حدود کیفری

شریعت
اسلامی… اهداف و برنامه ها ۴

شیخ
محمد غزالی (رح)

حدود
کیفری

از
جملۀ اهداف اسلام تقویت فضایل و سرکوبی رذایل در بخش های مختلف اجتماع است ، پس از
آن که افراد به انواعی از تربیت مورد توجه قرار گرفتند تا آن که به انجام خوبی ها
و ترک بدی ها به اختیار خود روی آورند.

اسلام
در مخالفت شدیدش با جرائم اخلاقی و فیصلۀ عقوبت های قاطع برای مرتکبین آنها راهی
جدا از راه دیانت های پیشین پیموده است .

خداوند
بر بندگانش غیور است و غیرتمندی اش سبب گردیده تا پیامبرانش را برانگیزد همراه با
رسالتی که کارهای مشکوک و ناروا را از میان بندگانش برچیند .

شدتی
که در عقوبت زنا و دزدی دیده می شود تنها وسیلۀ حمایت از آبرو و اموال مردم و
واداشتن افراد به احترام آنها نیست ، چرا که صیانت حقوق عامه پیش از هر چیز
برایمان ، عبادت و اخلاق بستگی دارد و امتی که وجدانش متزلزل و عقایدش سست گردیده
باشد ، هیچ یک از شدیدترین حدود کیفری نیز نمی تواند عامل تعالی و برتری یافتنش
شود ، منتها جرائم به امراضی می ماند که موجب تغییراتی در بدن می گردد ؛ اما بوسیلۀ
میکروب هایی که به طور نامرئی وارد سیستم بدن مس شود ، سپس خطرش رو به افزایش می
گذارد تا جایی که زندگی را نیز می تواند تهدید کند و انگار بیمار و تندرست حق
دارند از آن احساس ترس و هراس نمایند ، بیمار بر جانش و شخص تندرست از بیم  سرایت و مبتلا شدن به آن و پی آمدهای ناگوار که
دارد .معصیت و تمرد بر دستورات الهی نیز چنین است .

سر
زدن لغزش ها از سرشت آدمیان بدور نیست و عجیب نمی باشد و در جامعه پاک و ضد عفونی
شده موجب خطری نیست زیرا بزودی متلاشی مثی گردد و از میان می رود ، چنان که کثافت
ها در محیط آفتابی ، نمی تواند دوام یابد .

اما
لغزش در محیطی که آن را تأیید نموده و از آن استقبال کند و برای ارتکاب آن عذر و
بهانه عرضه نماید ، تبدیل به جرم بیشتر می شود و اسلام در سرکوبی لغزش های علنی
جدی است . و آنچه که بدان هشدار می دهد از قبیل شلاق زدن و کشتن بخاطر آن است که
محیط عمومی را حفاظت کند و نگذارد آفت ها از لغزشی کوچک به گناهی خطرناک و پر حجم
تبدیل شود .

حقیقتی
که از تصریح به آن چاره ای نمی یابیم این است که :

مخالفت
اسلام با نظام های جدید سیاسی و اجتماعی بر سر اصل اقامۀ حدود آسمانی نیست ، بلکه
بر اصل دیگری است !

آیا
روابط جنسی به شکلی که از اختلاط مطلق نشأت می گیرد نارواست ؟ و آیا هم بستری
حیوانی میان پسران و دختران جوان جرمی است که باید منع شود یا خیر ؟ آیا مستی عیبی
است که می تواند به شخصیت لطمه وارد کند و او را تحت پیگرد قانونی قرار دهد همانند
معتادان به افیون وهروئین یا خیر ؟

اختلاف
بر سر این است و رهایی امت از علامات فسق آن قدر محتاج برپایی حدود ترسناک نیست که
محتاج عقیده داشتن به حلال بودن این و حرام بودن آن است .