قرآن

دیدنی ترین صحنه های قیامت!

 

دیدنی ترین صحنه های قیامت!

شهید سید قطب / ترجمه :رضا خسروی حسینی

گفتگو و مجادله سخت گمراهان با پیشروانشان و
هم چنین سخنات خدا پرستان با یکدیگر و با فرشتگان از شیرین ترین دور نماهای
رستاخیز است .

نمونه ای از آنها را در اینجا بیان خواهیم
نمود .

* ( اولین آیه از مجادله گروه گناه کار ) *

وَقَالَ
الَّذِینَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا کَرَّهً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ کَمَا
تَبَرَّءُوا مِنَّا کَذَلِکَ یُرِیهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ
عَلَیْهِمْ وَمَا هُمْ بِخَارِجِینَ مِنَ النَّارِ (١۶٧)

 

(( خود کامگان و ستم پیشگان پس از دیدن عذاب
خواهند دانست که همه قدرت ها از آفریدگار جهان است و مجازاتشان بسی درد آور است (
عذاب خداوند بسی سخت است ) و این هنگام عذاب و در آن دمی است که پیروانشان بیزاری
می جویند و روابطشان قطع می شود .

دنباله روان و پیروان تباه کار نیز از پیشروان
گمراهشان آظهار تنفر می نمایند و می گویند اگر بار دیگر به دنیا بر گردیم مثل آنان
از پیرویشان بیزاری خواهیم جست این سرنوشت و گفتگوی حسرت بار و ملال انگیز گروه
زیانکار است که گریز از مجازات را آرزو می نمایند و خداوند این چنین نتیجه
کارهایشان را به آنان می نمایاند و از آتش دوزخ دور نخواهد بود ))          ( سوره بقره : ۱۶۷ )

 

در آیه دیگر گفتگوی این دو دسته زیانکار
روشن تر بیان می شود …

وَقَالَ
الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَلا بِالَّذِی بَیْنَ
یَدَیْهِ وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ یَرْجِعُ
بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ یَقُولُ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ
اسْتَکْبَرُوا لَوْلا أَنْتُمْ لَکُنَّا مُؤْمِنِینَ (٣١)قَالَ الَّذِینَ
اسْتَکْبَرُوا لِلَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاکُمْ عَنِ الْهُدَى
بَعْدَ إِذْ جَاءَکُمْ بَلْ کُنْتُمْ مُجْرِمِینَ (٣٢)وَقَالَ الَّذِینَ
اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا بَلْ مَکْرُ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ إِذْ
تَأْمُرُونَنَا أَنْ نَکْفُرَ بِاللَّهِ وَنَجْعَلَ لَهُ أَنْدَادًا وَأَسَرُّوا
النَّدَامَهَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَجَعَلْنَا الأغْلالَ فِی أَعْنَاقِ
الَّذِینَ کَفَرُوا هَلْ یُجْزَوْنَ إِلا مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ (٣٣)

کافران
گفتند:) «ما هرگز به این قرآن و کتابت دیگری که پیشاپیش از آن بوده ایمان نخواهیم
آورد!; سؤال اگر ببینی هنگامی که این ستمگرند، در پیشبرد پروردگارشان (برای حساب و
جزا) نگه داشته شده‏ام در حالی که هر کدام گناه خود را به گردن دیگری می‏آفرینم.
(از وضع آنها)! تعجب می‏کردید؛ مستضعفان به مستکبران می‏گردانیم. «اگر شما نبودید
ما مؤمن بودیم!» (۳۱)

(اما)
مستکبران به مستضعفان پاسخ می‏داریم، «آیا ما شما را از هدایت بازداشتیم بعد از
آن،) به سراغشان شما آمد (و آن را بخوبی دریافتید)؟! بلکه شما خود مجرم بودید!»
(۳۲)

و
مستضعفان به مستکبران می‏گردانیم. «وسوسه‏های فریبنده شما در شب و روز (مایه
گمراهیند); ما شد)، هنگامی که به ما دستور) می‏خواست که به خداوند کافر شویم و
همردیف برای او قرار دهیم!» و آنان، هنگامی که عذاب (الهی) را می‏ایستند پشیمانی
خود را پنهان می‏کردند)، (تا بینند؟! رسوا نشوند)! و ما غل و زنجیرهایی در گردن
کافران می نه‏گانه‏ای آیا جز آن‌که‏ذلیل عمل می‏شود؛ به آنها)! جزا داده می‏سوزد
(۳۳)

 

 

هرگاه سخن ستمگرانرا زمانی که در پیشگاه
پروردگارشان توقف کرده اند ببینی که چگونه به یکدیگر پرخاش می کنند و پس از دیدن
عذاب اظهار ندامت و پشیمانی می نمایند ، ناتوانان و کسانی که زبون بوده اند به
آنها که بزرگی کرده اند می گویند اگر شما نبودید مأمون بودیم ، متکبرین و گردنشان
نیز به آنان می گویند آیا بعد از اینکه هدایت شدید ما شما را گمراه کردیم ؟ شما
خودتان مردمی گناه کار و منحرف بودید .

آنها
دوباره می گویند مکر و فریب شبانه روزی شما ما را به خداوند کافر و ناسپاس کرد و
شما ما را وادار کردید که مؤمن نباشیم و در زندگی مشرک بمانیم ، به گردن چنین
ناسپاسان  گردنکشی زنجیر عذاب نهاده شود ،
مگر نه این نیست که مجازاتشان نتیجه کارهای نا پسند و ستممگری ایشان است ؟     

 

قَالَ
قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَکِنْ کَانَ فِی ضَلالٍ بَعِیدٍ (٢٧)قَالَ
لا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْکُمْ بِالْوَعِیدِ (٢٨)

 

(( همدم چنین کسی می گوید خداوندا من او را
گمراه نکردم او خود در سر کشی و طغیان فرو رفته بود پاسخ چنین است که در پیشگاه ما
مجادله نکنید زیرا قبلاً همه حجت ها بر شما تمام شده بود ))    ( سوره ق : ۲۷.۲۸ )

این سه آیه نمونه ای از گفتگو و پشیمانی
دوزخیان و نا سپاسان بود آکنون لازم است برخی از سخنان دل نشین و آرام بخش
وارستگان و بهشتیان را هم بشنویم .

 

* گفتگوی نیکوکاران و سعادت مندان در بهشت :

 

قَالُوا
إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ (٢۶)فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا
وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ (٢٧)إِنَّا کُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ
هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ (٢٨)

می‏گردانیم.
«ما در می‏گفت: خانواده خود ترسان بودیم (مبادا گناهانتان آنها)! دامن ما را
بگیرد)! (۲۶)

اما)
خداوند بر ما منت نهاد) و از عذاب، ما را حفظ کرد! (۲۷)

ما از
پیشاپیش او را می‏بینی (و می‏نوشند که اوست نیکوکار و مهربان!» (۲۸)

 

(( عده ای از بهشتیان به گروه دیگر روی می
آورند و می گویند رفتار ما در میان خانواده خود با مهربانی و عواطف انسانی همراه
بود ما بر آنان محبت داشتیم از این رو ما را عذاب سوزنده و دردناک دوزخ نگهداشت و
خداوند به ما بخشش نمود ما قبلاً به یاد حق بودیم و او را همواره می خواندیم و
براستی او مهربان و بخشنده  است ))

یَقُولُ
أَئِنَّکَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِینَ (۵٢)أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا
وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَدِینُونَ (۵٣)قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ
(۵۴)فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَاءِ الْجَحِیمِ (۵۵)قَالَ تَاللَّهِ إِنْ کِدْتَ
لَتُرْدِینِ (۵۶)وَلَوْلا نِعْمَهُ رَبِّی لَکُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ
(۵٧)أَفَمَا نَحْنُ بِمَیِّتِینَ (۵٨)إِلا مَوْتَتَنَا الأولَى وَمَا نَحْنُ
بِمُعَذَّبِینَ (۵٩)إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ (۶٠)

که
پیوندهای می‏ؿرخد، آیا (به راستین،) تو این سخن،) را باور کرده‏اند، (۵۲)

که وقتی
ما مردیم و به خاک و استدلال مبدل شدیم، (بار دیگر) زنده; می‏شمارند و جزا داده
خواهیم شد؟!» (۵۳)

(سپس)
می‏گذاشتند; «آیا شما می‏برند،و از او خبری بگیرید؟» (۵۴)

اینهاکسانی
که نگاه‏های می‏کرد)! ناگهان او را در می‏گفت: دوزخ می‏اندوختید! (۵۵)

می‏گذرد;
خدا سوگندها نزدیک بود مرا (نیز) به هلاکتشان بکشانی! (۵۶)

و اگر
نعمت پروردگارم نبود، من نیز از احضارشدگان (در دوزخ) بودم! (۵۷)

(سپس به
یاران خود می‏گذاشتند; ای دوستانت آیا ما هرگز نمی‏میرد; (و در بهشتند، جاودانه
خواهیم بود)، (۵۸)

و جز
همانندهایی مرگ اول، مرگی به سراغشان ما نخواهد آمد، و ما هرگز عذاب نخواهیم شد.
(۵۹)

راستی،
این همانندهایی پیروزی); بزرگ است! (۶۰)

 

(( یکی از بهشتیان به دیگران رو کرده و می
گوید دوستی داشتم که به من می گفت راستی تو باور می کنی که وقتی مردیم و اک و
استخوان شدیم ما را جزا می دهند ای دوستان اکنون به جهنم بنگرید او دوست خود را در
عذاب گرفتار می بیند و با اشاره به او می گوید به خدا تو می خواستی مرا هم گمراه
کنی و اگر بخشش پروردگارم نبود با تو در عذاب بودم . آری به راستی که ما جز یک بار
مردن دیگر مرگ و مردنی نخواهیم داشت و ما را عذاب نمی کنند  ؟ ))  (
سوره صافات : ۵۰ )

اینها هم نمونه ایی از صحبت های بهشتیان بود
.

باشد که عاقلان و خردمندان پند گیرند!

——————————————

منبع :دور نمای رستاخیز در ادیان پیشین و قرآن

تألیف: سید قطب

ترجمه و پژوهش : غلام رضا خسروی حسینی

انتشارات : نشر مرتضوی ۴۹

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پاسخ دادن معادله امنیتی الزامی است . *

دکمه بازگشت به بالا