قذافی و قمار غرب
قذافی و قمار غرب
خبرنگار اعزامی هفتهنامه فرانسوی اکسپرس به طرابلس در بازگشت از لیبی در گفتوگو با این روزنامه در خصوص آخرین تحولات این کشور و شرایط کار خبری و رسانهای در لیبی اعلام کرد: «خبرنگاران غربی و در رأس آنها خبرنگاران فرانسوی، انگلیسی و آمریکایی مستقر در لیبی باید در اقامتگاههای خود بمانند و بعد از کسب مجوز خروج، میتوانند برای بازدیدهای هدایت شده بیرون بیایند. علاوه بر این خروج از محل استقرار رسانههای خارجی بدون داشتن مجوز و حضور راهنما و مترجمی که مأموریت اصلی آن کنترل شما و مزاحمت در ابتکارات حرفهای شماست، ممکن نیست.»
*مکان اختفای قذافی نامعلوم است
وی درباره مکان واقعی استقرار "معمر قذافی " دیکتاتور لیبی افزود: «من نمیدانم که قذافی کجاست و تنها من نیستم که از این موضوع بی خبرم. قذافی روز سهشنبه گذشته به مدت کوتاهی در "باب العزیزیه " ظاهر شد اما بعید است که او در مقر خود در این نقطه که هدف حملات زیاد نیروهای ائتلافی قرار دارد، به سر برد. فرضیاتی که در این زمینه وجود دارد عبارتند از این که: ۱) او در مخفیگاهی بسیار امن در طرابلس به سر میبرد ۲) او در طرابلس در مناطقی که کمتر در معرض بمبارانها قرار دارد جابجا میشود ۳) او در زادگاه خود شهر "سرت " است ۴) او در منطقه "سبا " در ۷۵۰ کیلومتری جنوب طرابلس یعنی جایی که قبیله او به سر میبرد، است.»
*شکاف در ارتش لیبی به دنبال فرار نیروها
خبرنگار اکسپرس در ادامه درباره نیروهایی که قذافی در حال حاضر در اختیار دارد، گفت: «در مورد میزان وفاداری ارتش لیبی به قذافی که بدون شک با فرار افسران، خلبانان و نیروهای عادی ضعیف شدهاند، به ندرت میتوان ایدهای داشت اما رژیم قذافی دارای نیروهای زبدهای است که به میزان کافی مجهز میباشند و در رأس آنها "بریگاد ۳۲ " قرار دارد که "خمیس " یکی از فرزندان او فرماندهی آنها را برعهده دارد. هفته گذشته در طرابلس شایع شده بود که خمیس پس از آنکه خلبانی در مخالفت با بمباران شهر "زاویه " تصمیم به زدن هواپیمای خود به پایگاه نظامی "تاجورا " گرفت، در اثر شدت جراحات جان باخته است، اما هنوز صحت این خبر تأیید نشده است.»
*قذافی، دست به دامان مزدوران خارجی
وی افزود: «برگ دیگری که رژیم قذافی در اختیار دارد، مزدورانی هستند که عمدتا از آفریقا و کشورهای چاد، مالی و نیجر به لیبی آمدهاند و گرنه حملات نیروهای ائتلافی ضد قذافی نیروی هوایی لیبی را نابود کرده و تانکها و توپخانه این کشور را از بین برده است.»
*کوچکترین ابراز نارضایتی در لیبی برابر با خودکشی است
این خبرنگار فرانسوی در ادامه خاطرنشان کرد: «در خصوص نیروهای وفادار به قذافی باید بین همبستگی فکری و ترس تمایز قائل شد. به رغم فرار شمار زیادی از افسران و سربازان هسته نظامی و شبه نظامی رژیم در این مرحله هنوز به او وفادارند. علاوه بر این بر خلاف برخی ادعاها که گفته میشود در طرابلس مردم نسبت به قذافی وفادارند، اما این تصویری فریبنده است و اصل ماجر این است که کنترلهای شدید پلیسی در طرابلس به حدی است که بروز کمترین نارضایتی مردمی تقریبا نوعی خودکشی است و سرکوبهای خشن سبب ترس غالب مخالفان شده است.»
*انقلابیون لیبی برای کنار زدن قذافی مصممند
وی در ادامه تأکید کرد: «علیرغم همه مسائل یک چیز در لیبی مسلم و بدیهی است و آن اینکه انقلابیون مصممند قذافی را کنار بزنند و طرابلس را فتح کنند. از طرفی این درگیریها اختلافات تاریخی و هویتی را نیز مطرح کرده است. اما یکی از کلیدهای این بحران در شیوه عمل قبایل بانفوذی است که قذافی میکوشد با آن ها کنار بیاید.»
*غرب روی انفجار درونی رژیم قذافی حساب باز کرده است
خبرنگار اکسپرس همچنین در خصوص شرایط و اوضاع کنونی دولت لیبی گفت: «دولت لیبی دستخوش تخیل است. اگر واقعا ادعای دولتمردان در خصوص اینکه تمام قدرت در اختیار مردم است و قذافی رهبری ساده بیش نیست، درست باشد، چرا خانواده و طایفه او تمام اهرمهای سیاسی، اقتصادی، نظامی و پلیس در کشور را در دست دارند؟ غرب و در رأس آن آمریکا روی انفجار از درون سیستم و ساقط کردن مقامات عالی آن برای جلوگیری از فاجعه بیشتر حساب باز کرده است. در مورد مذاکره نیز باید بگویم که رژیم بین امتناع و قبول مذاکره در تردید است و به نظر میرسد با توجه به خشونتها، درگیریها و شمار تلفات، رژیم از نقطه قابل بازگشت عبور کرده است.»
*خشونت بخش ذاتی اعمال قدرت در رژیم قذافی است
وی درباره فرضیه غرب درباره دیوانگی قذافی گفت: «فرضیه دیوانگی که توسط نشریات غربی طرح شده، به نظرم ساده انگارانه است. هر گونه حکومت مستبدانه نیازمند نوعی جنون است. رهبر لیبی غیرقابل پیشبینی، مبهم، تحریکآمیز و متناقض است اما با همه این احوال دیوانگی محض نمیتواند امکان اداره کشور با مشت آهنین آن هم طی ۴۰ سال را فراهم آورد. او توانسته است با ترکیبی از بازی قبایل، با تلاشهای متعدد برای کودتا، تحریم و حملات آمریکا مقابله کند. در واقع میتوان گفت خشونت بخش ذاتی اعمال قدرت در لیبی است. اگر چه کودتای ۱۹۶۹ بدون خشونت "ادریس شاه " را کنار زد، اما سرهنگ جوان بعدها به روی تروریسم دولتی، قتل مخالفان، اعدام، کشتار و غیره روی آورد.»
*قراردادهای پرسود، دلیل حمایتهای ۴۰ ساله جامعه بینالملل از دیکتاتور لیبی
وی درباره حمایتهای جامعه بینالملل از دیکتاتور لیبی و حکومت ۴۰ ساله او تأکید کرد: «قذافی پس از کودتای سال ۱۹۶۹ از محبوبیت برخوردار بود اما تدریجا با قبایل بانفوذی مانند "ورفالا " متحد شد و قدرت خود را روی سیستم کنترل سیاسی و پلیسی بنا کرد. او بعد از نوعی تغییر اساسی از سال ۲۰۰۰ با اغماض جامعه بینالمللی روبرو شد. روی گرداندن از تروریسم، انصراف از زرادخانه کشتار جمعی، مبارزه با اسلامگرایی جهادی و مهاجرت غیرقانونی همه چیز نبود؛ بلکه دورنمای قراردادهای پر سود، بسیاری از شرکای غربی را واداشت تا با او رفتار ملاطفتآمیزی داشته باشند و مسائل غیرقابل تحمل را تحمل کنند.»
*مردم لیبی از بودن قذافی بر قدرت هیچ سودی نمیبرند
این خبرنگار فرانسوی در ادامه در پاسخ به این پرسش که "چه کسانی از بودن قذافی بر قدرت سود می برند؟ " گفت: «مسلما مردم لیبی از بودن قذافی بر قدرت سود نخواهند برد بلکه برخی کشورها مانند روسیه، چین یا هند از ادامه وضع موجود به ویژه در زمینه انرژی و توسعه همکاریهای اقتصادی خود راضیاند و برخی شرکتهای ایتالیایی، آلمانی و فرانسوی نیز همین وضعیت را دارند. علاوه بر این باید به طبقه نزدیک به قدرت که مبارزه با امپریالیسم را سرقفلی تجارت خود کردهاند، نیز اشاره کرد که در بین این افراد میتوان از "لوران گباگبو " در ساحل عاج و "رابرت موگابه " در زیمبابوه نام برد.»
*سناریوی بازنشستگی آرام قذافی غیر قابل تصور است
وی درباره کنارهگیری قذافی از قدرت خاطرنشان کرد: «سناریوی بازنشستگی آرام قذافی غیر قابل تصور است. برخلاف دیگر دیکتاتورهای آفریقایی بعید به نظر میرسد که قذافی به دنبال بازنشستگی آرام در عربستان سعودی یا زیمباوه باشد. ذات قذافی و مسیری که وی در پیش گرفته، بیشتر او را به مبارزه سوق میدهد و همان گونه که خودش نیز گفته به تا آخر کار رفتن فکر میکند. از همین رو دادگاه جزایی بینالمللی نیز دست کم وی را به اتهام جنایت علیه بشریت مورد تعقیب قرار خواهد داد.»
*احتمال تسلیم شدن قذافی بعید است
وی همچنین درباره احتمال تسلیم شدن قذافی گفت: «احتمال این که قذافی خود را تسلیم کند، بسیار کم است و در رفتار کنونیاش نیز چیزی که نشان از تسلیم شدن او داشته باشد، دیده نمیشود. صحبتهای او مبنی بر این که "کسی با او بد نیست، تمام لیبی او را دوست دارند و شورشیان مشتی از افراد القاعده می باشند که قرصهای توهم زا خوردهاند "، نمایشی بیش نیست ضمن این که اگر تسلیم شود در نهایت از سلولی در دادگاه بینالمللی سر در خواهد آورد.»
برگرفته از فردا