ایران و انتخابات ریاست جمهوری و شورا‌ها

ایران و انتخابات ریاست جمهوری و شورا‌ها

نویسنده: عبدالرحمن پیرانی / دبیرکل جماعت دعوت و اصلاح

(بخشی از سخنان عبدالرّحمن پیرانی، «دبیرکلّ جماعت دعوت و اصلاح ایران» در جمع مسؤولان استانی هیأت‌های اجرایی جماعت در شهریورماه ۱۳۹۲)

برگزار‌ی انتخابات یازدهمین دوره رئیس جمهوری و انتخابات شورا‌ها و در ‌‌نهایت انتخاب دکتر روحانی به عنوان رئیس جمهوری و انتخاب بسیاری از افراد در جاههای مختلف و از جمله اهل سنّت به عنوان اعضای شورای شهر و روستا، برگزاری برنامه تنفیذ و تحلیف و معرفی وزراء و رأی اعتماد وزراء و استقرار دولت، رویداد‌های خجسته‌ای بودند که همه‌ی این‌ها الحمدلله به آرامی و به صورتی بسیار خوب و شایسته انجام گرفت.

اکنون ملت ایران و نیز دولت و ما به عنوان بخشی از اهل سنّت ایران، بر پله‌های امید ایستاده‌ایم و مشتاقانه، تغییر و تحول و باز شدن درهای آسایش و آرامش و رفاه و بهبود وضع داخلی و روابط خارجی را انتظار می‌کشیم. هرچند لازم است که انتظارات معقول و منطقی و واقعی باشد. در بحث انتخابات قابل ذکر است که اهل سنّت و جماعت نیز حضور بسیار مؤثری داشت. صدور بیانیه‌ی وزین از سوی جماعت، اتفاق به‌هنگام و حساب‌شده‌ای بود. اگر حمل بر خودستایی نشود ما تنها جمعی بودیم که تشخیص دادیم بیانیه‌ای صادر کنیم و الحمدلله بیانیه هم بیانیه‌ای قابل قبول بود و قطعاً نقش مؤثری ایفا کرد و در نتیجه اعضا و هواداران و بخش قابل توجهی از اهل سنّت پاسخ مثبت دادند یعنی در حدود ۸۵ درصد اهل سنّت در انتخابات شرکت کردند و رای دادند به آقای روحانی و این امر بسیار مهمی است.

ما ضمن تشکر از شرکت کنندگان در انتخابات اولاً خداوند بزرگ را شاکریم که به ما توفیق عنایت فرمود تا در کنار مردم باشیم و همراه آنان مشارکت کنیم و إن شاء الله در ایجاد فضای مناسب‌تر تأثیر مثبت داشته‌ایم. طبعاً استراتژی جماعت در همه انتخاباتی که شرکت کرده و بیانیه صادر کرده، خدمت به مردم و کمک به ایجاد یک فضای مناسب و در ‌‌نهایت احقاق حقوق همه شهروندان و از جمله اهل سنّت بوده و هدف خاصی را برای خود جماعت دنبال نکرده است. اساساً در انتخابات‌ها افراد به طرف می‌‌گویند اگر از شما حمایت کنیم چه گیر ما می‌آید؟ جایگاه ما چه می‌شود؟ وزیری، سفیری، موسسه‌ای، یک امکاناتی را باید بر عهده بگیرید. اما ما هیچ چیزی برای جماعت نخواستیم. امیدواریم که آقای روحانی در انجام وظایف محوله و عمل به وعده‌ها ان شاءالله موفق باشند و جماعت در حد توان از هر گونه پیگیری و همکاری دریغ نخواهد کرد و انتظار دارد که همه‌ی نیروهای توانا و شایسته‌ی اهل سنّت که لیاقت قبول مسؤولیت دارند، آمادگی داشته باشند اگر واقعاً اراده‌ای بود جهت استفاده از آن‌ها حضور پیدا بکنند. اما در ‌‌نهایت گرچه تصدّی برخی از مسؤولیت‌ها، حق مسلّم اهل‌سنّت است و این نقیصه وجود دارد، اما چیزی که برای ما مهم‌تر است اجرای عدالت و اجرای مساوات است. قرار دادن کشور در مسیر ترقی و تعالی و رشد و توسعه و پرهیز از نگاه امنیتی در خصوص آزادی‌های مذهبی و حقوق شهروندی از جمله‌ی مطالبات ماست. یکی از مشکلات کشور ما این بوده که در جاهایی نگاه امنیتی به موضوع اقوام و مذاهب اتخاذ شده و نوعی اعمال سیاست به حاشیه راندن بخشی از هموطنان و نیز لحاظ کردن تفاوت‌ها همواره به چشم آمده است. البته بر اساس قانون اساسی، زبان و مذهب و ملیت و اینگونه قضایا هیچگاه نباید باعث بشود که کسی از حقوق خود محروم باشد.

جا دارد که ما چون انتخابات را به عنوان یک وسیله و یک روش درست برای خدمت کردن می‌‌بینیم بیشتر به آن بپردازیم. در ‌‌نهایت بعد از دو سال و یا سه سال شما باید تشخیص بدهید آرایی که در صندوق محل شما ریخته می‌شود چه تعداد خواهد بود و این آرا متعلق به چه کسانی است و چگونه می‌‌توانید تشخیص بدهید که این آرا چقدر متعلق به شماست. مثلاً باید بدانید که ۶۰ درصد متعلق به شما خواهد بود که این نیازمند یک تلاش مستمر خواهد بود. اینکه بنشینیم تا چهار سال آینده و بعد در انتخابات شرکت بکنیم این امر مطلوبی نیست. بنابراین باید زود‌تر به این قضیه پرداخت.

باید بکوشیم که تعامل درست با مسائل و قضایای سیاسی داشته باشیم و از تندروی و بی‌دقتی در اظهار نظرات و سخنوری‌ها پرهیز کنیم و به جای رضایت مردم، رضایت خدا را در نظر بگیریم و به فکر اصلاح نگاه باشیم. نه اینکه چون مردم از مسأله‌ای خوششان می‌آید ما‌‌ همان را قبول کنیم و به آن بپردازیم.

مدارس علوم دینی ما را از وجود حرکت اسلامی مستغنی نمی‌کند

نکته‌ی دیگر اینکه، ما هم در جنوب کشور و هم در جاهای دیگر، نیازمند مدارس علوم دینی هستیم، به علما نیز نیاز داریم، اما مدارس دینی و علمای بزرگوار همه چیز ما نیستند و این مدارس ما را مستغنی نمی‌کنند از وجود حرکت اسلامی. اکنون معاونت علما بخشی از کار جماعت است. مهم است ولی همه‌ی کار نیست. مستغنی از این کار نیستیم ولی این نهاد ما را مستغنی از همه‌ی نهادهای دیگر نخواهد کرد.

ما با اعتدالمان به ایران خدمت می‌کنیم

و در ‌‌نهایت عرضم این است که نظام مستغنی از اخوان نیست. در کل، نظام جمهوری اسلامی به اخوان نیاز دارد تا زمانی که مسلمان باشد که هست و اخوان هم مستغنی از جمهوری اسلامی نیست. جمهوری اسلامی به ما نیاز دارد و ما هم به جمهوری اسلامی نیاز داریم. ما با اعتدالمان داریم خدمت می‌‌کنیم. یکی از دوستان اخیراً فرمود که‌‌ همان اوایل انقلاب افرادی بودند که مدعی جنگ مسلحانه بودند اگر ما هم همراهی می‌‌کردیم حداقل تا ۵۰ سال دیگر آثار این جنگ باقی می‌‌ماند. ما حداقل مجموعه‌ایی هستیم تندی را همراهی نکردیم. همین که خودمان همراه نشدیم خدمت بزرگی است و اینکه دیگرانی به ما نگاه کردند که ما این‌ کار را نکردیم آنان هم قبول کردند آن کار را انجام ندهند. در بحث انتخابات هم همین‌گونه است. خارج از کشور، بسیاری از گروههای قومی و مذهبی، شخصیت‌های مذهبی، تحریم می‌کنند اما جماعت بیانیه صادر می‌‌کند و از مردم ایران و از اهل‌سنّت می‌خواهد که در انتخابات شرکت کنند. این فضل بسیار بزرگی است. این جماعت با استقلال خودش از اهل سنّت دفاع می‌کند، گلایه‌های جماعت را مطرح می‌کند، اما به منافع همه‌ی ملت ایران هم تأکید دارد. مسأله‌ای که مهم است این است که ما نباید اگر گاهی کم‌لطفی می‌‌بینیم فقط به فکر کردستان باشیم و یا بلوچستان یا خراسان یا جاهایی که در آن زندگی می‌کنیم، ما در ایران زندگی می‌کنیم و باید کل ایران را دوست داشته باشیم، ملت ایران را دوست داشته باشیم و ترسی و خوفی از این نداشته باشیم که ما ایرانی هستیم و از ایران دفاع می‌کنیم و به ایران خدمت می‌کنیم.

                                                                                                      والسلام علیکم و رحمه الله