عاقبت خودآرایی و بدحجابی
عاقبت خودآرایی و بدحجابی
نویسنده: سید عبدالله رفاعی / مترجم: سمیه اسکندری فر- حسین جهان پور
حارث بن اسد محاسبی و اصبغ و خلف بن قاسم و گروهی از سعید بن سلمه روایت کنند که گفت: زنی در محضر ام المومنین عایشه- رضی الله عنها – گفت: با رسول خدا بیعت کردم که برای خداوند شریکی نیاورم، دزدی نکنم، زنا نکنم، فرزندم را نکشم، تهمت و بهتانی را از پیش خود نیاورم و از انجام معروف نافرمانی نکنم. پس به عهد پروردگار وفا کردم و پروردگارم نیز به من وفا نمود و به خدا قسم خداوند مرا به عذاب مبتلا نمی کند.
شب هنگام فرشته ای به خوابش آمد و گفت: هرگز، به راستی که تو خودآرایی می کنی، زینتت را نمایان می سازی، کفران نعمت می کنی، همسایه ات را آزار می دهی و از همسرت نافرمانی می کنی، سپس پنج انگشتش را روی صورت زن گذاشت و گفت: پنج تا در مقابل پنج تا و اگر باز بر آن بیفزایی ما نیز بر آن اضافه می کنیم. صبح وقتی زن پدیدار شد آثار انگشتان روی صورتش بود.
به راستی که بسیاری از زنان امروزه نماز می خوانند، زکات می دهند، روزه می گیرند و حج و عمره را بجا می آورند در حالی که زنانی بد حجاب و خودآرا هستند و این نشانه ی کاستی در ایمان، جسارت در برابر حکم الهی و سنت رسول خدا(ص) به شمار می رود. پس آگاه باشید که مرگ ناگهان می آید و زندگی کوتاه است. قبر تنگ و روز قیامت بس سخت می باشد پس بر حذر و به گوش باشید. خداوند متعال می فرماید:
« وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَهِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»
(نور/۳۱ ) (به زنان مومن بگو: چشمان خود را از نامحرمان فرو گیرند و چشم چرانی نکنند و عورت های خویشتن را با پوشاندن و دوری از رابطه ی نامشروع مصون دارند و زینت خویش را نمایان نسازند مگر آن مقدار که طبیعتا” پیدا می گردد و چارقد و روسری های خود را بر یقه ها و گریبان هایشان آویزان کنند.)
رسول خدا (ص) می فرماید: (ما من امراه تخلع ثیابها فی غیر بیتها الا هتکت سترها ما بینها و بین الله /به روایت ابوداوود و ترمذی و تصحیح آلبانی) (هر زنی که لباسش را در خانه ای غیر از خانه اش از تن بیرون بیاورد پرده و حجاب میان خود و خداوند را دریده است.)
مناوی در فیض القدیر می گوید: هر زنی که لباسش را در جایی غیر از خانه اش بیرون بیاورد؛ کنایه از بد حجابی در برابر بیگانگان و عدم پوشش در برابر آنهاست، و او با این کار پرده میان خود و خداوند را از بین برده است چرا که خداوند متعال لباسی را بر آنان فرو فرستاد تا با آن عورت خود را بپوشانند و آن لباس تقوا است و اگر از خداوند نترسند و عورت خود را نپوشانند پرده میان خود و خداوند را نابود ساخته اند و همان گونه که حجابش را از بین برد و به همسرش خیانت کرد، خداوند نیز حجابش را از بین می برد.
________________________________________
منبع: هرچه کنی به خود کنی / مولف: سید عبدالله رفاعی / مترجم: سمیه اسکندری فر- حسین جهان پور
ناشر:واسع ۱۳۹۱
تنظیم برای نوگرا: باران.
