دعوت و داعیمطالب جدیدمقالات

سنت خداوند در باره نصرت و یاری مومنان و تنبیه ستمکاران

سنت خداوند در باره نصرت و یاری مومنان و تنبیه ستمکاران

نویسنده :دکتر صلاح عبدالفتاح الخالدی /مترجم:مجتبی دوروزی

وعده ی قرآن در سوره هود

سوره هود مکی است و در همان دوره ی تنگنای شدید نازل شده است و همان چیزی را هدف خود قرار داده و به انجامش می پردازد که سوره ی یونس، و دیگر سوره های نازل شده در آن دوره هدف خود قرار داده اند، با در نظر گرفتن شخصیت خاص هر سوره که دارای خصوصیات برجسته ی خاص خود بوده و راه بخصوصی در به نمایش گذاردن موضوعات و بیان حقائقش دارد.

سوره ی هود وظیفه ی تثبیت و تأیید پیامبر (ص) و مؤمنین را بر حق به دوش گرفته و قلب شان را از یقین و امید به پیروزی اسلام و شکست کفر پر می نماید، این کار را از راه به نمایش گذاردن سرگذشت پیامبران با اقوام شان انجام می دهد. این پیامبران عبارتند از: نوح، هود، صالح، ابراهیم، لوط، شعیب و موسی(علیهم السلام). ترتیب بیان نام پیامبران بر اساس زنجیره تاریخی است.

آنچه از سرگذشت هر پیامبری از پیامبران با قومش بیان شده، عبارت است از: قیام پیامبر به تبلیغ و رساندن دعوت به قومش، و بیان موضع گیری آنان در برابر دعوتش، سپس به نمایش گذاشتن بخشی از گفت و گو و مناقشه ی میان او و آنان، و به مبارزه طلبیدن آنان از سوی او، و پافشاری آنان بر کفر و تکذیب و دشمنی، سپس بیان پایان سرگذشت آن پیامبر با قومش، پایانی که نجات پیامبر و پیروان مؤمنش و نابودی دشمنان تکذیب کننده ی او را رقم می زند.

هدف از این نمایش دان و تمرکز بر این صحنه ها و تصاویر سرگذشت هر پیامبر، تثبیت و استوار کردن مؤمنین بر حق، و تقویت عزم و اراده ی آنان بر رویارویی و مبارزه طلبی است.، همچنین هدف جلب کردن توجه­شان به سوی سنت خداوند در مسیر دعوت ها، و این که به آرزوهای بزرگ در دوردست و به سوی آینده ای مورد انتظار و امیدوارانه نظر اندازند، آینده ای که پیروزی و استقرار از آن آنان بودن و شکست از آن دشمنان­شان است!

آیات تثبیت کردن و راهنمایی ها و وعده، به هنگام بیان آنچه میان پیامبران و اقوام شان روی داده، یا در گزارشی بر پایان رویارویی میان طرفین می آید … از مشهورترین آن ها آن چیزی است که در زیر می آید:

سرانجام نیک، خاصّ پرواپیشگان است

۱- در شرحی که بر سرگذشت نوح (ع) به همراه قومش بیان می شود سرگذشتی که به غرق شدن کفار توسط طوفان منتهی شد، و نوح و پیروان مؤمنش در کشتی نجات یافتند و پس از طوفان از کشتی خارج شده و پا روی زمین نهادند، در این شرح بیان شروعی دوباره برای زندگی است. خداوند در شرحی بر این واقعه می فرماید:

(‏ تِلْکَ مِنْ أَنبَاء الْغَیْبِ نُوحِیهَا إِلَیْکَ مَا کُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلاَ قَوْمُکَ مِن قَبْلِ هَذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَهَ لِلْمُتَّقِینَ ‏) هود: ۴۹

«‏ این ( قصّه و داستانهای ملّتهای پیشینی که تو آنان را ندیده‌ای ) جزو اخبار غیب است که آن را به تو ( ای پیغمبر اسلام ! ) وحی می‌کنیم . نه تو و نه قوم تو پیش از این ، آن را نمی‌دانستید . پس ( در برابر اذیّت و آزار قوم خود ) شکیبائی کن ( همان گونه که پیغمبران پیشین در برابر اذیّت و آزار اقوام خود شکیبائی کردند ، و بدان ) که سرانجام ( کار ، برد با شکیبایان و ) از آنِ پرهیزگاران است . ‏»

خداوند به پیامبرش (ص) می فرماید: آنچه از اخبار غیب در خصوص سرگذشت نوح برای تو بیان داشته ایم، تو پیشتر آن ها را نمی دانستی و ما آن ها را به تو وحی کرده ایم، هم چنان که قوم تو نیز آن ها را نمی دانستند و وارد شدن این خبرها در قرآن دلیلی است بر این که این قرآن تألیف و نوشته ی آفریده ای نیست، بلکه وحی ای است از جانب ما به سوی تو.

خداوند پیامبرش (ص) را دستور به صبر می دهد، صبر به معنای عام و فراگیر آن، زیرا صبر در مرحله ی انتظار پیروزی، توشه ای ضروری است.

آیه یک سنت ثابت ربّانی را بیان می دارد: «سرانجام نیک، خاص پرواپیشگان است.»

یعنی: پایان رویارویی میان لشکریان حق و یاران باطل عبارت است از پیروزی و رهایی پرواپیشگان و اهلاک و نابودی کافران، در نتیجه سرانجان نیک پیوسته خاص پرواپیشگان است. خداوند به آنان لطف و احسان نموده و گشایش و رهایی به پیروزی و استقرار را به آنان ارزانی می دارد و بر آنان واجب است که آینده را با یقین (به پیروزی) بنگرند و نسبت به سرانجام اطمینان و آرزو داشته باشند و منتظر وعده هایی باشند که خداوند بیان داشته است!

سنت خداوند در جانشینی

۲- آیات سوره برخی از آنچه را که میان هود (ع) و قومش روی داده به نمایش می گذارد، و برخی از آنچه را که هود (ع) به آنان گفته است را ثبت و ضبط کرده از جمله این که او منتظر نابودی آنان و جانشین شدن دیگران به جای آنان است. این مطلب در سخن خداوند بیان گردیده است:

(‏ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقَدْ أَبْلَغْتُکُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَیْکُمْ وَیَسْتَخْلِفُ رَبِّی قَوْماً غَیْرَکُمْ وَلاَ تَضُرُّونَهُ شَیْئاً ) هود: ۵۷

« اگر ( از دعوت من ) روی بگردانید ( باکی نیست . زیرا بر رسولان پیام باشد و بس ) و من رسالتی را که مأمور بدان بودم به شما رساندم . پروردگارم ( شما را می‌میراند و ) کسان دیگری را به جای شما می‌نشاند و شما کمترین زیانی ( با روگردانی از پرستش و دوری از عبادتش ) بدو نمی‌رسانید.»

یعنی: آنچه بر من واجب است این که (پیام) دعوت را به شما برسانم و حجت را بر شما تمام کنم و این کار را نیز کردم، اگر دعوتم را نپذیرید روی برگردانده و بدان پشت کنید و بر کفر و تکذیب و دشمنی اصرار بورزید این شمایید که زیان کارید و بدین ترتیب بر خود ستم می کنید و خداوند به زودی شما را هلاک و نابود می گرداند، هم چنان که پیش از شما با قوم نوح چنین کرد، شما نمی توانید خداوند را درمانده سازید و کفر ورزیتان هیچ زیانی متوجه او نمی گرداند.

به زودی خداوند قوم دیگری را جانشین و وارث شما گردانیده و بر جای شما می نشاند، این سنت خداوند است که تخلف ناپذیر است.

بی شک خداوند سنتش را تحقق بخشید در نتیجه هود و پیروانش را نجات داد و قوم کفر پیشه اش را نابود گردانید. خداوند می فرماید:

(‏ وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّیْنَا هُوداً وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَهٍ مِّنَّا وَنَجَّیْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِیظٍ ‏‏ وَتِلْکَ عَادٌ جَحَدُواْ بِآیَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْاْ رُسُلَهُ وَاتَّبَعُواْ أَمْرَ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ ‏‏ وَأُتْبِعُواْ فِی هَذِهِ الدُّنْیَا لَعْنَهً وَیَوْمَ الْقِیَامَهِ أَلا إِنَّ عَاداً کَفَرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْداً لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ ‏) هود: ۶۰- ۵۸

«‏ هنگامی که فرمان ما ( مبنی بر نابودی قوم عاد ) در رسید ، هود و مؤمنان همراه او را در پرتو مرحمت خود نجات دادیم و ایشان را از عذاب سخت و شدید رهانیدیم . ‏‏ این هم قوم عاد بودند که آیه‌های ( آفاق و انفُس ) و دلائل پروردگارشان را انکار و تکفیر کردند و از فرمان ( پیغمبر خدا هود و در اصل از فرمان همه ) پیغمبران خدا سرکشی نمودند و از دستور هر سرکش عناد پیشه‌ای پیروی کردند . ‏‏ در این دنیا دچار نفرین ( مردمان ) و طرد ( از رحمت یزدان ) شدند ( و از پس ایشان بدنامی و رسوائی ماند ) و در روز قیامت نیز ( همین طور به لعنت و طرد از رحمت گرفتار می‌شوند و منفور خدا و فرشتگان و مردمان می‌گردند ) . هان ! ( ای جهانیان ! بدانید که قوم ) عاد به خدای خود ( ایمان نیاوردند و نسبت بدو ) کافر شدند . هان ! ( ای مردمان ! بدانید که ) عاد ، قوم هود ( شایسته طرد از رحمت خدا و درخور هلاک شدند ، پس ) نیست و نابود باد ! ‏»

کار پیوسته و منتظر وعده داده شده بودن

۳- آیات سوره برخی از سخنان و گفت و گوی میان شعیب (ع) و قومش یعنی اهل مدین را بیان می دارند و از جمله این که شعیب نسبت به رفتار آنان صبر پیشه نموده و آنان را به مبارزه طلبید. خداوند می فرماید:

(‏ وَیَا قَوْمِ اعْمَلُواْ عَلَى مَکَانَتِکُمْ إِنِّی عَامِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَمَنْ هُوَ کَاذِبٌ وَارْتَقِبُواْ إِنِّی مَعَکُمْ رَقِیبٌ ‏) هود: ۹۳

«‏ ای قوم من ! هرچه در قدرت دارید انجام دهید و کوتاهی نکنید ( و بدانید که پشتیبان من خدا است و از شما باکی نیست ) . من به کار خود مشغولم ( و همان گونه که شما به راه خود ادامه می‌دهید ، من هم به راه خود ادامه می‌دهم ) . بالاخره خواهید دانست که چه کسی دچار عذابی می‌شود که او را خوار و رسوا می‌کند ، و چه کسی دروغگو است ( و از من و شما کدام راسترو و خوشبخت ، و کدام کجرو و بدبخت می‌باشیم ) . چشم به راه باشید و من هم چشم به راهم ( که عاقبت چه می‌شود ) . ‏»

معنی: (عَلَى مَکَانَتِکُمْ ): بر اساس طرح و برنامه و سیاست خودتان.

بعد از آن که شعیب (ع) دعوت را به قومش ابلاغ کرد، دو راه برای آنان آشکار شد: راه حق و راه باطل. حقی که در شعیب (ع) و مؤمنین پیروش نمود یافته بود و باطلی که در اشراف قومش و پیروان کافرشان تجسم یافته بود.

هر کدام از این دو گروه طرح و پروژه و برنامه عملی خود را داشتند: برنامه ی عملی مثبت که بر اساس بندگی و دعوت و کار نیک بر پا می شود که شعیب (ع) و پیروان مؤمنش اقدام به این کار می کردند و در مقابل برنامه ی عملی منفی و پلید، که بر اساس کفر و ظلم و ستم و طغیان و انتشار فساد و تباهی میان مردم و مبارزه ی با حق و یاران حق برپا می شود … میان این دو کار و برنامه تفاوت از زمین تا آسمان است.

بدین خاطر شعیب (ع) با این سخنش این گونه قومش را به مبارزه می طلبد که: «ای قوم من، همه امکانات را به کار گیرید، من هم [به وظایف خود] عمل می کنم.»

یعنی: هر کدام از ما بر اساس طرح و برنامه ی خود اقدام نماید، و هر کدام از ما در راه خنثی کردن عمل دیگری بکوشد، در نتیجه شما برای شکست من و پایان دادن به دعوتم می کوشید، و من نیز در راه انتشار دعوت خودم و از میان بردن باطل شما و پایان دادن به سیطره و نفوذ شما می کوشم، پس شما بکوشید و من نیز می کوشم!

آینده از آن ماست و نه شما، ما منتظر و چشم به راه وعده ای هستیم که خداوند به ما داده است یعنی رهایی و پیروزی و همچنین منتظر عذابی هستیم که خداوند شما را با آن تهدید می نماید و ما مطمئن ایم که (زمان وقوع) این تهدید بی شک نزدیک بوده و هنگامی که دامن تان را گرفت خواهید دانست که: «چه کسی دچار عذابی می شود که او را خوار و رسوا می کند و چه کسی دروغگو است.»

شعیب (ع) مبارزه طلبی با آنان را استمرار داده و می گوید: «چشم به راه باشید و من هم چشم به راهم (که عاقبت چه می شود).» یعنی چشم به راه پایان نبرد میان من و خودتان باشید، و بدانید که عذاب شما را در بر می گیرد، من چشم به راه چنین سرانجامی هستم، گذشت زمان بخشی از درمان است. هنگامی که خدا خواست تا سرگذشت شعیب (ع) و قومش را به پایان رساند، وعده وعیدی را که داده بود محقق گردانید. خداوند می فرماید:

(‏ وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّیْنَا شُعَیْباً وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَهٍ مَّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِینَ ظَلَمُواْ الصَّیْحَهُ فَأَصْبَحُواْ فِی دِیَارِهِمْ جَاثِمِینَ ‏‏ کَأَن لَّمْ یَغْنَوْاْ فِیهَا أَلاَ بُعْداً لِّمَدْیَنَ کَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ ‏) (هود: ۹۵- ۹۴)

«‏ هنگامی که فرمان ما ( مبنی بر هلاک قوم مدین ) در رسید ، شعیب و مؤمنانِ همراهِ او را در پرتو مهر خود ( از عذاب و هلاک ) نجات دادیم و صدای ( وحشتناک صاعقه و زلزله ) ، ستمکاران را دریافت و ( بر اثر آن قالب تهی کردند و نقش زمین شدند و ) در خانه و کاشانه خود کالبدهای بی‌جانی گشتند . ‏‏ بدان گونه که انگار هرگز از ساکنان آن دیار نبوده‌اند ( و در آنجا نزیسته‌اند و روزگاری در آن بسر نبرده‌اند . نه خود ماندند و نه اثری از ایشان ماند ) . هان ! نابود ( و دور از رحمت خدا ) باد قوم مدین ! همان گونه که قوم ثمود نابود ( و دور از رحمت خدا ) شدند . ‏»

سنت خداوند در خصوص تنبیه ستمکاران

۴- پس از نمایش قتل­گاه تکذیب کنندگان پیشین، از جمله قوم نوح و عاد و ثمود و مدین و قوم فرعون، در شرح و توضیحی بر این نمایش بیان شده که باید از این صحنه ها پند و عبرت گرفت. خداوند می فرماید:

(‏ ذَلِکَ مِنْ أَنبَاء الْقُرَى نَقُصُّهُ عَلَیْکَ مِنْهَا قَآئِمٌ وَحَصِیدٌ ‏‏ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَکِن ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِی یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ مِن شَیْءٍ لِّمَّا جَاء أَمْرُ رَبِّکَ وَمَا زَادُوهُمْ غَیْرَ تَتْبِیبٍ ‏‏ وَکَذَلِکَ أَخْذُ رَبِّکَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِیَ ظَالِمَهٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِیمٌ شَدِیدٌ ‏‏ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَهً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الآخِرَهِ … ‏) (هود: ۱۰۳- ۱۰۰)

«‏ این از خبرهای شهرها و آبادیهائی است که ما برای تو ( ای پیغمبر ! ) بازگو می‌کنیم ( تا قوم خود را بدانها پند دهی ، و به یاری خدا اطمینان حاصل کنی ) . برخی از این شهرها و آبادیها هنوز برپا و برجایند ( و آثاری از آنها مانده و درس عبرت همگانند ، ) و برخی درویده ( و از میان رفته‌اند همانند کشتزار درو شده ) . ‏‏ ما بدانان ستم نکردیم ( و بیهوده نابودشان ننمودیم ) و بلکه خودشان ( با کفر و فساد و پرستش بتها و غیره ) بر خویشتن ستم روا داشتند ، و معبودهائی را که بغیر از خدا می‌پرستیدند و به فریاد می‌خواندند ، کمترین سودی بدانان نرساندند و هیچ گونه کمکی نتوانستند بدیشان بنمایند ( و مثلاً آنان را از هلاک و نابودی برهانند ) بدان گاه که فرمان ( هلاک ایشان از سوی ) پروردگارت صادر گردید ، و جز بر هلاک و زیانشان نیفزودند ( و تنها مایه بدبختی و نابودی ایشان شدند و بس ) . ‏‏ عقاب پروردگار تو این چنین است ( که درباره قوم نوح و عاد و ثمود و مدین و غیره گذشت ) هرگاه که ( بر اثر کفر و فساد ، اهالی ) شهرها و آبادیهائی را عقاب کند که ستمکار باشند . به راستی عقاب خدا دردناک و سخت است . ‏‏ به حقیقت در این ( مجازات و نابودی ملّتهای ستمگر ، و در این روایات و اخبار گذشتگان ) عبرت بزرگی است برای کسی که از عذاب آخرت بهراسد . »‏

این آیات آنچه را میان لشکریان حق و سپاهیان باطل، در طول تاریخ بشری از زمان نوح تا زمان محمد (ص) روی داده به طور فشرده بیان می دارد و هلاکت ستمگران کافر را جلوه می دهد و به ملاحظه باقی مانده ی آثار آنان فرا می خواند، شهرها و روستاهایی را که در آن بودند همین جاست، خرابه های تعدادی از آن ها پابرجاست، و تعدادی دیگر ویران و نابود شده اند، در حالی که اهالی آن کافر بودند آنان به خاطر کفرورزی و طغیانشان به خویشتن ستم کرده اند و هنگامی که عذاب الهی بر آنان یورش آورد نتوانستند آن را دفع کنند.

این سنت الهی به هنگام تنبیه و عقوبت کفار دشمن حق است، بدون توجه به زمان ها و مکان های گوناگون، خداوند انتقام گیرنده و قدرتمند است و عقوبتش نسبت به دشمنان دردناک و شدید است، آنان را خرد کرده و از پا درمی آورد و آنان را مایه عبرت عبرت گیران می گرداند.

اما فقط مؤمنین نیکوکار از این صحنه ها پند می گیرند، کسانی که از عذاب آخرت می ترسند و از بینش و بصیرت ایمانی و راهنما بهره مندند، اما دیگران بر قلب­هایشان قفل زده شده و دیدگان شان ضعیف گشته است، اینان پند و عبرت نمی گیرند!!

این شرح و توضیح هدف دار و هدف مند ارائه دهنده ی بشارت به پیروزی حق و شکست باطل برای مؤمنین است و آنان را فرا می خواند تا چشم به راه وعده ای باشند که خداوند به آنان داده است و آینده ای درخشان را ببینند و با ثبات و یقین حرکت شان را به سوی آن سرعت بخشند.

مسلمان صادق در هر دوره و مکانی از این شرح و توضیح بهره مند می گردند، زیرا آنان در دوره ای به سر می برند که سنت الهی بر دشمنانی که با آنان می جنگند منطبق گشته و نسبت به انطباق این سخن خداوند که می فرماید: « عقاب پروردگار تو این چنین است ( که درباره قوم نوح و عاد و ثمود و مدین و غیره گذشت ) هرگاه که ( بر اثر کفر و فساد ، اهالی ) شهرها و آبادیهائی را عقاب کند که ستمکار باشند . به راستی عقاب خدا دردناک و سخت است. » بر آن دشمنان خوشحال می شوند!

تأثیر وعده در تثبیت قلب های مؤمنین

۵- سوره هود با بیان این مطالب پایان می پذیرد: هدف از یادآوری خبرهای پیامبران در این سوره و تأثیر این یادآوری بر پیامبر (ص) و مؤمنین و به مبارزه طلبیدن دشمنان و ترساندن شان از شکست و دادن وعده ی گشایش و پیروزی به مؤمنین و فراخواندن شان به چشم به راه بودن تحقق این وعده.

خداوند می فرماید:

(‏ وَکُلاًّ نَّقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنبَاء الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَکَ وَجَاءکَ فِی هَذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَهٌ وَذِکْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ ‏ ‏ وَقُل لِّلَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ اعْمَلُواْ عَلَى مَکَانَتِکُمْ إِنَّا عَامِلُونَ ‏ ‏ وَانتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ ‏ ‏ وَلِلّهِ غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِلَیْهِ یُرْجَعُ الأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَکَّلْ عَلَیْهِ وَمَا رَبُّکَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ‏) (هود: ۱۲۳- ۱۲۰)

« ‏ این همه از اخبار پیغمبران بر تو فرو می‌خوانیم ، کلّاً برای این است که بدان دلت را برجای و استوار بداریم ( و در برابر مشکلات تبلیغ رسالت ، آن را تقویت نمائیم ) . برای تو در ضمن این ( سوره و اخبار مذکور در آن ، بیان ) حق آمده است ( همان حقی که پیغمبران دیگران را بدان می‌خواندند ) و برای مؤمنان پند و یادآوری مهمّی ذکر شده است ( که می‌توانند همچون ایمانداران پیشین از آن سود جویند و راه سعادت پویند ) . ‏ ‏ بگو به کسانی که ایمان نمی‌آورند : هرچه در قدرت دارید بکنید ( و در راه خود بروید ) که ما نیز آنچه می‌توانیم می‌کنیم ( و در راه خود می‌رویم ، ولی بدانید سرانجامِ شما شکست و بدبختی ، و عاقبتِ ما پیروزی و خوشبختی است ) . ‏ ‏ و چشم به راه باشید ( که به ما چه چیز می‌رسد از آنچه فکر می‌کنید که می‌رسد ) و ما هم چشم به راه هستیم ( که برابر وعده خدا ، دعوت آسمانی پیروز و اسلام بر شما و بر همه دشمنان دین غلبه کند ) . ‏ ‏ ( آگاهی از ) غیب آسمانها و زمین ویژه خدا است ، و کارها یکسره بدو برمی‌گردد ( و امور جهان به فرمان او می‌چرخد ) ، پس او را بپرست و بر او تکیه کن و ( بدان که ) پروردگارت از چیزهائی که می‌کنید بی‌خبر نیست . ‏»

از جمله فواید بیان سرگذشت انبیاء در قرآن، استوار کردن قلب پیامبر (ص) و قلب های مؤمنین است، زیرا این سرگذشت های صحنه ی تطبیق سنت های الهی به صورت عملی و واقعی است و پایان سرگذشت ها بیانگر نابودی کفار و پیروزی مؤمنین است و این خود در بردارنده ی بشارت و امید برای مؤمنین بوده و قلب های­شان به واسطه ی آن آرامش و تسکین می یابد.

خداوند به پیامبرش (ص) دستور می دهد که کفار را با گفتن این مطلب به آن ها به مبارزه بطلبد که: « هرچه در قدرت دارید بکنید که ما نیز آنچه می‌توانیم می‌کنیم ‏ و چشم به راه باشید و ما هم چشم به راه هستیم.»

یعنی بر اساس شیوه و برنامه ی خود عمل کنید و تمام سعی و تلاش خود را در جنگ با من و از میان بردن دعوتم به کار گیرید، و ما مؤمنین (نیز) بر اساس شیوه و برنامه ی خود و با توان خود در ابقا و پافشاری بر حق می کوشیم، در برابرتان می ایستیم، نیرنگ های­تان را از میان می بریم و به انتشار دعوت (اسلام) در میان­تان می پردازیم …

شما هر آنچه را که در توان دارید به کار گیرید و ما نیز هر آنچه در توان داریم به کار می گیریم … روزگار در میان ما دست به دست می شود، اما آینده از آن ماست و زمان به نفع ما می چرخد، زیرا خداوند به همراه ما است و به زودی شما را درهم شکسته و ما را بر شما پیروز می گرداند.

منتظر باشید که در آینده چه بر سرتان می آورد، ما منتظر تحقق وعده ای هستیم که خدا به ما داده و ما را بر شما پیروز می گرداند و نسبت به حصول این وعده یقین تام داریم زیرا این وعده ی خدا است و خداوند وعده اش را عملی ساخته و خلاف وعده نمی کند.

زمان به نفع پیامبر (ص) و پیروان مؤمنش بود. این ها فقط سال هایی محدود و اندک بودند تا آن گاه که هجرت به سوی مدینه صورت گرفت، این هم فقط دوره ای کوتاه بود، تا این که نبرد با مشرکین آغاز شد و پایان آن پیروزی مسلمین و استقرار آنان بود و در مقابل کفار دچار شکست و خواری و ضرر و زیان شدند.

مسلمانان صادق معاصر که درگیر جنگ و دشمنی از سوی یهود و آمریکا هستند باید همان چیزی را به آنان بگویند که پیامبر (ص) به کفار زمان خود گفت: « همه امکانات خود را به کار گیرید، ما هم (به وظایف خود عمل خواهیم کرد و منتظر باشید؛ ما هم در انتظار خواهیم ماند.»

——————————————————————

منبع: وعده های قرآن در خصوص پیروزی اسلام / مؤلف:دکتر صلاح عبدالفتاح الخالدی /مترجم:مجتبی دوروزی

انتشارات: نشر احسان ۱۳۹۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پاسخ دادن معادله امنیتی الزامی است . *

دکمه بازگشت به بالا