امام ابوالاعلی مودودی رحمهالله
مختصری از زندگی امام ابوالاعلی مودودی رحمهالله
بسمالله الرحمن الرحیم
امام ابوالاعلی مودودی در سوم ماه رجب سال ۱۳۲۱ هجری قمری در خانوادهای مذهبی در شهر اورنگ آباد هندوستان دیده به جهان گشود. پدر و ویسید احمد حسن مودودی به کار نویسندگی و روزنامهنگاری اشتغال داشت.
ابوالاعلی تا سن ۹ سالگی دروس مقدماتی صرف، نحو، منطق و قرائت را نزد پدر بزرگوارش آموخت، آنگاه در مدرسه فوقانیه اورنگ آباد نزد اساتید بزرگوار به خواندن تفسیر، حدیث، فقه، اصول فقه، ریاضی، منطق و ادبیات عرب در سطح عالی مشغول شد و هنگامی که ۱۵ سال بیشتر نداشت بهرهای کافی از این علوم داشت. وی سپس به همراه پدرش به شهر حیدرآباد رفت و در آنجا کتاب «المرآه الجدیده» را از عربی به اردو ترجمه نمود. ابوالاعلی ۱۷ ساله بود که پدرش را از دست داد. مدتی بعد وی به سردبیری روزنامه «تاج» در شهر جبلپور هند رسید. امام ابوالاعلی در این سال به مطالعه کتب علمی که به زبان انگلیسی نوشته شده بود پرداخت.
وی در سال ۱۳۰۰ هجری شمسی به دهلی رفت، ابتدا سردبیری روزنامه «مسلم» و سپس روزنامه «الجمعیت» را که هر دو از نشریات جمعیت علمای هند بودند عهدهدار گردید.
پس از این که در سال ۱۳۰۱ هجری شمسی این روزنامهها توسط دولت توقیف شدند وی بنا به پیشنهاد مولانا محمدعلی جوهر و مولانا احمد سعید سردبیری روزنامههای «همدرد» و « الجمعیت» را برعهده گرفت.
وی در سال ۱۳۰۶ هنگامی که فقط ۲۴ سال داشت کتاب ارزشمند « جهاد در اسلام» را به رشته تحریر درآورد و کمی بعد از آن رساله «دینیات» خود را به دست چاپ سپرد.
وی که به دلیل کارهای زیاد از سردبیری روزنامه « الجمعیت» استعفا داده بود در سال ۱۳۱۱ مدیریت ماهنامه ارزشمند « ترجمان القرآن» را برعهده گرفت. وی در این ماهنامه اصول اعتقادی اسلام راستین را به شیوهای جذاب بیان نموده و برتری اسلام را بر مکاتب ساختگی و بیاساس شرقی و غربی به اثبات رساند. امام مودودی با وجودی که با حکیم شرق زمین علامه اقبال لاهوری ارتباط مکاتباتی داشت ولی تا سال ۱۳۱۶ او را نزدیک ملاقات نکرده بود. در این سال بود که در لاهور، آنها طی ملاقاتی، از نزدیک به تبادل افکار و آراء پرداختند و چندی بعد امام مودودی بنا به پیشنهاد علامه اقبال به لاهور نقل مکان فرمود .
از این سال تا سال ۱۳۲۰ وی کتب چندی از جمله: « مسلمان و کشمکشهای سیاسی موجود»، « تجدید و احیای دین» و « عبادتهای اسلامی» را تالیف نمود. وی آنگاه برای اینکه بتواند بهتر ادای وظیفه کند و نقش موثرتری در جامعه اسلامی ایفا نماید و با انسجام بیشتری بسوی تحقق بخشیدن به آرمانهایش گام بردارد، نهضت « جماعت اسلامی» را تاسیس نمود.
او در سال ۱۳۲۲ تالیف یکی از بزرگترین آثارش یعنی تفسیر ارزشمند « تفهیم القرآن» را آغاز نمود که کار تالیف این تفسیر مهم تا سال ۱۳۵۱ ( به مدت ۲۹ سال) بطول انجامید.
امام مودودی در سال ۱۳۲۷ بدنبال فعالیتهایش در جهت اشاعه فرهنگ غنی اسلام به همراه دو تن از یارانش زندانی گردید و ۱۹ ماه را در آنجا بسر برد.
وی برای بار دوم در سال ۱۳۲۲ به زندان افتاد و حکم اعدام وی و گروهی از یارانش صادر گردید ولی بدلیل اعترضات گسترده داخلی و بینالمللی این حکم به حبس ابد تخفیف یافت و بالاخره پس از ۲ سال آزاد گردید. بار سومی که وی به زندان افتاد سال ۱۳۴۳ بود که پس از مدتی آزاد گردید.
امام مودودی پس از عمری تلاش و مبارزه خستگی ناپذیر در راه ترویج و اشاعه فرهنگ والای اسلامی و بیدار نمودن مردم و تالیف بیش از یکهزار جزوه و رساله و متجاوز از ۱۴۰ کتاب نفیس و ارزشمند در زمینههای مختلف دینی، علمی، سیاسی، اقتصادی و … در روز ۳۱شهریور ماه سال ۱۳۵۸ هجری شمسی دیده از جهان فرو بست و بسوی خدایش شتافت.
روحش شاد، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.