اتحادیه‌ی جهانی علما وجدان‌ها را برای حل مشکل آوارگان سوری به فریاد طلبید
اتحادیه‌ی جهانی علما وجدان‌ها را برای حل مشکل آوارگان سوری به فریاد طلبید
اتحادیه‌ی جهانی علمای مسلمان وجدان اسلامی و انسانی را برای حل مشکل آوارگانی که به اروپا پناهنده می‌شوند به فریاد طلبید و از تمام کسانی که در این راستا به مسؤولیت اسلامی و انسانی خود عمل می‌کنند تقدیر و تشکر کرد. اتحادیه از کشورهای عربی خواست به جای تن دادن به ذلت و خواری بیشتر، آوارگان سوری را در سرزمین‌های خود پناه دهند و تصریح کرد کسانی که با وجود توانایی در این امر مهم مشارکت نمی‌کنند گناهکار و در برابر خداوند مسؤول خواهند بود.
اتحادیه همچنین تأکید کرد حل واقعی مشکل آوارگان پایان دادن به رژیمی است که هم‌چنان شهروندانش را قتل عام می‌کند و آنان را به این روز سیاه انداخته است.
دکتر علی قره داغی دبیرکل اتحادیه‌ی جهانی علمای مسلمان در برابر صحنه‌های دردآور آوارگان سوری که برخی در دریاها غرق می‌شوند و اجسادشان به سواحل می‌رسد و برخی دیگر به ناچار در مرزها به ذلت و خواری و اهانت تن می‌دهند؛ صحنه‌ی اسفناک کودکان و سالخوردگانی که در برابر سیم‌های خاردار در مرزها جهانیان را به فریاد می‌طلبند، نکات زیر را مورد تأکید قرار داد:
نخست: خداوند متعال مؤمنان را امت واحده قرار داده است و آنان باید چون پیکر واحدی باشند و چنان که در حدیث نبوی آمده است: “هر گاه عضوی از اعضا به درد آید سایر اعضا با تب و بی‌خوابی با او هم‌دردی می‌کنند”.
بر این اساس این واجب اسلامی باید برای همگان اعم از حاکم و مردم احساس برادری و مسؤولیت ایجاد کند تا کسی در برابر این گونه رخدادها آسوده خاطر نباشد و تا زمانی که یکی از برادرانش با ذلت و فقر و گرسنگی دست به گریبان است احساس راحتی نکند. نصوص کتاب و سنت بر این حقیقت دلالت می‌کند و آن را واجبی می‌داند که خداوند در روز قیامت از آن سؤال خواهد کرد و کسانی را که سکوت کرده‌اند و در انجام وظیفه‌ی دنیایی خود در برابر این گونه بلایا مشارکت نداشته‌اند مجازات خواهد نمود:
“وَاتَّقُوا فِتْنَهً لَّا تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنکُمْ خَاصَّهً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ” [الأنفال:۲۵].
و از فتنه‌اى که تنها به ستمکاران شما نمى‌رسد بترسید و بدانید که خدا سخت‌کیفر است.
به همین خاطر از حکام کشورهای عربی و اسلامی، ثروتمندان، روزنامه‌نگاران و علمای امت می‌خواهیم هر یک بر اساس جایگاه و میزان مسؤولیتی و توانی که دارند به وظیفه‌شان عمل کنند.
دوم: بنابر آنچه گذشت ما به نام اتحادیه‌ی جهانی علمای مسلمان از دولت‌های اسلامی به ویژه دولت‌های عربی می‌خواهیم برای نجات برادران آواره‌ی خود و موج مهاجران و پناهندگان، با جهشی عمومی زمینه‌ی اسکان آنان را در قالب اردوگاه‌های بزرگ و مناسب در داخل خاک خود فراهم کنند و آنان را از زندگی آبرومندانه برخوردار سازند.
شما را به خدا سوگند می‌دهیم به داد آوارگانی بشتابید که از بیم بشکه‌های انفجاری در سوریه خود را به دل دریا می‌زنند؛ شماری غرق شده و شماری دیگری با ذلت و خواری روزگار سپری می‌کنند به طوری که دل ستمکاران هم به حالشان می‌سوزد. به خدا سوگند در صورتی که به مسؤولیت خود در این راستا عمل نکنیم خداوند از ما سؤال خواهد کرد.
سوم: از وجدان‌های بیدار در اروپا می‌خواهیم آوارگانی را که از امواج دریا نجات می‌یابند به گونه‌ای شرافتمندانه پذیرا باشند؛ به نحوی که شایسته‌ی کرامت انسان‌ها و شایان تمدن بزرگی باشد که دیرزمانی است از فضایل آن سخن می‌گویند. فراموش نکنیم کسانی که با این مسأله تعامل مناسبی داشته‌اند یقینا درخور سپاس و قدردانی هستند.
چهارم: در برابر این تراژدی بزرگ و فتنه‌ای که رهاورد آن کشته شدن صدها هزار انسان بی‌گناه و آواره شدن نیمی از ملت سوریه در طول پنج سال اخیر بوده است، آیا امیدی به اصلاح چنین رژیمی وجود دارد؟ رژیمی که هیچ ارزشی برای ملت خود قایل نیست
به همین خاطر تأکید می‌کنیم که تنها راه حل موجود آن است که هر چه سریع‌تر به این رژیم خونخوار پایان داده شود و این مسؤولیت بر دوش همه کشورهای اسلامی و عربی و جهانی قرار دارد.
“وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ” [الشعراء:۲۲۷].
و کسانى که ستم کرده‌اند به زودى خواهند دانست به کدام بازگشتگاه برخواهند گشت.
http://iumsonline.org/portal/fa-IR/اخبار-اتحادیه/۶۷/