تربیت فرزندانمطالب جدید
نافرمانی و برخورد بی رحمانه و بدجنسی کودک
نافرمانی و برخورد بی رحمانه و بدجنسی کودک
نویسنده : : الیزابت پنتلی / مترجم: اکرم قیطاسی
موقعیت
فرزندم گاهی به عمد ظالم و بدجنس می شود. نمی دانم چرا این طور می شود، اما این رفتار مرا اذیت می کند، آن قدر که در نهایت بر سر او فریاد می زنم، هر چند که می دانم با این روش نمی توانم رفتار او را تغییر دهم. به راستی چه کاری باید انجام دهم؟
فکر کنید
بچه ها به یکی از این سه دلیل، ظالمانه و بیرحمانه برخورد می کنند:
- برای به دست آوردن قدرت
- برای جلب توجه
- برای پوشاندن ناامنی های خود
بهتر است رفتار فرزندان را بررسی کرده و سعی کنید دلایل پشت پرده این رفتارها را بیابید و برای کنترل این رفتار او طرحی بریزید.
راه حل ها
- به کودک بیاموزید که احساساتش قابل قبولند، اما رفتارهایش باید کنترل شده باشند. به بیانی دیگر، اشکالی ندارد که از خواهرت خیلی عصبانی باشی، اما خوب نیست که او را بزنی یا موهایش را بکشی. اگر حس می کنید فرزندتان سعی می کند جلب توجه کند، به او کمک کنید تا روش های جدیدی را برای رسیدن به این هدف بیاموزد، مثلاً مفید بودن، یاد گرفتن مهارتی جدید یا کمک خواستن.
- به جای این که به کودک بگویید چه کاری انجان ندهد (خواهرت را هل نده) به او بگویید چه کاری را انجام دهد (اسکات! لطفاً با خواهرت مهربان باش، اگر می خواهی این مسئله را تمام کنی، فقط بگو ببخشید).
- مراقب کوچک ترین نشانه های رفتارهای همراه با مهربانی او باشید و آن ها را تحسین کنید. وقتی فرزندتان به صورتی رفتار می کند که دوست دارید آن گونه باشد، توجه مثبت خود را به او نشان دهید.
- مراقب باشید فرزندتان را تحقیر نکنید. بعضی اوقات وقتی کودکی با بیرحمی رفتار می کند، والدین او بسیار خشن با وی برخورد می کنند. آشکارا مشخص است که چنین رفتاری، الگوی رفتاری نیست که دوست دارید از جانب فرزندتان مشاهده کنید. توانایی شما در کنترل خشم، کاری مشکل اما مهم است.
- فرصت هایی ایجاد کنید تا فرزندتان نشان دهد تا چه حد مسئول است و به این ترتیب، عزت نفس پیدا کند. به این ترتیب، دلیل چندانی وجود ندارد که او به حس «قدرتمند بودن» چندان توجهی کند. کارهایی برایش تعیین کنید که حس مسئول بودن و موفقیت را در او ایجاد کنند، مثلاً از او بخواهید غذایی درست کند، یک صندلی را رنگ بزند، خودرو را بشوید و یا پشت نوزاد را بمالد تا به خواب رود.
- فرصت های منظمی برای فرزندتان ایجاد کنید تا درمورد احساساتش و چیزهایی که در زندگی اش مهم هستند، با شما صحبت کند. خانواده ای که ۵ فرزند داشتند، یک روز در هر هفته را به یکی از فرزندانشان اجازه داده بودند تا شب بعد از تمیز کردن آشپزخانه با پدر و مادر در بالکن خانه بنشیند و صحبت کند. این زمان می تواند برنامه ی ارزشمندی برای کل خانواده باشد. بچه هایی که مرجعی دارند تا احساساتشان را بازگو و بررسی کنند، کمتر به صورت هایی غیرقابل قبول رفتار می کنند.
- وقتی فرزندتان به گونه ای رفتار می کند که از نظر اجتماعی قابل قوبل نیست، فوراً زمان استراحت اجباری برایش تعیین کنید و از وی بخواهید تا گوشه ای بنشیند. برخلاف قانون کلی که کودک باید بر اساس هر سال از سن خود یک دقیقه بنشیند، در مورد نافرمانی زمان خروج او را از جمع طولانی تر کنید. از آنجا که بچه های نوپا و پیش دبستانی قادر به نافرمانی واقعی نیستند، این رفتارها بیشتر از بچه های بزرگ تر سر می زند و آن ها می توانند بر اساس هر سال از سنشان حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه (به نسبت موقعیت) در گوشه ای تنها بنشینند. مثلاً کودک ۱۰ ساله ای را که به عمد نافرمانی می کند، بلافاصله به اتاقش بفرستید تا یک ساعت در آنجا بماند. پس از این مدت، باید گفت و گویی آرام بین پدر یا مادر و او صورت بگیرد. نکات مهم آنچه که اتفاق افتاده است، اینکه چرا رفتارش غیرقابل قبول است و چه کاری باید انجام دهد را با او مطرح کنید. به این ترتیب بچه ها یاد می گیرند که رفتار همراه با نافرمانی پذیرفته نیست و اگر به این رفتار ادامه دهند، از تنهایی رنج خواهند برد.
- اگر کودکی مدام نافرمانی می کند و از رفتار خود پشیمان نمی شود و یا رفتارهای ناراحت کننده ی دیگری مانند افسردگی، خواب آشفته یا بی اشتهایی را از خود بروز می دهد، بهتر است با یک متخصص در مورد او مشورت کنید.
—————————————————————————————-
منبع: راهنمای کامل تربیت کودک / مؤلف: الیزابت پنتلی / مترجم: اکرم قیطاسی / انتشارات: کتاب های دانه مؤسسه انتشارات صابرین ۱۳۸۴