نقش مثبت مدرس و مدرسه اسلامی در جامعه

نقش مثبت مدرس و مدرسه اسلامی در جامعه

نویسنده: دکتور علی عبدالحلیم محمود/  ترجمه: عبدالخالق احسان

مدرسه اسلامی دارای شخصیت فعال، می تواند انسان مسلمان کارای را به جامعه تقدیم نماید تا در پرتو اساسات اسلامی که از مدرسه آموخته؛ زندگی کند و در ساختن جامعه سهیم گردد و در نتیجه تمام سلوک و اعمال او رنگ اسلامی به خود می­گیرد. مدرسه اسلامی، انسان مسلمانی را تربیه می­کند که داد و ستدش اسلامی بوده، کارهای شایسته­ی را انجام دهد، خوبی های جامعه را شکوفا ساخته و نمونه عملی از آنچه از مدرسه آموخته، باشد.

درین وقت است که مدرسه مؤثر، کارا و توانمند برای سهم گرفتن در بنای فرد وجامعه می­گردد؛ این است جایگاه مدرسه در ساختار اجتماع انسانی. موضوع مورد اتفاق همه اندیشمندان تربیت، این است که میزان پیروزی مدرسه در ساختن زیربنای جامعه مربوط به توانایی آن بر تربیه انسان پایبند به اساسات اسلامی و تلاشگر برای عملی ساختن دستورات دین در همه ساحه های زندگی می باشد.

توانایی های مدرسه اسلامی مؤثر در جامعه:‌

Øمدرسه اسلامی می­تواند فرد مؤمنی را تربیه کند که ایمان به خدا، فرشتگان، کتابهای آسمانی، پیامبران، روزآخرت و تقدیر الهی به قلبش جایگزین شده و سپس این ایمان به اعمل صالحه و تلاش برای رشد خوبی، حق و عدالت؛ انعکاس یابد تا این اساسات اصیل اسلامی در جامعه نهادینه شود.

Øمدرسه اسلامی می­تواند محبت اسلام را به حیث دین حقی که واجب است به تمام بشریت رسانیده شود؛ به دلهای فرزندان اسلام در خلال شرح و توضیح و بیان شیوه های تطبیق آن غرس نماید. مسلمان دوستدار اسلام می­داند، چگونه، چه وقت و درکجا همه چیز را به خاطر اسلام فدا کند؛ و در عین حال از هتک حرمت بیزار می باشد. مدرسه اگر ازین فعالیت عاجر ماند، مدرسه اسلامی نیست.

Øمدرسه اسلامی می­تواند؛ دانش آموزان را به اساسات اسلامی، اخلاق کریمه قرآنی و پیروی از رسول خاتم صلی الله علیه و سلم تربیه کند؛ اگر مدرسه نتواند اصول اسلامی را واضح سازد و متعلمین را وادار به پایبندی به آنها کند؛ مؤسسه تربیتی نبوده بلکه مدرسه اسلامی نمی باشد.

Øمدرسه اسلامی می تواند فرزندان آن را بر اخلاص به خداوند، قرآن، برنامه الهی و خاتم پیامبران صلی الله علیه وسلم تربیه نماید؛ اخلاصی که قلب را اعمار نموده تا ایمان به اعمال جوارح تأثیر گذاشته و عبادتی را انجام دهد که مطابق شریعت بوده و با مردم طوری که اسلام خواسته برخورد نماید یعنی برخوردی بر مبنای عدالت و احسان. اخلاص مغز عبادت است و بدون اخلاص تمام اعمال منجر به نابودی گردیده و موجب غضب خداوند تبارک و تعالی می گردد.

Øمدرسه اسلامی، می­تواند شاگردان را بر محبت کار و تلاش تربیه نماید؛ چراکه اسلام به عمل ارزش قایل شده و آن را ترجمان و دلیل ایمان می داند. ذکر ایمان با عمل صالح صدها مرتبه در قرآن کریم؛ ارزش عمل و احترام به آن را در اسلام تأکید می کند. و اینکه جزای اعمالش را خیر باشد یا شر خواهد دید. جدیت، صفت لازمی برای هر عمل است؛ چراکه جدیت بیداری، آگهی و درست کار کردن است. خداوند دوست میدارد، وقتی انسان کاری می کند آن را نیکو و شایسته انجام دهد.

Øمدرسه اسلامی می­تواند دانش آموزان را بر محبت خیر و نیکی برای خود شان و همه مردم مسلمان و غیر مسلمان تربیه نماید؛ چراکه تلاش برای هدایت غیر مسلمانان به سوی دین حق بزرگترین نیکی برای شان بوده و سترگ ترین امنیتی برای حال و آینده شان می باشد و مفید ترین عمل برای صاحبش می گردد، مسلمان را این بسنده است که یک نفر به وسیله او هدایت شود.

Øمدرسه اسلامی ، می تواند که شاگردان را بر محبت قربانی توانائی، وقت و مال در راه خداوند جل جلاله تربیه کند. راه خدا هر واجبی است که خداوند انجام آن را بر مسلمانان لازم گردنیده است. قربانی در راه حق، حیثیت، فامیل، مال و اولاد و قربانی در راه سرزمین محلی و اسلامی؛ همه این ها در راه خدا محسوب میگردد.

Øمدرسه اسلامی می­تواند مجاهدانی در راه خدا تربیه نماید که هرگاه ندای جهاد سر داده شود، شتابان حرکت نمایند، طوری که نفس، مال، توانائی و وقت خود را برای لحظه اعلان عمومی جهاد آماده سازد؛ مدرسه اسلامی مجاهدینی را تربیه می کند که سعی می کنند تا به یکی از دو نیکی نایل آیند: پیروزی بر دشمن یا شهادت در راه خدا.

Øمدرسه اسلامی فرزندانش را بر احترام به نظریات دیگران، نیکو شنیدن دیدگاه های شان ومناقشه سالم تربیه می کند تا که حق آشکار شده و پیروی کنند و باطل واضح شود تا پرهیز گردد. احترام به نظر دیگران خلق اصیل اسلامی بوده و در سیرت نبی کریم صلی الله علیه وسلم نمونه های زیادی درین مورد وجود دارد. در واقع اسلام به خواستن نظر دیگران دستور داده است، آنگاه که مشورت را واجب گرداینده است.

Ø   مدرسه اسلامی متعلمین را بر مثبت گرایی و سهمگیری به هر کار خیر اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تربیه می نماید. مادامی که به جامعه منفعت دنیوی و اخروی برساند یا ضرر دنیوی و اخروی را از آن دفع نماید چراکه اسلام زندگی منفی گرایی و ناتوانی و پیروی کورکورانه را نکوهیده است.