تاریخمطالب جدید

مسجد و توطئه علیه آن در طول تاریخ

مسجد و توطئه علیه آن در طول تاریخ

نویسنده:

دشمنی و عداوت با اسلام و جنگ طلبی علیه مسلمانان تاریخی طولانی به درازای تاریخ مبارک اسلام دارد. از هنگامی که پیامبرh دعوت خویش را فریاد زد، دشمنان قد علم کرده و به مبارزه با آن پرداختند، زیرا با گسترش دین اسلام دیگر جایی برای حکومت ظالمان و زورگویان وجود نخواهد داشت.

آری! از همان آغاز ظهور، مشرکان مکه شروع به آزار و اذیت و شکنجه ی گرویدگان به دین جدید! کردند، منافقان و یهودیان در مدینه، برای نابودی دین اسلام، دست به نیرنگ و توطئه زدند، مسیحیان مشرک و متعصب در سال ۱۰۹۹ میلادی در بیت المقدس هفتاد هزار مسلمان را به شهادت رساندند و قدس را با خون رنگین کردند.[۱] مغولان خونخوار، تحت حمایت و به دستور صلیبی‌ها ـ به عنوان حمله صلیبی مغول ـ در قرن سیزدهم میلادی، به سرزمین‌های حکومت اسلامی حمله کرده و بیش از ۱،۶۰۰،۰۰۰ هزار مسلمان بیگناه را از دم تیغ گذراندند، در طول چهار قرن مسیحیان اروپا، چند میلیون مسلمان را از پای در ‌آوردند۱! حاکمان سفّاک و جنایتکار کمونیست ـ استالین و لنین در روسیه و ماوتسی تونگ در چین ـ شروع به تهدید و ارعاب و تعذیب مسلمانان نمودند و هزاران نفر در بوسنی و هرز گوین، کوزوو، چچن و… فقط به جرم مسلمان بودن کشته شده‌اند!

آری! دشمنان اسلام، در هر زمان و مکانی، می‌کوشند تا به هر شکلی ضربه‌ای بر پیکره‌ی این دین وارد کنند و آن را ضعیف سازند، می‌خواهند خدا و دین و آیین یکتاپرستی و عبادت را از زندگی مؤمنان حذف کنند، تا خود بتوانند بر تمام دنیا حکمرانی کنند و برنامه و روش و افکار نادرست خود را بر جوامع جهان حاکم سازند.

اما تاریخ به همگان نشان داد که هیچ قدرتی قادر به شکست دادن قدرت ایمان نیست.

به همین خاطر راه ترویز در پیش گرفتند و با نیرنگ و فریب شروع به نابود کردن دین خدا نمودند!

وارثان این خونخواران تاریخ، همان کسانی هستند که امروزه نقاب به چهره، گرگ صفت و با لباس میش ، با نامهای دمکراسی و حقوق بشر و…. حمله را آغاز کرده‌اند و دست دوستی را در روز دراز کرده تا خنجر دشمنی را در شب بر قلب اسلام فرو کنند!

آری! دشمنی با اسلام از روز اول آغاز شد و پایان نخواهد پذیرفت.

 

توطئه برای مسجد

 یکی از نقشه هایی که دشمنان برای مبارزه با دین خدا کشیدند، ضربه زدن به قلب امت اسلامی یعنی مسجد بود، آنان به ارزش مسجد و نقش والای آن در تربیت افراد آگاهند، به همین خاطر با تمام امکانات خویش می‌کوشند، آن را از بین ببرند.

خداوند متعال نیز این توطئه را بر ملا می‌سازد و مسلمانان را آگاه می‌کند که آگاه باشید: افرادی در صدد تخریب مساجد و ریشه کن کردن نام خداوند در آنها هستند؛

[وَ مَنْ أظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللهِ أنْ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَ سَعَى فِی خَرابِهَا اؤلَیِکَ مَا کَانَ لَهُم أنْ یَدْخُلُوَها إلاَّ خَائِفِینَ لَهُم فِی الدُّنیَا خِزْیٌ وَ لَهُم فِی الآخِرَهِ عَذَابٌ عَظِیمٌ] بقره/۱۱۴

«و چه کسی ستمگرتر از کسانی است که نگذارند در مساجد و اماکن عبادت خدا، نام خدا برده شود و در ویرانی آنها بکوشد؟شایسته اینان نبود که چنین کنند بلکه می‌بایست جز خاشعانه وارد آنها نشوند، بهره ی آنان در دنیا رسوایی و در آخرت عذاب بزرگی است»

حقیقتاً که ظالمترین افراد کسانی هستند که به مخالفت و جنگ با خداوند زره پوشیده‌اند! کسانی هستند که خدا دوستان را از راه یکتاپرستی منحرف می‌کنند و زبانشان را به خاطر آوردن نام خداوند می‌برند! کسانی هستند که خانه‌های خداوند را از نام خداوند پاک می‌کنند و همیشه مشغول ضربه‌زدن و نقشه کشیدن برای نابودی مساجد هستند.

«هیچ کس ستمگرتر از شخصی نیست که نگذارد مردم عبادت خدا را در خانه‌های خدا به جا آورند و یا در صدد تخریب مساجد برآید و همانطور که رومی‌ها بیت‌المقدس را ویران کردند و یا این که سعی کند عبادت در آن متوقف شود، همانطور که کفار قریش چنین کردند.»۱

این دشمنان می‌کوشند که نام و یاد خداوند را در مساجد منع کنند زیرا هر جایی ذکر و یاد خداوند باشد، نشان‌دهنده‌ی وجود افراد مؤمن و متدین و نشان‌دهنده‌ی گسترش شعله‌های ایمان و نشان‌دهنده‌ی وجود قدرت ایمان است و ایشان را یارای مقابله با قدرت ایمان نیست.

[وَ سَعی فِی خرابِهَا] کوشش در تخریب مسجد می‌تواند چند معنی داشته باشد؛ یک تخریب بنای مسجد و از بین بردن آن مکان مقدس است، تا اینکه مسلمانان با یکدیگر جمع نشوند و وحدت نیابند و دشمنان راحت تر آنان را قلع و قمع کنند!! همانطور که اسرائیل غاصب در غزه چنین کرد.

معنی دیگر می‌تواند مربوط به از بین بردن ارزش و اعتبار آن در جامعه و پایین آوردن تقدس آن باشد، تا اینکه جوانان را خام کنند و نا آگاهان را فریب دهند و از مسجد ـ جایگاه تربیت ـ دور سازند و آنان را به به مقلد و طرفدار خود!! تبدیل کنند؛ و مفهوم آن می‌تواند گسترده‌تر باشد و به معنی از بین بردن و جلوگیری کردن از فعالیت و نقش مسجد در جهت تربیت افراد باشد، آری! مشرکان می‌دانند کسی که در مسجد تربیت و با نیروی ایمان تجهیز شده باشد، سدّی پولادین در برابر حمله‌های آنان خواهد بود، به همین‌خاطر دشمنان‌ اسلام با تبلیغات‌ و فعالیت‌های‌خود می‌خواهند نقش سازندگی مسجد را تخریب کنند و با این کار از تشکیل نیروی ایمان و افرادی متعهد و جامعه ای پویا و متدین جلوگیری کنند و قطعاً این خرابی و تخریب بسیار خطرناک‌تر از تخریب بنای مسجد است، زیرا تخریب یک کشور ـ در صورت وجود افراد لایق و سازنده ـ بعد از مدتی به آبادانی تبدیل می‌شود، اما نبود افراد متعهد و مسؤول و سازنده، کشوری آباد را بعد از مدتی به ویرانه تبدیل خواهد کرد.

آری! دشمنان می‌دانند که نمی‌توانند سپاه ایمان را نابود سازند، به همین خاطر نقشه شیّادانه‌ای طرح کرده‌اند که نگذارند چنین افرادی ساخته شوند، توطئه کرده‌اند که تربیت اسلامی از بین برود، تا همگان حلقه به گوش آنان باشند، بسیج شده‌اند تا پایگاه دین خدا و مدرسه و آموزشگاه ایمانداران را نابود سازند!

امّا هرگز!

[یُرِیدُونَ أنْ یُطْفِئُوا نُورَ اللهِ بِأفْوَاهِهِم وَ یَأبَى اللهُ إلاَّ أنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ] توبه/۳۲

«آنان که می‌خواهند نور خدا را با (توطئه‌ها و سخنان ناروای) دهان خود خاموش گردانند (و از گسترش دین جلوگیری کنند و اسلام را نابود سازند) ولی خدا جز این نمی‌خواهد که نور (دین) خود را به کمال برساند (و حتماً این دین به کمال می‌رسد) هر چند که کافران دوست نداشته باشند.»

بر ما لازم است که مسجد را با حضور خود و عبادت و اعتکاف و ذکر و یاد و نام خداوند آباد کنیم و صفوف نماز جماعت را محکم تر و طولانی‌تر سازیم و اتحاد و برادری را در بین مسلمانان ایجاد کنیم و از تفرقه بپرهیزیم و مسجد را به مکانی تبدیل کنیم که افراد در آن تربیت و ساخته شوند و بارآیند و به افرادی تبدیل شوند که ایمان و خدمت به خلق در وجودشان شعله بزند. آری! بر ما لازم است که مسجد را به مدرسه‌ای تبدیل کنیم که همه در آن آموزش ببینند، چگونه مؤمن باشند،‌ چگونه به مردم خدمت کنند و چگونه در برابر نیرنگهای دشمنان متعصب مقاومت کنند.

——————————————

نویسنده: مسجد جایگاه تربیت و دعوت/ نویسنده اسماعیل کس‌نزانی / نشر: آراس



[۱]. ترور، اسلام، مکولاریسم، مؤلف علی باپیر، مترجم کمال روحانی، صفحه ۳۸

۱. جهاد و دعوت، مؤلف محمد غزالی، مترجم عمر قادری، صفحه ۱۰۱

۱. صفوه التفاسیر، جلد۱، ص۱۵۹،«چنان که مشرکان در روز حدیبه با رسول خداh همین کار را کردند، آنگاه که حضرت h و همراهانش را از ورود به مکه باز داشتند.» انوارالقرآن، جلد۱، ص۱۴۱

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پاسخ دادن معادله امنیتی الزامی است . *

دکمه بازگشت به بالا