو قفل را به همراه داشته باشی، توبه تو آسان پذیرفته می شود و کلیدشان پشیمانی پیش از طلوع آفتاب از غروب و پیش از مرگ است.
_این را می دانم که منظور از دمیدن آفتاب از غروب به معنی فرا رسیدن روز قیامت است، اما غرغره یعنی چه؟
_یعنی رسیدن جان به گلو به هنگام لحظه های قبل از فرا رسیدن مرگ .
۲.توبه توفیقیی است از طرف خداوند.
برادر و خواهر توبه گر!
بدان که خداوند دارایی دنیا را به کسانی که دوستشان می دارد و همچنین کسانی که دوستشان نمی دارد، می دهد، اما ایمان و ندامت و توبه را تنها نصیب دوستانش که خود زمینه ی آن را فراهم کنند می نماید.
تلاش کن از دوستان خداوند و ایمان آورده گان به او باشی از او بخواه که توفیق توبه را نصیبت گرداند، و الگوی خویش را در این راستا، حضرت ابراهیم بگردان که گفت:
( رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِن ذُرِّیَّتِنَا أُمَّهً مُّسْلِمَهً لَّکَ وَأَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَتُبْ عَلَیْنَا إِنَّکَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ )بقره/۱۲۸
« ای پروردگار ما ! چنان کن که ما دو نفر مخلص و منقاد ( فرمان ) تو باشیم ، و از فرزندان ما ملّت و جماعتی پدید آور که تسلیم ( فرمان ) تو باشند ، و طرز عبادات خویش را ( در کعبه و اطراف آن ) به ما نشان بده و ( اگر نسیان و لغزشی از ما سر زد ) بر ما ببخشای ( و در توبه را بر رویمان باز گذار ) ، بی‌گمان تو بس توبه‌پذیر و مهربانی . »
مراغی می گوید:« تُبْ عَلَیْنَا»یعنی توفیق توبه را نصیبمان بگردان تا به سوی تو باز گردیم، و از هر کاری که ما را از تو غافل می کند دست برداریم.
در این صورت توفیق توبه و پشیمانی رحمتی است از جانب خداوند، از او بخواه که این توفیق را نیز نصیب تو بگرداند، و فراموش مکن که حتی رسول خدا(ص) بیش از همه برای توبه و آمرزش خداوند تلاش می فرمود، ایشان می فرمایند:
« ای مردم! توبه کنید و به سوی پروردگار بازگردید، من نیز در روز صد بار از خداوند آمرزش می طلبم.»
برادر و خواهر پشیمان توبه گر! از خداوند بخواه که توبه ای راستین را نیز نصیب تو بگرداند.
خوشحالی خداوند از ندامت بندگان.
برادر و خواهر توبه گر:
آن فرموده رسول خدا(ص) را مدام آویزه ی گوش خویش گردان که می فرماید:
«هیچ گاه خداوند به اندازه آن زمانی که بندگانش را پشیمان از کردار خویش می بیند شادمان نمی شود، شادمانی او همانند شادمانی کسی است که، در صحرای سوزانی سوار بر مرکب خویش است و به ناگاه مرکب او را بر زمین زده و در حالی که آب و غذایش بر روی آن است پا به فرار گذارد، او هم مأیوس و ناامید در سایه ی درختی دراز کشیده و امیدی به نجات نداشته باشد، اما به ناگاه مرکبش را ببیند که دارد به سوی او باز می گردد، و افسار آن را گرفته و از شدت خوشحالی به اشتباه بگوید.پروردگارا تو بنده ی منی و من نیز پروردگار تو!؟»
دوست خواننده لحظاتی را با من بیندیش و تصور کن که در حالی توبه انسان کمترین منفعت و ضرری برای خداوند ندارد، چقدر از آن خوشحال می شود.پروردگاری که خالق، رازق،و زندگی و مرگ انسان در دست اوست، اوست که دنیا و آخرت را برای او آفریده است، با این وصف از ندامت انسانها خوشحال می شود.
در این مورد عبدلرحمن بن الجوز می گوید:
«در حالت سرور و خوشحالی دل که سبب آن را به خوبی نمی دانی بیندیش که چیست و از کجاست؟ و این را جز زنده دلان درک نمی کنند».
اما مرده دلان، خوشحالی شان به هنگام زشتکاری است. و از چیزی دیگر لذت نمی برند.
این دو فرج و خوشحالی را با هم مقایسه کن!»
______________________
توبه: تولدی دوباره
نویسنده: جاسم المطوع
مترجم: عبدالعزیز سلیمی
انتشارات: نشر احسان سال-۱۳۷۸