۴- فرمول ها و قواعد تدبر در قرآن، تعبیر از آینده با صیغه ماضی و گذشته مفید تحقق و قطعیت وقوع فعل  

۴- فرمول ها و قواعد تدبر در قرآن، تعبیر از آینده با صیغه ماضی و گذشته مفید تحقق و قطعیت وقوع فعل

نویسنده: دکتر عقیل بن سالم شمری/ مترجم: مسلم خدری

فرمول چهارم :

 تعبیر از آینده با صیغه ماضی و گذشته مفید تحقق و قطعیت وقوع فعل است .

توضیح قاعده:

تصور مسئله ای از مسائل آینده که حق و یقین و صداقت است. این است که فعل به صیغه ماضی بیاید تا اینکه به شنونده معنی واقع بودن و رخ دادن آن را القاء کند زیرا قرآن حقیقتی است که باطل به خود راه نمی دهد.

مثال هایی برای فرمول چهارم :

فرمایش خداوند : ﴿ وَقُضِیَ الْأَمْرُ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴾‏

تدبر :

سخن خداوند : ( وَقُضِیَ ) مفید تحقق و حقیقت فیصله دادن قضاوت در روز قیامت است زیرا خداوند با کلمه ( قضی ) از قضاوت روز قیامت خبر داده است و ( قضی) فعل ماضی می باشد که آینده به وسیله آن تعبیر شده است و مفید تحقق وقوع و رویداد است.

فرمایش خداوند : ‎﴿ إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ ﴾

تدبر : ‏

سخن خدا (انشقت) بیانگر تحقق روی دادن روز قیامت و شکافته شدن آسمان است. و در این مسئله تربیت و پرورش دادن مؤمن بریقین بر روز آخرت است زیرا کلمه ( انشقت ) آن فعل ماضی است و به وسیله آن تعبیر از مسئله ای از مسائل روز قیامت شده است که مفید حقیقت وقوع است.

در این مورد بیشتر بخوانید: تدبر در قرآن

—————————-

منبع: فرمول ها و قواعد تدبر در قرآن و اجرای آن بر سوره های کوتاه/ مولف: دکتر عقیل بن سالم شمری/ مترجم: مسلم خدری / نشر احسان