پیام راشد الغنوشی به مناسبت سی وسومین سالگرد تاسیس النهضه: تونس به راه آزادی می رود
راشد الغنوشی، رهبر اسلامگرایان تونس در پیامی به مناسبت سی وسومین سالگرد تاسیس النهضه از همه تونسی های خارج از کشور دعوت کرد تا برای بازسازی کشورشان به تونس بازگردند.
متن پیام الغنوشی به این شرح است:
بحمدالله و توفیقاتش، این روزها جنبش النهضه مشغول برگزاری مراسم جشن سی وسومین سال تاسیس خود است. جنبشی که تاسیس آن به عنوان نخستین حرکت اسلامی با تکیه بر یک دموکراسی کامل و بدون نقص، روز ششم ژوئن سال ۱۹۸۱ در یک همایش مطبوعاتی اعلام شد.
مراسم جشن امسال البته ماهیتی ویژه دارد. زیرا این حرکت اصیل یک آزمایش جدید را پشت سر گذاشت و آن قربانی کردن خود برای تونس بود. قربانی کردن موقعیت و دولت منتخبی که داشت برای آزادی همه تونسی ها و حمایت از روند انتقالی دموکراتیک کشور برای اینکه وقفه ای در آن به وجود نیاید. حرکت النهضه در این کار با سایر شرکای سیاسی خود بخصوص ملت بزرگ تونس سهم داشت و توانست با خلق یک «استثنای تونسی» به عنوان آخرین دژ سرافراز جنبش های موسوم به بهار عربی باقی بماند. ما، یعنی مردم تونس به همه اعراب نشان دادیم که تحقق دموکراسی امکان پذیر است و تونس شاهدی بر آن.
کما اینکه ما سی سال پیش جانبداری خودمان را از دموکراسی و صلح به عنوان خط مشی مبارزه اعلام کردیم. جنبش النهضه – طی این دورانی که چه در دولت بوده یا آن را ترک کرده است – بر این امر تاکید داشت که اسلام گرایان آنچنانچه برخی از دشمنان ایدئولوژیک شان وانمود می کنند، دشمن دموکراسی نیستند. یا دست یافتن آنان به قدرت به معنای برقراری یک نظام فاشیستی نیست که آزادی ها را سرکوب و حکومت را انحصاری کند و راه و روش جامعه را تغییر دهد و…. از این قبیل یاوه هایی که گفته می شد.
یاوه هایی که با وجود تعهد ما به دموکراسی و حقوق شهروندی بیان می شد. حال آنکه ما به منافع ملی می اندیشیدیم. منافعی که چیزی نمانده بود برخی از توطئه ها، آزادی را از کشور ما بگیرد. آزادی این گوهر گرانبهایی که در دفاع از آن گروهی از شهدای بیگناه از جمله دهها نفر از پیروان النهضه کشته شدند. شهدایی که به روح شان درود می فرستیم و به خانواده های رزمنده شان تبریک می گوییم. همچنین به تمام زندانیان سیاسی و خانواده هایشان درود می فرستیم و تاکید می کنیم که ما ایمان داریم و تاکید می کنیم تونس به خواست خداوند به رغم همه خطرها و دشواری هایی که وجود دارد همچنان بر راه آزادی خواهد رفت.
تمام خواست و تصمیم جنبش ما این است که یک موتور محرک اسلامی برای موفقیت در این راه و حمایت از آن تا مقصد اصلی اش – به یاری خداوند – باشد.
این انتخاب ما و تعهد ماست. این عهدیست که با ملت خود بسته ایم. پیش از انقلاب و بعد از سقوط نظام استبدادی در کشور و بعد از آنکه توانستیم اکثریت را در انتخابات مجلس موسسان بدست آوریم. امروز ما این عهد را تکرار می کنیم و دستاوردهایی را که از این طریق فراهم شد ازجمله نوشتن یک قانون اساسی بزرگ و قانون انتخابات و تاکید بر مستقل بودن هیات برگزار کننده و انتخاب یک دولت تکنوکرات که بتواند کشور را در مرحله انتقالی با ثبات و امنیت به پیش برد، می ستاییم. ما بر این نکته تاکید می ورزیم که کشور برای تحقق اهداف انقلاب هنوز هم نیازمند توافق است.
حرکت النهضه از همان ابتدای تاسیس خود تصمیم گرفت یک نیروی سازنده باشد و با وجود آن همه قربانی و سرکوب هایی که متحمل شده بود، چنین تصمیمی آسان نبود اما اراده اعضای این جنبش بسیار قوی تر از موانع و دشواری ها بود. دیکتاتوری گذشته نتوانست النهضه را از رویکرد مسالمت آمیزش منحرف کرده واز آن یک نیروی خشونت طلب بسازد. برنامه ما روشن بود و می گفتیم قربانی کردن حزب بهتر از این است که ما عاملی برای ایجاد فتنه در بین تونسی ها باشیم. کاری که ستایش جهانیان را هم در پی داشت.
تجربه ما در دولت نیز ما را برآن نداشت که به دنبال حفظ میزها باشیم یا تلاش کنیم صحنه را بدست بگیریم بلکه این احساس را در ما بیشتر رسوخ داد که باید بخشش و تسامح و میانه روی را در کشور پیش گیریم و مردم را از انتقام جویی و کین خواهی دور کنیم. این در واقع اقتدا به سیره پیامبر ما (ص) بود که با مشرکین خشن چنان برخوردی داشت. آیا بخشش کسانی که به ما ستم کردند به خاطر مصلحت کشور یک ضرورت نبود؟ آیا دوست نداریم در زمره کسانی باشیم که قرآن می فرماید: « فروخورندگان خشم و بخشندگان مردم. خداوند نیکوکاران را دوست دارد».
این همان چیزی بود که با انتخابی که برای همزیستی بین اسلام گرایان وسکولارها در ائتلاف ترویکا داشتیم نشان دادیم و درمقابل هرگونه قانونی که بین تونسی ها تفرقه بیاندازد ایستادیم. ما همچنان دست مان را به سوی کسانی که در انقلاب شرکت داشتند و از مرحله آتی و همزیستی مسالمت آمیز دفاع می کنند دراز می کنیم و از هر عملی که ما را به آن کشمکش های حزبی باز می گرداند دوری خواهیم کرد.
تجربه النهضه در مقابله با دیکتاتوری و رهبری نخستین حکومت انتخابی بعد از انقلاب، دیدگاه ثابت ما را نشان داد. النهضه همواره نیرویی در خدمت حفظ وحدت دولت و ملت بوده و از انقلاب دفاع کرده و نمی گذارد که دستاوردهایش بر باد رفته یا به سمتی مجهول کشیده شود زیرا تجارب مشابه می گوید چنین مسیری آخرش فاجعه و فتنه های تاریک خواهد بود. از این رو بود که النهضه در طول تاریخ خود مجبور شده در جاهایی امتیازات دردناک بدهد و فداکاری هایی کند که جز یک پیکره قوی و منسجم قادر به تحمل آن نبود. پیروان این حرکت مسوولیت خود را در قبال وطن می شناسند و از توازن نیروها در داخل وخارج برداشت درستی دارند. رهبری با تجربه این حرکت تاکنون توانسته است از دام هایی که برسر راه انقلاب و وطن و اسلام دموکراتیک گذاشته بودند به سلامت عبور کند.
در این لحظه بدنیست گذشته ها را به یاد بیاوریم تا از تجارب گذشته بتوانیم استفاده کنیم و دستاوردهایی را که داشتیم حفظ و خطاهای مان را تصحیح کنیم. هدف ما از این ها رفتن به سوی یک آینده بهتر با همکاری و توافق همدیگر است. هدف مقابله با توفان هایی است که منطقه را در می نوردد و مخاطراتی که پیرامون ما و کشورما وجود دارد. یکی از مهم ترین این مخاطرات، تروریسم است که به رغم ضربه های دردناکی که از سوی ارتش و نیروهای امنیتی ما دریافت کرده همچنان به حیات خود ادامه می دهد و با برنامه های احمقانه و شرارت باری که دارد می خواهد ثبات کشور ما را از بین برده و درمسیر انتقالی ما اخلال ایجاد کند.
سالگرد تاسیس النهضه برای ما و کشور ما موجب خوشحالی است بخصوص که از وضعیت دشوار سال گذشته – که هرگز خدا آن را تکرار نکند – رهایی یافته ایم. ما از همه تونسی ها و تمام احزاب سیاسی و همه فعالان درخواست می کنیم، فضای وفاق ملی موجود را حفظ کنند و انتخاباتی را که همه در انتظارش هستند به کانونی برای صلح داخلی و تقویت آشتی بین تونسی ها تبدیل کنند. هیچ دلیلی برای بازگشت به قطب بندی های گذشته و استفاده از زبان تشنج و یا تحریک نیست.
رمز موفقیت ما دراین نیست که فلان حزب برنده یا بازنده شود. در یک روند دموکراتیک هرگز برنده یا بازنده دایمی وجود ندارد بلکه موفقیت ها نسبی است و مهم ترین نشانه پیروزی ما آن است که انتخاباتی سالم برگزار کنیم به نحوی که همه افراد در آن مشارکت داشته و نتایجش را بپذیرند. این انتخابات باید همین امسال برگزار شود و دراین باره نیازی به توضیح اضافی نیست.
خداوند متعال می فرماید« و تلک الایام نداولها بین الناس ». ما بارها تاکید کرده ایم که یک حزب واحد نمی تواند بر تونس حکومت کند. بلکه کشور نیازمند یک حکومت وحدت ملی است به گونه ای که به همه جریان ها و احزاب فرصت مشارکت در روند سیاسی آینده را بدهد تا بتوانند با چالش هایی که کشور با آنها مواجه است مقابله کنند.
از همه می خواهیم منافع ملی را بر منافع شخصی وگروهی خود ترجیح داده و اجازه ندهند که محاسبات حزبی تنگ ما را گرفتار سازد. اصراری که ما بر جلو انداختن انتخابات پارلمانی داریم فقط برای تضمین مشارکت وسیع تر همه گروه ها در مرحله آینده است. تا دوباره ما با سناریوی دولت و اپوزیسیون روبرو نشویم و از امکان سلطه یک گروه بر سایر گروه بتوانیم دوری کنیم. کما اینکه از همه می خواهیم از دولت آقای مهدی جمعه مادام که متعهد به اجرای نقشه راه است حمایت کنند. یک بار دیگر از دوستان تونس و شرکای مان دعوت می کنیم کشور را یاری دهند تا ما بتوانیم اقتصادمان را از نو بازسازی کنیم و دولت ما بتواند قدرت خرید مردم را بخصوص کسانی که در آمد محدودی دارند بالا برد و سرمایه داران ما بتوانند بر روی پروژه های جدیدتری بخصوص در مناطق داخلی سرمایه گذاری کنند. به تونسی ها در خارج از کشور می گویم که زمان بازگشت آنها به تونس فرا رسیده است و آنها می توانند در توسعه کشور شرکت داشته باشند.
این یک لحظه تاریخی است و جنبش النهضه نشان داد گیاهی است که ریشه در این خاک دارد و نیرویی در جهت بنیانگذاری یک تونس جدید و ترقی ملت و تحقق اهداف انقلابش است. لحظه ای تاریخی و سرشار از امید نسبت به آینده. امید به اینکه کشورما به رغم همه چالش ها و دشواری ها و مخاطرات مسیر خود را به سمت ساحل نجات ادامه دهد و این نیازمند تقویت روح توافق و همبستگی و وحدت ملی و یکپارچه کردن صفوف بدون استثنا کردن یا حذف این و آن خواهد بود.
خداوند متعال می فرماید: « و ان هذا صراطی مستقیما…. ». صدق الله العظیم.
منبع : الجزیره
