اسلام ضامن سلامت روحی و جسمی،خطبه مولاناعبدالحمید

اسلام ضامن سلامت روحی و جسمی، خطبه این هفته مولاناعبدالحمید

مولانا عبدالحمید خطبه های این هفته نماز جمعه اهل سنت زاهدان را با تلاوت آیه «وَاللّهُ یَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلاَمِ وَیَهْدِی مَن یَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ» [یونس:۲۵] آغاز کرد و با بیان اینکه اسلام به سلامت ظاهر و باطن انسانها تاکید کرده است، مسیر اسلام را مسیر فطرت و ضامن سلامت جسمی و روحی انسانها عنوان کرد.

امام جمعه اهل سنت زاهدان خاطرنشان کرد: اسلام دینی است که به رعایت بهداشت و سلامت تاکید کرده است. یکی از نامهای پروردگار "السلام" است و خداوند متعال بهشت را (دارالسلام) نامیده است؛ یعنی بهشت جایی است که در آنجا سلامتی و امنیت موجود است. لذا اسلام دینی است که هم برای سلامتی جسمی و هم سلامتی روحی انسان برنامه دارد. اسلام به هر دو بُعد سلامتی انسان؛ ظاهری و باطنی (جسمی و روحی) اهمیت داده و نسبت به رعایت آنها تاکید کرده است، به طوری که نصف ایمان هر مسلمان را طهارت باطن تشکیل می دهد. در تعالیم اسلامی آمده است که اگر شخصی در حالت جنابت است، باید غسل کند و اگر قصد ادای نماز را دارد باید وضو بگیرد که همه اینها دلالت بر اهمیت طهارت ظاهر در اسلام دارد.

مولانا عبدالحمید گفت: سلامت ظاهر و سلامت باطن انسان هر دو مکمل دیانت فرد هستند و به یکدیگر گره خورده اند، شخصی که از سلامت ظاهر (جسم) برخوردار نباشد، نمی تواند به راحتی عبادت و بندگی الله تعالی را به جا بیاورد. لذا سلامتی جسمی برای رسیدن به سلامتی معنوی و دینی کمک می کند. در نقطه مقابل نیز اگر انسانی در فکر سلامت معنوی و باطنی خودش نباشد و با آلودگی گناه مواجه باشد، در سلامتی ظاهری او نیز تاثیر می گذارد و جسمش دچار امراض می شود.

امام جمعه اهل سنت زاهدان در ادامه افزود: مهمترین چیزی که در سلامتی جسمی و روحی تاثیرگزار است "مسیر فطرت" است؛ اگر مسیر هر فرد، مسیر فطرت باشد، جسم و روحش سالم می مانند، اما فردی که در برنامه های زندگی خود (فردی و اجتماعی) از مسیر فطرت عدول می کند، با مشکلات جسمی و روحی مواجه می شود. البته به این نکته هم توجه داشته باشید که مسیر فطرت در راستای مسایل معنوی، "مسیر اسلام" و "مسیر سنت" است؛ «فطره الله التی فطرالناس علیها» توحید در مسیر فطرت قرار دارد، هر انسان باید فقط الله تعالی را بندگی کند و آلوده شرک نباشد. انسانی که دارای فطرت سالم و عقل سالم است به حساب و کتاب روز قیامت باور دارد، زیرا عدالت و انصاف الهی همین چیز را می طلبد که بین انسانهای نیک و بد جدایی باشد و به نیکوکاران پاداش و بدکاران (گناهکاران) به مجازات برسند. لذا مسیر سالم، مسیر فطرت است و مسیر فطرت همان مسیر اسلام و شریعت است.

مولانا عبدالحمید "بهره مند بودن از سلامت و امنیت" را از مهمترین نعمتهای الهی برشمرد و خاطرنشان کرد: سلامتی و امنیت از بزرگترین نعمتهای الهی است که در سرلوحه تمام نعمتها قرار دارند، اینکه انسان ناامنی جسمی و اعتقادی و نا امنی های گوناگون نداشته باشد و نیز از سلامتی جسمی برخوردار باشد، از مهمترین نعمتهای الهی هستند.

ایشان شیوع بسیاری از امراض لاعلاج از جمله "ایدز" را ناشی از عام شدن فحشا و گناه در جامعه دانست و گفت: بسیاری از امراضی که امروزه در جهان عام شده و پزشکان ازعلاج آنها عاجز مانده اند، ناشی از گناه و معصیت است. تحقیقات نشان می دهد که مریضی "ایدز" از زنا و فحشا آغاز شده است. خداوند متعال نسبت به فحشا و زنا هشدار داده و می فرماید: «ولاتقربوا الزنا إنه کان فاحشه و ساء سبیلا» یعنی از ارتباطات و دید و بازدیدهای نامشروع که منجر به زنا می شود، دوری کنید. زیرا زنا سلامتی جسمی و سلامتی معنوی انسان را ضربه زده و نابود می کند. سرقت، دروغ، تهمت، غیبت و همه گناهان معنویت و روح انسان را آلوده می کنند و در نتیجه جسم را نیز آلوده می گردانند.

مولانا عبدالحمید در ادامه خاطرنشان کرد: همانطور که برای علاج امراض جسمی به دکتر و پزشک مراجعه می کنیم، برای علاج امراض روحی و معنوی خود نیز به انسانهای صالح و طبیبان روحانی مراجعه کنیم. انسانی که از امراض معنوی نجات پیدا کند، به گناه و معصیت مبتلا نشده و انسانی صادق و راستگوست و از مکر و حیله و دروغ به دور است، زیرا این صفات، صفات منافقین است.

مولانا عبدالحمید "انسانهای خداشناس و دیندار" را "انسانهای دانشمند و متفکر" معرفی کرد و گفت: توجه داشته باشید که دانشمند کسی نیست که کامپیوتر و فناوری هسته ای و بمب اتم و برق و… را اختراع کرده است، بلکه دانشمند واقعی کسی است که خداشناس باشد و رابطه اش را با الله تعالی محکم کند. اگر انسان مادی گرا و ماده شناس باشد، اما دین گرا و خداشناس نباشد، این انسان در واقع جاهل است و عقل ندارد، چون نسبت به مخلوق و مادیات آشنایی و شناخت دارد، اما مالک و خالقش را نشناخته است. الله تعالی در توصیف اینگونه افراد می فرماید: «یَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِّنَ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَهِ هُمْ غَافِلُونَ»[روم:۷] لذا وابسته دنیا و مادیات نباشید که این دنیا وفا ندارد، بلکه وابسته الله تعالی باشید که این وابستگی با شما می ماند و مایه سعادت شما می شود. برای مسلمان مناسب نیست که دلداده زیبایی های دنیا باشد، زیرا زیبایی دنیا روزی از بین می رود، بلکه باید دلداده زیبایی الله تعالی باشد که زیبایی الله تعالی جاودان بوده و هرگز از بین نمی رود و عشق و ارادت به این زیبایی سبب نجات انسان در قبر و حشر و قیامت می شود.

مواظب دستهای پنهان و نامرئی که قصد ایجاد تفرقه دارند، باشیم

مولانا عبدالحمید در بخش دیگری از سخنان خود به شهادت "حاج حیدر براهویی"، یکی از ریش سفیدان معروف منقطه، اشاره کرد و در این مورد خاطرنشان نمود: ریختن خون انسانی که بی گناه بوده و مرتکب هیچ قتلی نشده است، ناجایز و گناه است. آنحضرت صلی الله علیه وسلم در آخرین سخنرانی خود در حجه الوداع سه چیز را حرام قرار دادند: ۱- خون ۲- آبرو ۳- مال. نباید خون و آبروی مردم به ناحق ریخته شود و نیز نباید به مال مردم تجاوز شود.

مولانا عبدالحمید نسبت به "وجود دستهایی پنهان و نامرئی" که قصد ایجاد اختلاف و تفرقه دارند هشدار داد و گفت: مواظب باشید دستهایی پنهان و نامرئی هستند که می خواهند ما را به دور جاهلیت برگردانند. لذا نباید تعصبات قومی و قبیله ای دوباره در بین ما بروز کنند. همه ما فرزندان آدم و حوا هستیم و خداوند ما را از خاک خلق کرده است و ملاک برتری در نزد الله تعالی بر تقواست. اختلاف نژاد، زبان و قومیت برای شناخت انسانها از یکدیگر است و نباید این چیزها مایه تعصب شوند.

امام جمعه اهل سنت زاهدان در ادامه تاکید کرد: مسئولین امنیتی و انتظامی سعی کنند تا کسی که مرتکب جرم شده است را دستگیر کنند و او را به سزای اعمالش برسانند. مردم نیز کمک کنند تا مظلوم به حقش برسد و مسایل از راههای صحیح و درست و از طریق شریعت و عرف و قانون حل و فصل شوند. اما اینکه در یک قبیله فردی مرتکب جرم و جنایتی شود و سایر افراد آن قبیله احساس نا امنی کنند، این چیز مخالف اسلام و شریعت است، بلکه راه شریعت این است که فرد مجرم مورد تعقیب و مجازات قرار گیرد. الله تعالی نیز افراد یک قبیله را به خاطر گناه فردی از آن قبیله مجازات نمی کند.

مولانا عبدالحمید در پایان از تمام افراد با نفوذ خواست تا در مسیر حل اینگونه مسایل و جلوگیری از بحرانی شدن و گسترش اینگونه اختلافات کمک و همکاری نمایند.