نامه لوک بسون، کارگردان فرانسوی به مسلمانان فرانسه: «برادرم، با تو می‌گریم»

نامه لوک بسون، کارگردان فرانسوی به مسلمانان فرانسه: «برادرم، با تو می‌گریم»
لوک بسون، کارگردان فرانسوی پس از حمله تروریست ها به نشریه شارلی و حوادث بعد از آن در نامه ای با خطاب به به مسلمانان فرانسه با عنوان «برادرم، با تو می‌گریم» آورده است :

برادری،  در کنار آزادی و برابری یکی از سه پایه اصلی جمهوری فرانسه را تشکیل می‌دهد. اما این اصل سوم جمهوری در گرد و غبار جنگ، افراط‌گرایی، بیگانه ستیزی،  بحران اقتصادی و … گم شده است. لوک بسون(Luc Besson) ، کارگردان، سناریونویس و تهیه‌کننده مطرح فرانسوی، بعد از حملات تروریستی هفت و هشت ژانویه به دفتر مجله شارلی ابدو و سوپرمارکت یهودی در فرانسه و در جوی اسلام‌ستیزانه‌ نامه‌ای خطاب به مسلمانان فرانسه نوشته است که روح برادری  در آن موج می‌زند.

برادرم،

برادرم کاش می دانستی چقدر امروز برای تو غمگینم، برای تو و دین زیبایت که این گونه لکه‌دار می‌شود، تحقیر می‌شود و انگشت‌نما می‌گردد؛ و همزمان قدرتت، انرژیت، شوخ‌طبعی‌ات، قلبت و برادریت از خاطر می‌رود. این بی‌عدالتی است و ما در کنار هم این بی‌عدالتی را رفع خواهیم کرد. ما میلیون‌ها نفر هستیم که دوستت داریم و به تو کمک خواهیم کرد. از ابتدای ماجرا شروع کنیم.

چه جامعه‌ای به تو پیشنهاد کرده‌ایم؟ جامعه‌ای برپایه پول، منفعت، جداسازی، نژادپرستی. در حومه‌‌های بعضی شهرها، بیکاری جوانان زیر بیست و پنج سال به پنجاه درصد می رسد. تو را به خاطر رنگ پوست یا نام کوچکت کنار می‌گذارند. ده بار در روز بازرسی‌ات می‌کنند. شما را درمجتمع‌های متراکم ساختمانی روی هم می‌‌چپانند و هیچ کس در این جامعه نمایندگی‌ات نمی‌کند. چه کسی می تواند در این شرایط زندگی کند و شکوفا شود؟ کودکی را ماهها ببندید، بدون غذا و نابرخوردار از عاطفه، نهایتا قادر خواهد بود هر کسی را بکشد.

کاری کرده‌ایم که سود حرف اول را بزند. درخت سیبی را که بریده و چوبش را فروخته‌ایم، ملامت می‌کنیم که چرا میوه نمی‌دهد. مشکل اصلی اینجاست و وظیفه همه ماست که حلش کنیم.

من به قدرتمندان، مالکین بزرگ و تمام رهبران اعتماد می‌کنم. به این جوانان تحقیر و تضعیف شده کمک کنید که تقاضایی جز ادغام شدن در جامعه ندارند. اقتصاد در خدمت انسان است و نه برعکس. خیر رساندن زیباترین منفعت است. قدرتمندان عزیز، شما فرزند دارید؟ دوستشان دارید؟ چه می‌خواهید برایشان به جا بگذارید؟ مال و منال؟ چرا دنیایی عادلانه‌تر به جا نگذاریم؟ این آن چیزی است که باعث می شود فرزندانتان بیشتر به شما افتخار کنند.

نمی‌توان خوشبختی خود را بر روی بدبختی دیگران بنا کرد. این نه نگرشی مسیحی است، نه یهودی، نه اسلامی. فقط و فقط خودخواهانه است، و سر جامعه و جهان ما را محکم به دیوار خواهد کوبید. این همان کاری است که ما باید از امروز برای گرامی داشتن کشته‌هایمان انجام دهیم.

و تو برادر من، تو هم باید کاری کنی. چطور می‌توانی این جامعه پیشنهادی را تغییر دهی؟ با کار کردن، مطالعه کردن و به جای کلاشینکف مداد برداشتن. دمکراسی این حسن را دارد که امکانات شریفی برای دفاع کردن از خودت پیشنهاد می کند. سرنوشتت را در دست بگیر، قدرت بگیر.

خرید یک کلاشینکف دویست و پنجاه یورو هزینه دارد و خرید یک خودکار، خیلی گران باشد، تنها سه یورو. و پاسخ تو می تواند هزار بار بیشتر تاثیر بگذارد.

قدرت بگیر و با قوانین بازی کن. از راه دموکراتیک قدرتمند شو، به همه برادرانت کمک کن. تروریسم هیچوقت برنده نخواهد بود. تاریخ این را نشان داده است. و تصویر شهید برای هر دو طرف زیباست. امروز هزار کابو و هزار ولنسکی به دنیا آمده اند. قدرت بگیر و نگذار کسی بر تو چیره شود. آگاه باش این دو برادر خونریزِ امروز، از تو نیستند و ما همه این را می دانیم.

آنها حداکثر دو سبک مغز بودند که جامعه رهایشان کرده بود و واعظی از آنها سوء استفاده کرد و ابدیت را به ایشان فروخت. واعظان افراطی که از بدبختی تو تجارتی برپا کرده و با آن سرگرم می‌شوند، نیت خوبی ندارند. اینان از دین تو تنها به نفع خودشان استفاده می کنند. این تجارت آنهاست، شرکت کوچکشان است.

برادرم، ما فردا نیرومندتر خواهیم بود، متحدتر و همبسته‌تر. به تو قول می‌دهم.

اما امروز، برادرم، من با تو می گریم.

ترجمه:شفقنا – شادی ضابط

منبع : لوموند، ده ژانویه ۲۰۱۵

http://www.lemonde.fr/police-justice/article/2015/01/10/reparons-ensemble-l-injustice-faite-