فتح اروپا توسط اخوان المسلمین ( با بررسی کشو

فتح اروپا توسط اخوان المسلمین ( با بررسی
کشور آلمان )

نویسنده: لورنزو – ویدینو

« رویاهای امروز واقعیات فردا هستند » امام شهید حسن البناء

اخوان المسلمین بیش از هر جای دیگری در
اروپا، در آلمان قدرت و حضور سیاسی یافته اند. سازمان های اسلامگرا در دیگر
کشورهای اروپایی اکنون آگاهانه دنباله روی مدل کاری همقطارانشان در آلمان شده اند.

اخوان المسلمین از زمان تأسیس آن در سال ۱۹۲۸ زندگی سیاسی در خاورمیانه را عمیقاً تحت تأثیر قرار داده
است. شعار آن «الله هدف ما، پیامبر رهبر ما، قرآن قانون ما، جهاد شیوه ما، مرگ در
راه خدا آرزوی ما» است.

اگرچه افکار اخوان المسلمین عقاید نسل های
اسلامگرایان را در دو دهه گذشته شکل داده است، اما بخشی از قدرت و اقبال خود را در
خاورمیانه از دست داده است و اکنون نسل های جوان تر اسلامگرایان سازمان های
رادیکال تر را ترجیح می دهند. اما خاورمیانه فقط بخشی از جهان اسلام است. اروپا
اکنون به محل پرورش و رشد تفکرات اسلامی و تحولات سیاسی اسلامی تبدیل شده است. از
اوائل دهه شصت قرن بیستم اعضای اخوان المسلمین و طرفداران آن به اروپا رفتند و
آرام آرام، اما به طور پیوسته شبکه ای گسترده از مساجد، خیریه ها و سازمان های
اسلامی را تأسیس کردند. برخلاف جوامع بزرگ اسلامی، هدف نهایی اخوان المسلمین فقط
«کمک به مسلمانان برای اینکه شهروندان بهتری باشند» محدود نمی شود. هدف اخوان
المسلمین گسترش قوانین اسلامی به سراسر اروپا و آمریکاست.

دانشجویان پناهنده ای که چهل سال پیش از
خاورمیانه مهاجرت کردند، به همراه اجدادشان اکنون سازمان هایی را اداره می کنند که
نماینده جوامع محلی مسلمان در تعامل با نخبگان سیاسی اروپا هستند.

این سازمان ها خود را متعلق به عامه
مسلمانان می دانند، اما از نظرات اخوان المسلمین حمایت می کنند. آنها با کلامی
متعادل و زبان قوی آلمانی، هلندی و فرانسوی درون دولت های اروپایی و رسانه ها نفوذ
کرده اند. سیاستمداران طیف های مختلف سیاسی در این کشورها، هرگاه موضوعی مربوط به
مسلمانان پیش می آید به نفع آنها وارد عمل می شوند.

آلمان نه تنها به خاطر موقعیتش در قلب اروپا
جا دارد، بلکه به خاطر آن که میزبان اولین موج از مهاجران اخوان المسلمین و سازمان
یافته ترین گروه آن بوده است، نیز مهم است.

اخوان المسلمین

وضعیت آلمان به تنهایی گویای خیلی نکات است.
اخوان المسلمین بیش از هر جای دیگری در اروپا، در آلمان قدرت و حضور سیاسی یافته
اند. سازمان های اسلامگرا در دیگر کشورهای اروپایی اکنون آگاهانه دنباله روی مدل
کاری همقطارانشان در آلمان شده اند.

در سال های ۱۹۵۰ و ،۱۹۶۰ هزاران
دانشجوی مسلمان خاورمیانه برای تحصیل در دانشگاه های آلمان از خاورمیانه، مهاجرت
کردند. اما انگیزه این مهاجرت صرفاً اعتبار مؤسسات دانشگاهی و فنی آلمان نبود بلکه
فرار از رژیم های سرکوبگر کشورهایشان بود. حکومت جمال عبدالناصر در مصر برای ریشه
کنی مخالفان اسلامی تلاش بسیار می کرد. در سال ۱۹۵۴ بسیاری از اعضای اخوان المسلمین از مصر گریختند تا از
دستگیری و ترور در امان باشند. آلمان غربی با آغوش باز از این گروه ها استقبال می
کرد. این کار هم دلایل خاص خودش را داشت. همان طور که «خالد دوران» کارشناس امور
تروریسم در مطالعات خود درباره جهادگرایی در اروپا گفته است: «دولت آلمان غربی
تصمیم گرفته بود روابط دیپلماتیک خود را با کشورهایی که آلمان شرقی را به رسمیت
شناخته بودند قطع کند. وقتی مصر و سوریه با دولت کمونیستی آلمان شرقی روابط
دیپلماتیک برقرار کردند، بن تصمیم گرفت تا میزبان خوشروی پناهندگان سیاسی سوریه و
مصر باشد. این مخالفان اغلب اسلامگرا بودند. بسیاری از اعضای اخوان المسلمین با
زبان آلمانی آشنایی داشتند. »

یکی از اولین پیشروهای اخوان المسلمین در
آلمان سعید رمضان منشی شخصی حسن  البناء
بنیان گذار اخوان المسلمین بود. رمضان یک مصری تبار بود که نیروهای نامنظم اخوان
المسلمین را در سال ۱۹۴۸ در فلسطین رهبری
می کرد و در سال ۱۹۵۸ به ژنو رفت و در
دانشگاه حقوق مشغول تحصیل شد. در آلمان او «سازمان اسلامی آلمان» را تأسیس کرد که
بعدها به یکی از سه سازمان مهم مسلمانان در این کشور تبدیل شد. او از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۸ رهبری
این سازمان را برعهده داشت. وی همچنین «اتحادیه جهانی مسلمانان» را بنا نهاد .
دولت آمریکا از نزدیک فعالیت های این نهاد را زیر نظر دارد و آن را به تأمین مالی
فعالیت های تروریستی متهم می کند.

طارق رمضان برادر سعید رمضان یکی دیگر از
اعضای هیأت مدیره این مرکز است. اخیراً وزارت امنیت داخلی آمریکا ویزای طارق را
برای ورود دوباره به آمریکا بعد از مدتی تدریس در دانشگاه نوتردام باطل کرد.

بعد از مدیریت ده ساله رمضان بر سازمان
«جامعه اسلامی آلمان» ، «فاضل یزدانی» فردی پاکستانی الاصل برای مدت کوتاهی رئیس
این مرکز بود و بعد از آن «غالب همت» ، سوری تباری که تابعیت ایتالیا دارد، این
مسئولیت را به عهده گرفت. همت در تمام مدت سال های ۱۹۷۳ تا ۲۰۰۲ میان
ایتالیا، اتریش، آلمان، سوئیس و آمریکا در رفت و آمد بوده است. سرویس های اطلاعاتی
در سراسر دنیا ارتباطات همت را از نزدیک زیر ذره بین گذاشته اند. او یکی از مؤسسان
«بانک تقوی» است که سرویس های اطلاعاتی ایتالیا آن را «بانک اخوان المسلمین» نام
گذاشته اند .

همت و «یوسف ندا» یکی از طراحان و مدیران
مالی اخوان المسلمین، این بانک و چند شرکت و مؤسسه بزرگ دیگر در سوئیس، لیختن
اشتاین و باهاماس را اداره می کنند؛ یعنی در کشورهایی که گفته می شود کمترین
محدودیت ها و نظارت بر مبدأ و مقصد حساب های بانکی وجود دارد.

این حقیقت که در نیم قرن گذشته، رمضان و
همت، رهبران مرکز اسلامی آلمان، از مهمترین اعضای اخوان المسلمین بوده اند، نشان
می دهد که میان این مرکز و اخوان المسلمین روابطی وجود دارد. حتی برخی گزارش های
سازمان های اطلاعاتی، مرکز اسلامی آلمان را شعبه ای از اخوان المسلمین معرفی می
کند.

اخوان المسلمین به رهبری رمضان و همت، در
ایجاد مرکز اسلامی مونیخ در دهه ۱۹۶۰ نقش
داشتند این مرکز مجله ای منتشر می کند به نام الاسلام که بانک التقوی هزینه آن را
تأمین می کند. این مجله در شماره فوریه ۲۰۰۲ خود
نوشته است: «در درازمدت مسلمانان دیگر راضی به قبول خانواده آلمانی، حکومت و
قوانین آلمانی نمی شوند. …. آنها باید به فکر نوعی توافق میان خود و دولت آلمان
با هدف ایجاد دستگاه قضایی جداگانه ای برای مسلمانان باشند.»

مرکز اسلامی آلمان و شعبه های دیگرش از جمله
مرکز اسلامی مونیخ بدون شک بخشی از اخوان المسلمین در آلمان هستند. این مرکز نمونه
ای است که نشان می دهد چطور اخوان المسلمین در اروپا قدرت گرفته است. این مرکز طی
سال های متمادی رشد چشمگیری داشته است و اکنون چندین سازمان اسلامی در سراسر آلمان
را تحت پوشش دارد.

مراکز اسلامی در بیش از ۳۰ شهر آلمان زیر چتر این مرکز جمع شده اند. امروزه قدرت حقیقی
مرکز اسلامی آلمان در همکاری و حمایت از سازمان های دانشجویی و جوانان اسلامی در
سراسر آلمان نهفته است.

تمرکز روی جوانان مسلمان از چند سال پیش در
دستور کار این گروه قرار گرفت و عضو گیری از میان آنها شروع شد. مجمع جهانی جوانان
مسلمان هم که سازمانی غیردولتی در عربستان است، در این راه با اخوان المسلمین
همراهی می کند. پلیس آلمان از رابطه میان مؤسسه علوم اسلامی اروپا در فرانسه، مرکز
آموزشی که امامان جماعت برای اروپا تربیت می کند، با اخوان المسلمین خبر می دهد.

شاخه مصری اخوان المسلمین، مونیخ را به
عنوان پایگاه فعالیت خود در آلمان انتخاب کرده است، اما شاخه سوری این گروه در
آخن، نزدیک ترین شهر آلمان به مرز، مستقر است. این شهر که دانشگاه معروفی هم دارد،
اکنون جمعیت زیادی از مسلمان را در خود جای داده که خانواده سوری «العطار» از آن
جمله هستند. اولین عضو این خانواده، «عصام» در دهه ۱۹۵۰ و از بیم تعقیب قضایی در کشورش به آخن گریخت. او در آن زمان
رهبر شاخه سوری اخوان المسلمین بود و اعضای دیگر این گروه در پی او روانه این شهر
شدند. با گذشت زمان اسلام گرایان دیگر کشورها در آخن به مسجد بلال العطار در این
شهر جذب شدند و آن را پایگاه فعالیت خود قرار دادند.

شعبه سوری اخوان المسلمین در آخن روابط
نزدیکی با همتایان مصری خود دارد. برای تقویت این ارتباط، پسر عطار با دختر یوسف
ندا رییس بانک التقوی ازدواج کرده است. البته روابط میان این دو شاخه گسترده تر از
یک ازدواج ساده است.

یکی از ارتباطات و فعالیت مالی اخوان
المسلمین در آلمان ، رابطه آن با مقامات «میلی گوروش» (به زبان ترکی اسلامبولی به
معنای دیدگاه ملی است) است. میلی گوروش که ۳۰ هزار
عضو و یکصد هزار هوادار دارد ادعا می کند که از حقوق جمعیت مهاجر ترک آلمان حمایت
می کند و صدای آنها و هویت اسلامی شان در عرصه سیاسی دموکراتیک این کشور است.
رهبران میلی گوروش می گویند به بحث های دموکراتیک و جذب مهاجران ترک در جوامع
اروپایی علاقه مند هستند

نجم الدین اربکان نخست وزیر سابق ترکیه که
حزب او یعنی حزب «رفاه» در ژانویه ۱۹۹۸ توسط
دادگاه قانون اساسی ترکیه منحل اعلام شد، همچنان رهبر بلامنازع میلی گروش است،
اگرچه ریاست رسمی آن را پسرعموی اربکان به عهده دارد. برنامه کاری میلی گوروش شبیه
مرکز اسلامی آلمان است، اگرچه هدف آن اندکی محدودتر به نظر می رسد. این دو گروه در
چندین برنامه با هم همکاری داشته اند. ارتباط فامیلی هم میان آنها وجود دارد. هر
دوی آنها تلاش می کنند با افزایش نفوذ سیاسی خود نمایندگی رسمی همه مسلمانان آلمان
را در برابر دولت به دست آمدند. آنها در سالهای ، مساجد سازمان یافته ای که خدمات
اجتماعی فراوانی ارائه می کنند، کنفرانس ها و گردهمایی ها و توزیع گسترده مکتوبات،
بر این تلاش افزوده اند. دفتر حفاظت از قانون اساسی شهر «درسدن» اخیراً در گزارشی
هشدار داده است: «خطر اسلام گرایی در آلمان اکنون کاملاً احساس می شود… آنها
تلاش می کنند نظرات اسلامی را درون چارچوب های قانونی کشور گسترش دهند.»

اول آلمان، بعد اروپا

اگرچه اخوان تلاش زیادی برای تحکیم نفوذ
اسلام گرایان در آلمان انجام داده اند، ولی از دیگر بخش های اروپا غافل نمانده
اند. آنها به کمک سازمان گسترده  شان، در
سراسر اروپا نفوذ کرده اند. در فرانسه و ایتالیا این گروه نمایندگی جامعه مسلمانان
را به دست آورده اند. همان طور که اتحادیه اروپا پیگیر انسجام و وحدت بیشتر میان
کشورهای عضو خود است، اخوان المسلمین هم پا به پای آن برای وحدت شعبه های مختلف
اروپایی اش تلاش می کند. در ۱۵ سال
گذشته این گروه چندین سازمان اسلامی اروپایی همچون فدراسیون سازمان های اسلامی در
اروپا، ایجاد کرده که در آن نمایندگانی از سازمان های ملی با یکدیگر دیدار می کنند
و برای کارهایشان به برنامه ریزی می پردازند. شاید بزرگترین این سازمان ها، سازمان
جوانان باشد که در ژوئن سال ۱۹۹۶ از
ترکیب سازمان های جوانان اسلامی سوئد، فرانسه و انگلیس تشکیل شد.

بنیانگذار اخوان المسلمین آرزو می کرد اسلام
واقعی را در سراسر مصر و کشورهای مسلمان گسترش دهد. ( هما نگونه که خودش می فرمود
: رویا های امروز واقعیات فردا هستند ) و امروزه می بینیم که افکار و دیدگاههای
اخوان المسلمین علاوه بر گشترش همه گیر در میان مسلمانان اکنون در اروپا به عنوان
یک واقعیت انکارناپذیر پذیرفته شود.

منبع : باشگاه اندیشه (با تغییر)