ایمان زن نابینا و یاد داشتی از طرف خدا

ایمان زن نابینا و یاد داشتی از طرف خدا

نویسنده: امین الرحمن کیانی

«ایمان زن نابینا»

سال ها پیش از دهکده ای می گذشتم، وارد کلبه ای مخروبه شدم که درون آن زنی پیر و نابینا نشسته بود. او زنی تنها بود که در فقر کامل به سر می برد وقتی او را در چنین وضعیتی دیدم، گفتم:« مادر حتماً خیلی احساس تنهایی می کنی». زن با صدایی آرام که هنوز هم در گوش من طنین دارد گفت:« نه، به هیچ وجه! همسایه ای دارم که مرا خیلی دوست دارد و هر کاری که لازم باشد برایم انجام می دهد». با تعجب پرسیدم:« در شبهای طوفانی و بارانی، چگونه تنها زندگی می کنی در حالی که باران از سقف شکسته، در کلبه ات می ریزد؟»

او گفت:« من احساس تنهایی نمی کنم، قلبم در باران و آفتاب شاد است همسایه خوبی دارم که هر چه بخواهم به من می دهد».

چیزی در کلامش بود، به چهره ی درخشانش نگاه کردم، و به او گفتم:« مادر، وقتی به سوی کلبه ات می آمدم هیچ همسایه ای ندیدم، این همسایه ی  تو کجاست؟».

عاقبت زن گفت:« من احساس تنهایی نمی کنم، چون معبود من در کنار من است».

یادداشت: در تعالیم آسمانی مسلمانان این چنین آمده است:« در همه امور بر خداوندی تکیه کن که همیشه زنده است و هرگز نمی میرد، و حمد و ثنای اورا به جای آور».

همچنین محمد(ص) فرستاده پاک خداوند در  تعالیم باورهای الهی می فرمود:« من بر خدایی تکیه کرده ام که پروردگار من و پروردگار شما است. هیچ جنبنده ای اعم از انسان و غیر انسان نیست مگر اینکه خدا بر او تسلط دارد و زمام اختیارش را در دست دارد. پس چرا باید ترسید؟! بدانید که قدرت خدای من در طریق حق و عدل جاری می گردد، زیرا بی گمان خدای من بر صراط مستقیم که جادّه عدل و داد است قرار دارد و کاری بر خلاف حکمت و ثواب انجام نمی دهد».

یادداشت: خدایا! نه ثروت، نه لذت و نه قدرت می جویم! آرزومند نزدیکی به « تو»ام به قلب عاشق «تو» مرا عشق و عبودیّتی مطهر و پاک عطا کن.

یادداشت: خداوند ما را دوست دارد نه به این خاطر که ما انسانهای شریف و نیکی هستیم بلکه مهر و دوستی خدا بر خلاف خطاها و لغزش هایمان پیوسته جاری است. دوستی خدا ما را به بلندایی می رساندکه از انجا می توانیم خود را چنان نظاره کنیم که خداوند ما را مشاهده می کند. دوستی« او» انسان را به چنان رتبه و مقامی می رساند که حتی فرشته گان هم یارای رسیدن به آن مقام را ندارند.

«یاد داشتی از طرف خدا»

بنده ی خوبم،امروز صبح وقتی از خواب بر خاستی، تو را تماشا کردم وامید داشتم که با من حرف بزنی، فقط چند کلمه و یا از من به خاطر خوبی که دیروز در زندگی تو اتفاق افتاد تشکر کنی. اما تو سرگرم پوشیدن لباس بودی. هنگامی که می خواستی از خانه بیرون بروی می دانستم که می توانی چند دقیقه توقف کنی و به من سلام کنی، اماتوخیلی سرگرم بودی.زمانی که پانزده دقیقه بیهوده برروی صندلی نشسته بودی و پاهایت را تکان می دادی،فکرکردم میخواهی با من سخن بگویی،اماتوبه سوی تلفن دویدی و با یکی از دوستانت تماس گرفتی تا از چیزهای بی اهمیت بگویی،من با صبر و شکیبایی در تمام مدت روز تورا نگاه می کردم ولی تو آنقدر مشغول بودی که هیچ چیزی به من نگفتی،دریغ از یک کلمه.

موقع خوردن ناهار متوجّه شدی که چند نفر از دوستانت قبل از غذا کمی با من حرف می زنند، امّا توچنین نکردی. باز هم زمان باقی است، امیدوارم که تو سرانجام با من حرف بزنی. خانه رفتی وبه نظر می رسید که کارهای زیادی برای انجام دادن داری، بعد از انجام چند کار، تلویزیون را روشن کردی و وقت زیادی را در برابر آن سپری کردی.

من باز هم با شکیبایی منتظر ماندم تا بعد از تماشای تلویزیون و خوردن غذا با من حرف بزنی. هنگام خوابیدن گمان کردم که خیلی خسته ای. بعد از گفتن شب به خیر به خانواده، سریعاً به سوی رختخواب رفتی و خوابیدی. مهم نیست شاید نمی دانستی که من همیشه با تو هستم.

بنده ی خوبم، من بیش از آن که تو بدانی، صبر پیشه کردم، من حتّی می خواستم به تو بیاموزم که چگونه با دیگران صبور و شکیبا باشی.

من به تو عشق می ورزم و هر روز منتظرم تا با من حرف بزنی. اگر می دانستی چقدر مکالمه ی یک جانبه و یک طرفه سخت است!!!

بسیار خوب تو یک بار دیگر از خواب برخاستی و من یک بار دیگر فقط به خاطر عشقی که به تو دارم منتظر خواهم ماند.

به امید اینکه روزی کمی از وقتت را به من اختصاص دهی.

روز خوبی داشته باشی بنده ی خوبم.

                                                           «دوست تو، خدا»

یادداشت:

هر روز لحظاتی را، هر چند کوتاه در سکوت فرو رو. چند لحظه ای افکار غیر را از سرت بیرون کن. فقط و فقط به خدا بیندیش. به آنچه از نعمت هایش که به تو ارزانی داشته بدون آنکه طلبشان کنی. به تک تک رحمت هایی که بی هیچ منتی بر تو سرازیر کرده، تدبر کن. هر روز ساعاتی را به نیایش و ستایش او اختصاص ده. چطور یک عاشق از معشوقه ی خود در هر جایی تمجید می کند و یکایک خوبی های او را می ستاید. خداوند مهربان که جامع همه ی کمالات است به مراتب به ستودن شایسته تر است. پیامبر الهی مسلمانان به یارانش فرموده است: “هرگاه آدمی گامی بسوی خدا بردارد، خداوند دوان دوان به سوی او خواهد آمد.”

یادداشت:

راه زندگی را هر روز با تکیه به لطف خدا طی کن و هر روز بالاتر وبالاتر رو. لیکن متواضع و فروتن باش، عاشق، مهربان، دلسوز و راستی. به دنبال کسب مقام نباش، بلکه بکوش خدمتگزار “او” باشی. فروتنی و ایمان دو بال هستند که فرد را یاری می رسانند تا به قلمرو خدا، که همان قلمرو عشق، سرور و آرامش است پرواز کند.

———————-

کتاب: یادداشتی از طرف خدا /مولف: امین الرحمن کیانی