داستان هایی از زندان های مخوف مصر
داستان هایی از زندان های مخوف مصر
زندان «عقرب» یکی از مخوف ترین زندان های مصر است. مقامات زندان حتی برای این کار اصطلاحی را درست کرده اند و می گویند «زندانی را بدون بالاپوش زمستانی به عقرب بفرستید». عقرب جایی است که بدون گلوله به حیات زندانی خاتمه داده می شود.
پزشکی اهل اسکندریه بعد از دیدن یک مکان بازداشتی پلیس می گوید:«وقتی در سلول را باز کردند، بوی بدی به مشام می رسید. اولین بار بود که این بو را حس می کردم. بوی مرگ بهتر از آن است». این پزشک را که بستگان یک زندانی همراه خود برده بودند می گوید: «عمرو نیاز به یک جراحی سریع داشت. چون انگشتان پایش ورم کرده بود. فشار خونش بالابود». با این حال مقامات با انتقال زندانی به بیمارستان مخالفت کردند و از او خواستند که همان جا عمل جراحی را انجام دهد. اما وی عذرخواست چون جای مناسبی برای این کار نبود. درنهایت دکتر به دادن برخی پمادها اکتفاء کرد.
به گفته این پزشک والدین زندانی روزانه ۵۰ پوند مصری می دهند تا اجازه داده شود فرزندشان در یک مکان نگهداری دیگر در همان زندان به مدت سه ساعت باقی بماند تا به این وسیله طول درمانش را سپری کند.
زندان های انباشته
براساس گزارشی که سازمان عفو بین الملل منتشر کرده حدود ۴۱ هزار زندانی در مصر هستند. به گفته این سازمان بسیاری از زندانیان درمعرض ضرب و شتم قرار گرفته اند. برخی از آنها در اثر شکنجه کشته شده اند. بخصوص وضعیت در بازداشتگاه های پلیس بسیار وخیم گزارش می شود. درماه می گذشته، شورای ملی حقوق بشر که یک نهاد دولتی است تایید کرد مشکلاتی در داخل زندان ها وجود دارد. برخی از بیمارستان ها از پذیرش زندانیان بیمار امتناع می کنند. این شورا گزارشی رسمی را ارایه داد که براساس آن برخی از زندانیان به خاطر عدم اجازه به آنها برای معاینه پزشکی درخارج از زندان دست به اعتصاب غذا زده اند. ماه نوامبر گذشته گزارش شد حد اقل ۱۳ نفر در اماکن بازداشتی فوت کرده اند. سه نفر از آنها به دلیل سهل انگاری های پزشکی، ۹ نفر دیگر در اثر شکنجه و یک نفر هم دست به خودکشی زده بود.
در برخی از زندان های مصر تراکم جمعیت وجود دارد. یکی از آنها زندان طره است که به دلیل حجم زیاد زندانی دستور داده شد تا زندانیانش به جاهای دیگر انتقال پیدا کنند. همین وضعیت در مراکز بازداشتی پلیس نیز وجود دارد. به گزارش شورای حقوق بشر مصر «این امر به دلیل بازداشت های موقت» است.
وزارت کشور مصر با رد این گونه دعاوی هرگونه شکنجه یا مجازات زندانیان را تکذیب می کند. به گفته این منبع همه زندانیان تحت نظر قوه قضاییه قرار داشته و از سوی دادستانی بازجویی می شوند. دادستانی می گوید «هیچ گونه گزارشی مبنی بر سوء رفتار یا تعدی به زندانیان دریافت نکرده است».
اصلاح قانون
نوامبر گذشته، عبدالفتاح السیسی رییس جمهور مصر قانون ساماندهی زندان ها را اصلاح کرد. مقامات این کشور گفتند هدف از این کار «تاکید بر حق نظارت پزشکی و دیدار با خویشاوندان» به زندانیان بوده است. خانواده زندانیان و بازداشتی ها از این اصلاحات استقبال کردند. این قانون به زندانی حق آن را می دهد که تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرد و یا در بیمارستان های دولتی درمان شود. دوماه بعد از این اصلاحات وزارت کشور اعلام کرد برای درمان و معاینه زندانیان تیم های پزشکی را به تعدادی از زندان ها فرستاده است. با این حال بسیاری در اوضاع بهداشتی داخل زندان ها تردید دارند و می گویند «شرایط معیشتی در این اماکن مناسب نیست».
براساس گزارشی که مرکز «ندیم» متخصص در امور قربانیان خشونت و شکنجه، منتشر کرد تنها در ماه نوامبر ۷۵مورد سهل انگاری پزشکی درباره زندانیان بیمار گزارش شده است. صهیب عماد یکی از موارد مشخص است. خانواده اش می گویند فرزندشان در ماه فوریه ۲۰۱۴دستگیر شد. اتهام او وابستگی به گروه اخوان المسلمین و تشکیل گروه هایی برای حمله به نیروهای پلیس و اساتید دانشگاه بود. خانواده این زندانی اما می گویند او هنوز بچه است. بعد از سه ماه بازداشت وضعیت جسمی اش بد شد. دلیل آن «شرایط نامناسب، رطوبت بالا، ضعف تهویه در مکان بازداشت» در بخش دکرنس در نزدیکی شهر المنصوره واقع در شمال مصر عنوان شده است. به گفته خانواده: «در ساق راست او التهابی مشاهده می شد. ما موفق شدیم اجازه عمل جراحی و درمان او را در یکی از بیمارستان ها به مدت دو هفته بگیریم. اما با وجود اینکه زندانش جای مناسبی برای درمان نبود، پلیس بعد از پنج روز او را به زندان برگرداند».
آزادی برای گرسنگان
خالد عبدالحمید سخنگوی گروه «آزادی برای گرسنگان» که از حقوق زندانیان دفاع می کند می گوید: به دلیل شرایط بد معیشتی بیماری های پوستی مانند کچلی و سرماخوردگی در بین زندانیان بیش از همه شایع است. به گزارش این مرکز، بسیاری از بیماران به ویروس التهاب کبد و بیماری های سرطان مبتلا هستند. بسیاری از عدم دسترسی به مراقبت های دارویی رنج می برند و باید به بیمارستان منتقل شوند تا به صورت اروژانسی به آنها رسیدگی شود. با فرا رسیدن فصل زمستان و موج سرمای وحشتناکی که در مصر بروز کرد زندانیان زندان عقرب دچار مشکلات زیادی شدند.
عبدالحمید می افزاید: عقرب تنها زندانی است که برای گرسنه نگهداشتن زندانیان ساخته شده است. زیرا «غذایی که معمولا به زندانی می دهند بدون نمک است. به آنها اجازه وارد کردن ساندویچ را نمی دهند و آنقدر غذا کم است که گاه به نصف یک وعده می رسد». اخیرا بستگان زندانیان از ممنوع بودن ورود لباس های زمستانی و بالاپوش برای زندانیان خبر دادند. یک زن مصری می گوید همسرش دراین زندان است. آنها از ممنوع بودن لباس های زمستانی شکایت دارند. این زن که نمی خواهد نامش ذکر شود می گوید: «گاه ما به حیله هایی متوسل می شویم. برای مثال اینکه یک زندانی لباسش را با یکی از ملاقات کنندگان عوض کند».
هشام جعفر، پژوهشگر موسسه «مدی» یکی از این زندانیان است. وی در اکتبر سال ۲۰۱۵ بازداشت شد. اتهامش وابستگی به اخوان المسلمین و دریافت رشوه از مقامات دولتی بود. منار الطنطاوی، همسر او می گوید اجازه نمی دهند با او ملاقاتی داشته باشیم. وی نیز اعتراف می کند که هرچه کرده نتوانسته است لباس های زمستانی و دارو به همسرش برساند. منار می گوید: «وکلایش سعی کردند اجازه ملاقات برای او بگیرند. اما دادستانی با این درخواست مخالفت کرد» . منار در دسامبرگذشته موفق شد همسرش را ملاقات کند. می گوید: «فقط برای دو دقیقه از پشت یک دیوار شیشه ای او را دیدم. این تمام مدت ملاقاتی است که مقامات زندان به من دادند».
یک هیات از شورای ملی حقوق بشر مصر همین ماه از زندان عقرب بازدید کرد. هدف این هیات آگاه شدن از مسایل زندانیان بخصوص شرایط معیشتی آنها بود. آنها می خواستند در باره شکایت خانواده زندانیان و نیز علت ممنوعیت ورود لباس های زمستانی تحقیق کنند. این هیات می گوید: «مقامات زندان گفتند طبق قانون عمل می کنند». بعد مدیریت زندان بیانیه ای صادر و شکایت های مطرح شده را وارد ندانست و گفت این اداره به هیات مذکور برای بازدید از سلول ها اجازه نمی دهد.
اقدامات سرکوب گرانه
بیشتر زندانیان متکی به کمک هایی هستند که خانواده شان از طریق «ملاقات» ها به آنها می رسانند. اما درمقابل خانواده زندانیان از اقدامات سرکوب گرانه مقامات زندان شکایت دارند. خدیجه جعفر، همسر اسماعیل الاسکندرانی است که ماه نوامبر وقتی از آلمان به مصر باز می گشت دستگیر شد. همسرش می گوید تاکنون نتوانسته است او را ملاقات کرده یا وسایلی را در زندان به او برساند. وی می افزاید: «از زندگی اش داخل زندان هیچ اطلاعی ندارم. وکلایش می گویند غالبا با رفقایش هرچه را از غذا و لباس می آورند شریک می شود».
به رغم تاکید پیوسته مقامات مصری بر اینکه در زندان ها قانون رعایت می شود و بر آن نظارت جدی وجود دارد، حقوقدانان می گویند اصلاح قوانین نیز منجر به بهبود شرایط زندانیان نشده است. بخصوص اینکه هیچ راهکاری روشن برای اطمینان خاطر خانواده زندانیان نسبت به سلامتی عزیزان شان وجود ندارد. بی بی سی هرچه تلاش کرد وزارت کشور مصر توضیحاتی را در این باره ارایه دهد موفق به انجام این کار نشد.
منبع: بی بی سی
ترجمه: شفقنا
