احکام سقط جنین چیست؟

احکام سقط جنین چیست؟

نویسنده: کمال روحانی

سؤال: آیا در حالات اضطرار و با توجه به دلایل زیر می توان جنین را سقط کرد؟

۱-      هنگامی که بیماری ارثی و وراثتی جنین را تهدید کند و پزشکان متخصص آن را تأیید نمایند.

۲-      هنگامی که مادر در معرض خطر روانی یا جسمی و بیماری های ناشی از ادامه ی بارداری قرار بگیرد؛

۳-      هنگامی که جنین بر اثر زنا به وجود آمده باشد.

۴-      اگر مادر به دلیلی از دلایل اشتیاقی به حمل نداشته باشد.

۵-      وقتی که مادر به خاطر خل عقلی یا ناتوانی جسمی نتواند فرزند را نگه دارد.

پاسخ: از هیأت دارالافتای کشور کویت:

در حالات زیر می توان جنین را سقط کرد:

الف) اگر حیات جنین، صحت و سلامت مادر را تهدید کند، می توان آن را سقط کرد، چون در مقوله ی حمل، مادر اصل و جنین فرع است لذا می توان فرع ها را فدای اصل نمود.

ب) هنگامی که ثابت شد کودکی که متولد می شود، نقض جسمی یا عقلی زیادی را دارد که زندگی بر او سخت شود.

ج) قبل از نفخ روح در صورت توافق زن و شوهر.

د) جنینی که به طور غیر شرعی و از طریق زنا به وجود آمده باشد، بعد از نفخ روح (۱۲۰ روز) نمی توان آن را سقط کرد.

ه) برخی از فقها سقط جنین را بعد از نفخ روح به واسطه ی عذری از عذرها، مانند خطر مرگ مادر و ناقص الخلقه بودن کودک به گونه ای که زندگی بر او بسیار سخت شود جایز می داند.

ز) اگر جنین بر اثر زنا به وجود آمده باشد و مادر بخواهد به خاطر حفظ آبرو یا بیم بر مادر آن را سقط کنند، مادامی که بعد از نفخ روح باشد جایز نیست، چون کودک گر چه بر اثر زنا متولد می شود، معصوم الدم است و حق حیات دارد.

دکتر یوسف قرضاوی در «الفتاوی المعاصره، ج ۲» می فرماید: «نظر ترجیحی این جانب بر این است که سقط جنین جز با عذر شرعی جایز نیست و اگر عمل سقط، قبل از چهل روز نخست اتفاق افتد به ویژه هنگامی که عذر آن قوی باشد، جرم آن خفیف تر است، ولی سقط بعد از ۱۲۰ روز جایز نیست جز اینکه بقای جنین خطری متوجه حیات مادر گرداند؛ زیرا اصل حیات مادر است و جنین حکم فرع را دارد.»

هیأت دائمی افتا و بررسی های علمی کشور عربستان در کتاب «الفتاوی الشرعیه فی المسائل العصریه» این گونه فتوا صادر کرد:

۱- اصل آن است که سقط جنین در هیچ مرحله ای جایز نیست.

۲- سقط در چهل روز اول جز به خاطر مصلحت شرعی یا دفع زیان و ضرری که متوجه مادر یا جنین است جایز نمی باشد.

۳- سقط جنین بعد از ۱۲۰ روز کامل جایز نیست، اما گروهی از متخصصان بعد از به کارگیری تداوی لازم جهت حفظ جان مادر، بازط معتقد بودند ادامه ی حمل جان مادر را تهدید می کند و به مرگ او می انجامد، آن گاه سقط با چنگ بازی به این شروط بعد از ۱۲۰ روز جایز است.

نکته: دکتر یوسف قرضاوی در باب تشویه یا نقص عضو و ناقص الخلقه بودن کودکان در «الفتاوی المعاصره، ج ۲» می فرماید: «همچنین باید ذکر کرد کودکانی که بعد از تولد به کوری و کری یا لالی مبتلا شده باشند از جمله تشویهات معتبر است و سبب سقط جنین نمی شود؛ زیرا این گونه نقص اندام ها (کوری، کری و لالی) عوارضی هستند که انسان در طول حیات خود با آن ها زندگی کرده و می کند و مانع مشارکت فرد در تحمل بار زندگی اجتماعی نخواهد بود.»

—————————————————–

منبع: احکام و فتاوای پزشکی معاصر/ مؤلف: کمال روحانی/ انتشارات: آراس ۱۳۸۹