فقه معاصر

خلاص کردن و قتل بیماران مأیوس از شفا

قتل بیمار نا امیدخلاص کردن و قتل بیماران مأیوس از شفا

نویسنده: : کمال روحانی

سؤال: آیا می توان بیماران ناامید از شفا را که پزشکان متخصص تشخیص داده اند دیگر بهبود نخواهند یافت با روش ای فعالی چون ترزیق آمپول هوا، مخدرات قوی، قطع اکسیژن و غیره به سمت مرگ کشانید تا از درد و رنج رها شوند؟

پاسخ:

آسان سازی مرگ، چنان که در سؤال مطرح شده است به هیچ وجه از نظر شرع جایز نیست و قتل عمد محسوب خواهد شد؛ همچنان که خداوند بلند مرتبه می فرماید: (وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ) بر همین اساس، افراد و کسانی که در این گونه مرگ ها نقش داشته دارند یا اطرافیان بیمار را به آن تشویق می کنند، گناهکار و شریک قتل هستند.

دکتر یوسف قرضاوی در «الفتاوی المعاصره، ج ۲» در مورد آسان سازی مرگ به روش فعالی (تأثیرگذار) می نویسد: «آسان سازی مرگ به روش تأثیرگذاری مرگ، از نظر شرعی جایز نیست؛ زیرا عملی ایجابی است از جانب پزشک به قصد کشتن بیمار و تعجیل در زمان مرگ بیمار با خوراندن مقداری دارو. به هر ترتیب این گونه اعمال قتل محسوب می شود.

——————————————————————–

منبع: احکام و فتاوای پزشکی معاصر / مؤلف: کمال روحانی / انتشارات: آراس ۱۳۸۹

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پاسخ دادن معادله امنیتی الزامی است . *

دکمه بازگشت به بالا