حل مشکلات دعوت ، صاحبان عقیده قربانی می دهند
حل مشکلات دعوت ، صاحبان عقیده قربانی می دهند
نویسنده: فتحی یکن /مترجم: عبدالله خاموش هروی
مشکلات در زندگی دعوت فزونی می یابد. قیادت و رهبری امت به دست کسانی سپرده می شود که با مسلمین برخوردی کاملاً وحشیانه دارند. مردانشان را می کشند. زنانشان را بیوه می سازند و فرزندان شان را یتیم و از انجام هر گونه عمل زشتی در برابرشان خودداری نمی نمایند …
آری بر دعوت اسلامی است که بها را بپردازد … و با کمال سخاوتمندی در این مسیر خون دهد، قربانی دهد و شهدای بزرگواری تقدیم نماید.
لیکن دعوتگران از تعقیب و استمرار حرکتشان امتناع نورزیدند. زیرا آنان پیش از این خود را برای انجام مسئولیت آماده کرده بودند.
آری:
دشمنان اسلام و فرزندانش، یکسره در برابر اسلام قد علم نمودند و نیروهای شرق و غرب در جهت محکومیت شان گام برداشتند و مردان و قلم ها و زبان ها و کتاب ها و رادیوهایی برای تحقق این آرمان پلید با هم همیاری کردند.
زیرا رهبران جاهلیت، فقط اسلام را به عنوان خطری برای زعامت های کاذبشان تصور نموده و پیروزی حرکت اسلامی را به معنای نابودی کامل خویش فرض می نمایند.
در مسیر (البناء رحمه الله علیه) قافله های شهداء جریان یافت و نویسنده ی کتاب (التشریع الجنائی الاسلامی) عبدالقادر عوده رحمه الله علیه، با ایمان داری و وفادی کامل به اسلام و حرکت اسلامی به شهادت رسید.
در این راه سید قطب رحمه الله علیه، رهبر فکری دنیای اسلام نیز به شهادت رسید. مردی که (فی ظلال القرآن و معالم الطریق) دو نمونه از آثار جاودانی او به شمار می رود در حالی که هنوز صدای قصیده ی غرای او در گوش ما طنین انداز است که:
أخی إن ذرفت علی الدموع
و بللت قبری بها فی خشوع
فأوقد لهم من رفاتی الشموع
و سیروا بها نحو مجد تلید
أخی إن فمت نلق أحبابنا
فروضات ربی أعدت لنا
و اطیارها رفرفت حولنا
فطوبی لنا فی دیار الخلود
أخی ستبید جیوش الظلام
و یشرق فی الکون فجر جدید
فأطلق لروحک اشواقها
تر الفجر یرمقنا من بعید
ترجمه: برادرم! اگر چناچه بر من اشک ریختی و به وسیله ی اشکهایت با کمال فروتنی قبرم را تر نمودی پس از استخوان های پوسیده ام بر ایشان شمعهایی بر فروز، و آن را در راه رسیدن به عظمتی کهن جلو برید!
برادرم! اگر بمیرم به دیدار دوستان مان شرفیاب می شویم و در بهشت های خدا برایمان آماده گردیده است و پرندگان آن در اطراف ما بال و پر می زنند. پس خوش به حال ما در سرزمین جاودانگی!
برادرم! به زودی لشکریان ظلمت نابود خواهند شد در جهان سپیده ای دیگر درخشیدن خواهد گرفت. پس بگذار آرزوهای روح تو به پرواز درآید تا بنگری که سپیده از دور به ما نظاره می کند. این راه، یک راهی است که گام های شهداء در آن ازدحام(شلوغی) به وجود آورده است که این یگانه آرزویی است که دلهای مؤمنان آن را تکرار می کند:
«الموت فی سبیل الله أسمی أمانینا» : شهات در راه خدا از والاترین آرزوهای ماست.
چگونه با مشکلات مبارزه کنیم؟
با توجه به اینکه حرکت اسلامی معاصر با فشارها و مبارزه طلبی های زیادی روبروست و با مشکلات و دشواری های زیادی دست و پنجه نرم می کند، باید بر قسمتی از زمین (در محدوده ی جغرافیایی ای) حکومت کند.
بنابراین شایسته است که با کمال ثبات و متانت و آگاهی و درایت در این مسیر گام بردارد نه اینکه احساسات و عواطف بر آن چیره شود و آن را از درک و تحلیل همه جانبه ی قضایا باز دارد.
حرکت اسلامی وظیفه دارد در برابر این جنگ علنی ای که بر ضد اسلام و مسلمین به راه انداخته شده با تعلیم و تربیت و ساختار درست جوانان و اندیشمندان خویش با آمادگی کامل و برنامه ریزی عالمانه و دقیق در هر گام، مردانه به میدان قدم گذارد.
دعوت اسلامی معاصر، وظیفه دارد در دل دعوتگران و افراد خویش روح ایثار و فداکاری را بدمد، طوری که آنان را گاهگاه به وظایف و مسئولیت هایی بگمارد که نیاز به ایثار و فداکاری و جان نثاری دارد و از دلشان ریشه های جبن و ناتوانی و شکست را ریشه کن میسازد.
دعوت اسلامی وظیفه دارد که در بخشهای تربیت و ساختار افراد، سنگینی مسئولیتی را که به دوش دارد لمس کند و آنان را طوری تربیت نماید که با زندگی توأم با جهاد و مبارزه و استقامت خوی گیرند و از زندگی توأم با ذلت و فروتنی و تن پروری آنان را به دور دارد.
اسلام در این مرحله نیازمند افراد کامل و دلیر و پخته ای است که این حرکت را استمرار دهند. اما عناصر و افراد گمنام کوته بین، نمی توانند درست و اصولی در میدان این کارزار وارد شوند.
از این رو لازم است کسانی برای ادای این مسئولیت قیام کنند که شایستگی آن را دارند و برای انجام این رسالت و وظیفه حساس از لیاقت کافی برخوردارند.
رسول اکرم (ص) می فرماید: «رحم الله امرء عرف حدّه فوقف عنده …» : «خداوند رحمت کند شخصی را که قدر خویش بشناسد و در برابر آن بایستد.»
—————————————————————–
منبع: مشکلات دعوت و دعوتگران / مؤلف: فتحی یکن /مترجم: عبدالله خاموش هروی / انتشارات: بنیاد فرهنگی خواجه عبدالله انصاری ۱۳۷۱
