آداب وصفات سخن ومبلغ و وظائف او وشیوه تبلیغ
آداب و صفات سخن و مبلغ و وظائف او وشیوه تبلیغ و هشدارها
اوصاف سخن مبلغ و داعی:
۱- با نام خدا شروع شود .
۲- متصل به وحی و همراه با ایات قران باشد .
۳- حق باشد .
۴- پاک و دلپسند باشد .
۵- هدایتگر باشد .
۶- جدا کننده ی حق از باطل باشد .
۷- نیکو باشد .
۸- مستدل باشد .
۹- حساب شده و سنجیده باشد .
۱۰- رشد دهنده باشد .
۱۱- تشویق کننده باشد .
۱۲- با تکلف و تقلید نباشد .
۱۳- جامع و متنوع باشد .
۱۴- هشدار دهنده باشد .
۱۵- صریح باشد .
۱۶- مطابق با فهم مردم و مناسب با مقتضای حال باشد .
۱۷- متناسبق با سن گوینده باشد .
۱۸- ساده ، شیوا و رسا باشد .
۱۹- نرم ، مختصر و مفید باشد .
۲۰- همراه با تکرار ، هماهنگ ولی تدریجی باشد .
۲۱- همراه با اهنگ و حرکات مناسب باشد .
صفات مبلغ :
۱- اگاهی داشته باشد .
۲- مومن، با هدف و با اراده باشد .
۳- پیش گام باشد .
۴- با اخلاص و به دور از حب و بغض .
۵- دارای سعه صدر و با استقامت باشد .
۶- با وعده های الهی امیدوار باشد .
۷- دارای پشتکار در اعمال و ادامه ی ازدیاد دانش و اگاهی باشد .
۸- قاطع و با شهامت باشد .
۹- انتقاد پذیر باشد .
۱۰- با اراده باشد .
۱۱- حامی محرومان باشد .
۱۲- هدایت را کار خود نداند .
۱۳- نرم خو ، مهربان و دلسوز باشد .
۱۴- دستاویز قرار نگیرد .
۱۵- خوش سابقه باشد .
۱۶- مردمی و درد اشنا باشد .
۱۷- دارای عزت نفس باشد .
۱۸- عادل و با صداقت باشد .
۱۹- منظم ، ساده زیست باشد .
۲۰- متواضع و با گذشت باشد .
۲۱- تمیز ،خوشبو ، اراسته ظاهر باشد .
۲۲- ایمان قلبی داشته باشد .
۲۳- واقف به احکام باشد .
۲۴- رشد فکری داشته باشد .
۲۵- شکیبا و صبور باشد .
۲۶- متانت داشته باشد .
۲۷- ترس از خدا داشته باشد .
۲۸- عامل به علمش باشد .
۲۹- ازنظر مادی بی نیاز باشد .
وظایف مبلغ:
۱- خود سازی و تبلیغ عمومی .
۲- تعلیم و تربیت .
۳- افشا گری .
۴- توجه و برداشت های غلط .
۵- مبارزه با طاعوت .
۶- جلو گیری از توجیهات باطل .
۷- احترام به دیگران .
۸- شناحت مخالفین و چگونگی برخورد با انها .
۹- حضور در صحنه .
۱۰- اشنایی با علوم اسلامی و احکام شرعی .
۱۱- بررسی نیرو ها و توجه به نسل نو .
۱۲- استعاذه و استمداد از خداوند .
۱۳- ایجاد وحدت و همبستگی .
۱۴- ایجاد عدالت اجتماعی .
۱۵- مبارزه با تقلید های کور کورانه .
۱۶- نوید و انذار .
۱۷- تزکیه ی اخلاق مردم .
شیوه های تبلیغ :
۱- استفاده از تشکیلات و داشتن برنامه و انسجام .
۲- شیوه ی یاداوری نعمتها .
۳- شیوه ی بازسازی و تقویت روحیه ی شکست خورده .
۴- شیوه ی تحریک عواطف .
۵- شیوه ی بیدار کردن وجدان .
۶- شیوه ی استفاده از تاریخ و تجربه و سرگذشت پیشینیان .
۷- شیوه ی استفاده از تشویق و ترهیب .
۸- شیوه ی تلقین .
۹- شیوه ی بیدار سازی عقلها و فطرتها .
۱۰- شیوه ی تمثیل .
۱۱- شیوه ی برهان ، جدل و مناظره .
۱۲- شیوه ی جنگ سرد .
۱۳- شیوه ی استفاده از هنر .
۱۴- شیوه ی قصه گویی .
۱۵- شیوه ی تداعی معانی .
۱۶- شیوه ی اعتراف گرفتن و تحقیر متکبران .
۱۷- شیوه ی توجه به نیازهای مادی .
۱۸- شیوه ی مقایسه کردن .
۱۹- شیوه ی فرض مخالف .
۲۰- شیوه ی اماده سازی فرد و جامعه .
۲۱- شیوه ی معرفی الگو .
۲۲- شیوه ی استفاده از دلهای اماده و تکرار مطالب .
۲۳- شیوه ی بیان مشترکات .
۲۴- شیوه ی القاء غیر مستقیم .
۲۵- شیوه ی القاء تدریجی .
۲۶- شیوه ی تدریس .
۲۷- شیوه ی قلم و نگارش .
۲۸- شیوه ی سوال و جواب .
هشدارهایی به مبلغ :
۱- پرهیز از غرق شدن در دنیا طلبی و برتری طلبی .
۲- دوری از سخن بدون علم و عمل .
۳- پرهیز از بدعت ، تحریف و التقاط .
۴- پرهیز از تحلیلهای غلط .
۵- پرهیز از غفلط .
۶- پرهیز از شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت .
۷- پرهیز از مواضع تهمت .
۸- پرهیز از استبداد و ایجاد تفرقه .
منبع : بشری
