ارکان عبادت- شرایط پذیرش عمل صالح
ارکان عبادت- شرایط پذیرش عمل صالح
نویسنده:دکتر عمر سلیمان اشقر/ ترجمه: گروه فرهنگی انتشارات حرمین
عبادت سه رکن دارد.
اخلاص : یعنی این که هدف بنده از عبادت، خشنودی خداوند متعال و آخرت باشد .
رسول الله -صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ –فرمود:
« إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّیَّاتِ وَإِنَّمَا لِکُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى ، فَمَنْ کَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ فَهِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَ مَنْ کَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى دُنْیَا یُصِیبُهَا أَوْ إِلَى امْرَأَهٍ یَنْکِحُهَا فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَیْهِ » {صحیح مسلم و بخاری}
( اعمال به نیت ها بستگی دارند و با هر کس ، مطابق نیتش رفتار می شود. پس هر کس یرای خشنودی خدا و رسولش هجرت نماید ، هجرتش برای خدا ورسولش خواهد بود. و هر کس ، به خاطر مقاصد دنیوی یا ادواج با زنی، هجرت کند ، به دنیا دست می یابد و با آن زن ، ازدواج می کند. در نتیجه ، دستاورد هجرت هر کس ، همان چیزی است که به خاطر آن، هجرت نموده است.)
پس باید بدانیم که اگر کسی اخلاص نداشته باشد، عبادتش باطل می گردد.
صداقت: منظور از صداقت ، راستی در اراده و تصمیم است؛ بدین صورت که بنده تمام سعی وتلاش را در پیروی از اوامر خداوند متعال و پرهیز از مناهی او به خرج دهد و برای دیدار با خداوند متعال ، خود را آماده کند و عجز وتکاهل و سستی در عبادت را ترک کند .
پیروی از سنت رَسُولَ اللَّه ( صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ) :
یعنی خداوند متعال را باید مطابق شریعت و به شیوه ای که خداوند متعال فرموده است و رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ دستور داده است، عبادت کنیم، یرا بندگی بدون علم، بدعت به همراه می آورد که رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مردم را از آن برحذر داشته و آن را مورد نکوهش قرار داده است و به عنوان ضلالت و گمراهی معرفی نموده است:
«وَ کُلَّ مُحْدَثَهٍ بِدْعَهٌ وَکُلَّ بِدْعَهٍ ضَلَالَهٌ، وَ کُلَّ ضَلالَهٍ فِی النَّارِ »
(آری، هر نوآوری دردین، بدعت است و هر بدعتی ، گمراهی است و هر گمراهی در دوزخ است.)
ما باید متوجه باشیم که عمل انسان بدعت گذار مردود و غیر مقبول است. در صحیح بخاری ومسلم از عایشه – رضی الله عنها – روایت است که رَسُولَ اللَّه ( صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ) فرمود:
« أَحْدَثَ فِی أَمْرِنَا هَذَا مَا لَیْسَ فِیهِ فَهُوَ رَدٌّ » { بخاری و مسلم }
( هر کس در دین ما از طرف خود چیزی بوجود آور، مردود است.) و در روایتی از صحیح مسلم آمده است که فرمود:
«مِن عَمِلَ عَمَلاً لَیْسَ عَلَیهِ أَمرُنَا فَهُوَ رَدٌّ» {نگا : جامع الاصول تألیف ابن اثیر (۱/۲۸۹)حدیث شماره (۷۵)
( هر کس، عملی انجام دهد که طبق دستور ما نباشد ، پذیرفته نیست)
لذا عبادتی که این سه رکن را نداشته باشند، از هیچ اعتباری برخوردار نیستند. پس تا زمانی که قصد و عزم و اراده ی راستین بوجود نیاید، عبادت تحقق نمی یابد؛ زیرا عبادت به یک آرزوی محض مبدل می گردد و انسان به انجام آن، همت نمی گمارد. در نتیجه، اراده و عزمی برای انجام عبادت ، وجود نخواهد داشت. هم چنین تا زمانی که اخلاص و پیروی از رَسُولَ اللَّه ( صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ) وجود نداشته باشد، خداوند متعال عبادت را نمی پذیرد.
——————————–
منبع: کتاب:شناخت الله /نویسنده: دکتر عمر سلیمان اشقر/ ترجمه: گروه فرهنگی انتشارات حرمین /انتشارات: حرمین/ چاپ :اول ۱۳۸۹