نگهداشتن زبان ازگناه وچگونگی برخورد باشایع

نگهداشتن زبان ازگناه وچگونگی برخورد باشایع

نگهداشتن زبان ازگناه وچگونگی برخوردباشایعه

نویسنده : محمد عبده

یکی ازاعضائی که میتواند منشا غالب گناهان باشد زبان است.رسول الله (ص) میفرماید: هر کس که زبان و شرمگاهش را برای من تضمین کند من بهشت را برای شما تضمین میکنم لذا آزاد گذاشتن زبان تا حدی که در مردمان فرو رود و گوشت آنها را بجود از آزاد گذاشتن افسار شهوت مادی خطرناکت راست چون خطر اول وپیامدهای آن دیگران رامی سوزاند و شخصیت آنها را طعمه ای برای بی شخصیتها قرار میدهد. اما خطر دوم ازصاحبآن تجاوز نمی کند . چیزقابل توجهی که برای بسیاری ازمردم شیرین است(بخصوص درمجالس خصوصی) صحبت کردن از ناموس دیگران وبخصوص بزرگان وتهمت زدن به آنها و نسبت دادن گناه به آنها (درحالی که آنها پاک و مبرا هستند) میباشد. چنین کسانی بنا به نص صریح قرآن باید حد (۸۰ضربه شلاق) زده شوند. هیچ چیزمثل زبان دراختیارانسان نیست و مطمئناًکسی که زیاد صحبت میکندنمیتواند زبان خود را کنترل کند. و شکی نیست که سکوت در بسیاری ازمواقع بخصوصمواقعی که صحبت از دیگران به میان می آید افضلیت دارد.

خطرناکترین کارها انتقال کلام و صحبت درمورددیگران بدون هیچ ضابطه ودلیلیمی باشد که این امرباعث میشود که اتهامات ناروا و بدون دلیل به شخصیتهای پاک واردآید سینه ها پرازکینه شود ارتباطات ضعیف گردد و ریسمان محبت بین دوستان پاره شود و…حال اگرسخنی درمورد دیگرانشنیدیم وظیفه ی مادر قبال آن چیست؟ اکنون چگونگی تعامل باچنین صحبتهائی را با حادثه ی افک دنبال می کنیم.

 ۱.عرضه کردن سخن بر قلب و فتوا خواستن از درون:

 اگر سخنی در نزد ماگفته شد که شخصیت برادر دینیمان را زیر سوال می برد اول از درون خود بپرسیم که اگر ما جای او بودیم آیا آن کار رامرتکب می شدیم. درحادثه ی افک زمانی که آن تهمت ناروا به عائشه (رض) زده شد زن ابو ایوب انصاری از شوهرش پرسید نظرتودرباره ی این حادثه چیست ابوایوب گفت اگرتوجای اوبودی آیا آن کار را انجام میدادی گفت نه گفت: پس عائشه ازتو بهتر است

۲. ثابت کردن آن سخن با دلیل و برهان:

اگر بنابه مصلحت عموم قصدانتقالسخن را نمودیم باید آن برای ما اثبات گردد و لذا نباید به مجرد شنیدن سخن به سبب علاقه ی انتقال دادن، آن را نقل بکنیم.

 ۳.مقدم داشتن حسن ظن بر سوء ظن در اموری که احتمالات زیادی دارد:

ظن و گمان بد ترین و دروغترین سخنها می باشد و اگرما در زندگی دچار سوءظن شویم با همه ی مردم دشمن خواهیم شد.

 ۴.مشورت کردن قبل از نزدیک شدن به تهمت:

پیامبر خدا درحادثه ی افک با بزرگان صحابه مشورت کرد.

 ۵.در نظر داشتن ضررها و نتایج سوئی که از پخش شایعه حاصل می شود

و بزرگترین ضرر این است که آنهائی که تهمت زده می شوند بعداً مبراً شناخته شوند. در حادثه ی افک می بینیم که چقدر ضررها متحمل عائشه و پیامبر و ابوبکر و…گردید.

 ۶سبک نشمردن صحبتدرمورد دیگران

 مثل حادثه ی افک که بعضی از اصحاببدون تدبر و تفکر و تحقیقاین جریان را نقل میکردند طوری که سرتاسر مدینه پخش شد.

 ۷.اعلان کردن برائت شخصبعد ازاتهام.

 اگر بعد از تهمت معلوم شد که شخص بیگناه بوده باید به تمامی مردم برائت آن اعلام شود. در حادثه ی افک خداوند برائت عائشه را ازهفت آسمان اعلان نمود در حالی که عائشه تنها انتظار داشتپیامبر برائت او را درخواب ببیند.

 ۸.منعکردن افرادی که اینگونه اخبار را پخش می کنند

 اگر کسانی که شایعه پراکنی می کنند آزاد باشند و کسی جلو آنهارا نگیرد زمین وزمان به فساد و تباهی کشیده خواهد شد و شیطان به آسانی در میان مردم نفوذخواهدکرد.

 ۹.بر حذر داشتن افراد تهمت زننده از انجامدوباره یاین کار

 فجیع با عقاب و توبیخ کردن ویٍٍ، او را ازانجام دادن دوباره یاینکار منع نمائیم مثل حادثه ی افک که خداوند عزوجل می فرماید:{یعظکم الله انتعودوالمثله ابدا ان کنتم مومنین}.

 ۱۰.ماهمیشه سعی کنیم که بهترین گفتار را بگیریم. کسی که هر سخنی را میپذیرد در واقع راهی را برای نفوذ شیطان در وجود خود باز کرده است و شیطان از فرصت استفاده کرده و میان او و دیگرانکینه و عداوت ایجاد می نماید لذا ما باید همیشه بهترین گفتار را بگیریم زیرا این کار راههای نفوذ شیطان را مسدود می نماید و خداوند می فرماید{ وقل لعبادی یقول التی هی احسن ان الشیطان کان للانسان عدوا مبیناوالسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته