فقه معاصرمحمّد رسول اللهمطالب جدید

دیدگاه شما در مورد برگزاری چشن ولادت پیامبر (ص) یا مولود چیست؟

دیدگاه شما در مورد برگزاری چشن ولادت پیامبر (ص) یا مولود چیست؟

نویسنده: سایت اسلام آنلاین / ترجمه: ستار آینه‌پور

سٶال:

دیدگاه شما در مورد برگزاری چشن ولادت پیامبر (ص) چیست؟ خواه درماه ربیع الاول باشد یا درماههای دیگر؟ پاسخ مفید را برای ما بیان نمایید خداوند به شما پاداش خیر دهد.

جواب:

بسم الله والحمدالله والصلاه والسلام علی رسول الله وبعد:

جشن گرفتن به مناسبت ولادت پیامبر (ص)، دو جنبه دارد. اول: اینکه این جشن گرفتن به مناسبت ولادت پیامبر (ص) در عصر صحابه و تابعین٬ مرسوم نبوده است. دوم اینکه آنهایی که جشن می‌گیردند، معتقدند که این رسم جزء سنتهای وارد شده است.

حقیقت این است گوشه‌ای از سخن هرکدام از این دو طرف درست می‌باشد؛

زیرا ازیک طرف عدم برگزاری چشن ولادت پیامبر درعصر سلف (گذشتگان؛ یعنی صحابه و تابعین) به این معنی نیست که این رسم یک بدعت است٬از طرف دیگر هم برگزاری این جشن هم بدین معنی نیست که این رسم جزء اموری است که شرع بدان دستور داده است. ولی این رسم- به شرط عدم اعتقاد به سنت بودن آن- جزء امورمباح محسوب می‌شود. همچنین در این مراسم نباید اعمالی باشد که منافی روش پیامبر (ص) باشد٬ اعمالی که بسیاری از مردم در اینگونه مراسم انجام می‌دهند. علاوه بر این‌ها جشن ولادت پیامبر٬ نوعی یاد آوری سیره پیامبر (ص) وجود دارد.

استاد فیصل مولوی نایب رئیس مجلس افتاء وتحقیقات مسلمانان اروپا دراین زمینه می‌فرماید:

این مساله از نقطه نظر شرعی جایز می‌باشد- اگرچه اصلی درگذشته نداشته است؛ یعنی نه صحابه نه تابعین و نه تابعان تابعین از اهل فقه دینی که بهترین نسل‌ها بوده‌اند، این جشن را نگرفته‌اند. اما زمانی که بیشتر مسلمانان، نسبت به صفات و زندگی پیامبر (ص) نا‌آشنا شدند و نمی‌دانستند که پیامبر (ص) چگونه با سادگی، فروتنی، مهربانی و دلسوزی زندگی می‌کرد و محبت پیامبر (ص) در دل بسیاری از آن‌ها به محبتی سطحی و ظاهری تبدیل شد، یکی ازپادشاهان مسلمانان، دانشمندان را جمع کرد و از یکی از آن‌ها خواست کتابی تالیف کند که به زندگی پیامبر (ص) از ولادت تا وفات و ذکر اخلاق نیکوی ایشان بپردازد. به این مناسبت جشن بزرگی برگزارکرد و از آن زمان جشن گرفتن به این مناسبت رسمی شد که بسیاری از علماء آن را خوش داشتند و تا امروز ماندگار شد.

اما لازم به یاد آوری است: برگزاری این جشن، یکی از عباداتی نیست که خداوند تشریع کرده باشد، ولی جزء عادات وعرفهایی است که مردم به وجود می‌آورند، سپس چناچه مورد حرامی درآن نباشد، شرع آن را مباح می‌داند و اگر شامل مواردی حرام باشد، آن را منع می‌کند. اما یاد ولادت پیامبر (ص) با توجه به اینکه یاد آوری سیره و اخلاق پیامبر (ص) است، مباح است و- ان شاء الله – دربردارنده اجر زیادی نیز خواهد بود، ولی باید درباره بسیاری از انحرافات و لغزشهایی که در برخی کتابهای مولودی نامه ذکر شده و گاهی به مرز کفر می‌رسند، درحذر بود؛ زیرا این موارد، اگر درغیر مراسم مولودی هم باشند، حرام هستند و چنانچه با این جشن‌ها نیز همراه شود، این مراسم نیز حرام می‌شود.

استاد شیخ یوسف قرضاوی نیز می‌فرماید:

گونه‌ای از جشن‌ها هستند که می‌توانیم آن‌ها را تایید کنیم وبرای مسلمان مفید بدانیم {مانند جشن مولودی}

گرچه می‌دانیم که صحابه (رضوان الله علیهم) نه به مناسبت ولادت پیامبر (ص)، نه به مناسبت هجرت پیامبر (ص) یا غزوه بدر، جشن نمی‌گرفتند. چرا؟

زیرا آن‌ها عملا در این گونه مناسبت‌ها زیسته اند٬ با پیامبر زندگی می‌کردند٬ پیامبر دردرونشان زنده بود و ازخاطره‌شان یاد وی پاک نمی‌شد. سعد بن ابی وقاص می‌فرماید: همچنانکه قرآن را به فرزندانمان حفظ می‌کردیم٬ اخبارغزوات (جنگهای پیامبر) را برای آن‌ها روایت می‌کردیم. به این صورت که برای آن‌ها نقل می‌کردند که مثلا درغزوه بدر٬ احد٬ خندق٬ خیبرو… چه اتفاقاتی افتاده است یا در زندگی پیامبر چه رویدادهایی بوده است. بنابراین در آن زمان نیازی به یادآوری این رویداد‌ها نداشته‌اند.

سپس دوره‌ای پیش آمد که مردم این رویداد‌ها را فراموش کردند و از ذهنشان٬ از عقل و درونشان پاک شد٬ پس مردم نیازمند زنده نگه داشتن این مفاهیم مرده نزد خود ویاد آوری این آثار فراموش شده٬بودند. درست است برخی بدعت‌ها وارد این مراسم شده است. اما من می‌گویم ما جشن می‌گیریم که واقعیات سیره و رسالت را برای مردم یادآوری کنیم. هنگامی که من برای ولادت پیامبر (ص) جشن می‌گیرم٬ درواقع دارم ولادت رسالت را جشن می‌– گیرم و دارم رسالت و سیره رسول الله (ص) را برای مردم یاد آوری می‌کنم.

در هجرت نیز این رویداد عظیم و درسهایی که از آن می‌گیریم٬ برای مردم یاد آوری می‌کنیم٬ تا مردم را به سیره پیامبر (ص) مرتبط سازیم (لقد کان لکم فی رسول الله اسوۃحسنه لمن کان یرجوالله و الیوم الاخر) تا چنانکه صحابه فداکاری کردند، فداکاری کنیم و چنانکه علی (رض) فداکاری کرد، هنگامی که دربستر پیامبر خوابید، چنانکه اسماء فداکاری کرد که هر روز از کوه ثور- آن کوه سخت- بالامی رفت، فداکاری کنیم٬ تا چنانکه پیامبر برای هجرت برنامه ریزی کرد٬ ما نیز {برای خود} برنامه ریزی کنیم و تا اینکه بر خدای خویش توکل کنیم، چنانکه وی برخدای خویش توکل کرد. هنگامی که ابوبکربه او گفت: سوگند به خدا!‌ای پیامبر! اگر یکی ازآن‌ها جلوی پای خود را بنگرد، ما را خواهد دید. پیامبر در پاسخ فرمود:‌ای ابوبکر تو درباره دو نفر که خداوند سوم آن‌ها است چه گمانی دارید؟ اندوهگین مباش که خداوند با ماست.

ما به اینگونه درس‌ها نیاز داریم و این گونه جشن‌ها، یاد آوری این مفاهیم است. من معتقدم که این جشن ثمره مثبتی به دنبال دارد که عبارتست از مرتبط ساختن مسلمانان با اسلام و سیره پیامبر (ص) تا الگوی خویش را از آن بگیرند. اما کارهای دیگر جزء این جشن نیست و ما هیچ کسی را در انجام آن کار‌ها تأیید نمی‌کنیم.

مرتبط:

مراسم جشن مولود از دیدگاه مخالفان و موافقان

حکم تجلیل از میلاد النبی ومناسبت های اسلامی چیست؟

 

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پاسخ دادن معادله امنیتی الزامی است . *

دکمه بازگشت به بالا