مقالات
		
	
	
با راهیان ایمان ، سخنی با خودمان!
با راهیان ایمان ، سخنی با  خودمان!
نویسنده : استاد صلاح الدین محمد  بهاالدین / مترجم: قادر قادری
هر انسان آگاه و دردمند می داند که  جامعه ی ما با انواع و اقسام مشکلات و نا بسامانی ها دست به گریبان است ، معظلات و  گرفتاریهای آن غیر قابل شمارش و ارائه راهکارها ی مناسب برای حلّ آنها نیز امری است  دشوار . و متآسفانه کمتر کسانی یافت می شوند که به دنبال راه حل آن باشند . ما نیز  تحت تآثیر همین فضا به خود اجازه نمی دهیم بصورت مستقیم به ارائه ی راه حل  بپردازیم،و حتّی توانایی آن را نداریم که از ((درد)) و ((بیماری)) سخن بگوییم و به  همکیشان و درد مندان یاد آور شویم ما بیماریم و باید در فکر معالجه و مداوا باشیم  !
چرا باید ناتوانی و دو دلی به ما روی  آورد و با معیار ها و ملاک های مادّی و انسانی خود، آینده و سرنوشت اسلام را بسنجم  ؟! ما نباید لحظه ی از تلاش و کوشش در راه دین دست بکشیم . تهدید و تطمیع دشمنان  اسلام نباید ما را مرعوب و منزوی نماید . نباید عهد و پیمانی را که با خدای خود  بسته ایم هرگز فراموش کنیم . خداوند متعال می فرماید :
((انا نحن نزّلنا الذکر و انا له  لحافظون))    (حجر:۹۰)
((بی تردید ، ما این قرآن را به تدریج  نازل کردیم ، و قطعا" نگهبان آن خواهیم بود)).
و در جای دیگر می فرماید:
((و لا تهنوا و لا تحزنو ا و انتم  الاعلون ان کنتم مومنین )) (آل عمران :۱۳۹)   
((و اگر مومنید ، سستی مکنید و غمگین  مشوید ، که شما برترید))
و باز می فرماید :
((و کان حقا" علینا نصر  المومنین)) (روم : ۴۷)
(( …و یاری کردن مومنان بر ما فرض  است )).
این آیات و صدها آیات دیگرکه در  قرآن کریم یافت می شوند ، بشارت دهنده ی فتح و ظفری هستند که خداوند سبحان مسلمانان  را از آن برخوردار خواهد کرد .
از این گذشته ، اگر جهل و نادانی مردم  امروز از جهالت ابوجهل نیز فراتر رود ، ما به تواناییهای خداوند متعال و استعداد و  خلّاقیت های خودمان باور داریم و مطمئن هستیم که نسل جدید ، عکرمه های زیادی را  پرورش خواهد داد که حاملان مشعل خدا شناسی و مسلمانی باشد . و اگر گمراهی و سر  گردانی مردمان امروزی به اندازه ی گمراهی و انحراف عکرمه در مرحله ی قبل از  اسلام آوردنش برسد ، باز ایمان داریم که پروردگار می تواند با قایق های نجات خود  این مردم را به ساحل سر افرازی و رهایی برساند. بار الها ! پناهگاه ما تویی ،  راهنمای ما تویی ، و امید مان فقط به تو می باشد . خدایا ! به فریادمان برس که  جهالت ابوجهل در میان جامعه ی ما نیز ریشه دوانده است . پروردگارا ! ریشه جهل و  نادانی را از میان بردار و در میان نسل جدید ، عکرمه ها را پدیدار ساز … از نسل  ((جرّاح))های بت پرست و مشرک ، ابوعبیده های با ایمان و امانتدار پرورش ده ! و از  میان جامعه ی سرکش و سرگردان امروزی ، نسلی متعهد و مسلمان بوجود آر که موجبات  سرافرازی ملّت ما را در محضر تو فراهم کند.
آری ! بسیار لازم است که ایمان به خدا  و امید به نصرت و یاری او را همیشه در دل بپرورانیم . امّا این را نیز باید بدانیم  که تنها داشتن امد به خدا و پناه بردن به بارگاه او کافی نیست . بلکه باید نیم  نگاهی به تاریخ زرین گذشته ی خود نیز داشته باشیم ، امان باید نقش واقعی خود را در  میدان عمل ایفا کند و قلب های آلوده را پاکسازی کند و انقلابی همه جانبه را در  اعماق انسانها بر پا کند و ابو جهل ها را از صحنه خارج سازذ . برای نیل به این هدف  باید از ((معاذ)) و ((معوذ)) های قهرمان و شایسته استفاده کرد تا ابو جهل و نواده  های او را به دوزخ شاد کنند .
 نسل مومن و متدین باید این واقعیت را  به اثبات برساند که انسانها ی سر گردان و خود باخته سر انجام باید به سوی خدا  برگردند و توبه کنند ، که دروازه توبه همیشه به روی انسانهای نیک سرشت و دارای قلب  سلیم باز است . آنان باد اثبات کنند که جوانمردی و عفو و گذشت ، خصلت انسان مسلمان  است و پیروزی نیز از آن خداشناسان و مومنان می باشد . جامعه ی اسلامی باید با روی  گشاد و آغوش باز از توبه کنندگان استقبال کند هر چند که عملکرد زشت آنان به  بالاترین حدّ ممکن رسیده باشد.
برادر مسلمانم ! از سخنان من تعجّب مکن  ، و از این همه خوش بینی من انگشت حیرت به دهان مگیر زیرا به هر سو که می نگرم ابو  جهل و شاگردانش را می بینم ، به ناچار از محدوده ی این دایره ی بسته خارج شده ،  فکری برای اندیشیده و علاج این همه مشکلات و موانع را در گذشته ی روشن دین و آیین  خویش جستجو می کنم . 
وقتی که تاریخ این امّت اسلامی را مورد  مطالعه قرار می دهیم آرامش و تسلّی خاطر حاصل می کنم . چرا که دیدگانم به دیدن  ((عکرمه))و ((ابو عبیده)) و ((علی بن ابیطالب)) روشن می شود . با دیدن چنین سرمایه  هایی عظیم انسان ، به این نتیجه می رسم که کارهای خدا را نمی توان با معیار های  مادّی ارزیابی کرد ، بلکه باید با ترازوی مخصوص آنها سنجید . آنچه که در این مرحله  بر ما واجب است گام نهادن در مسیر عبودیّت و بندگی ، و تلاش مستمرّ و شبانه روزی در  راستای حراست از اصول و ارزشهای دینی و احیای سنت ها ی پاک و مطهرّ رسول اکرم است .  ما باید در این راه جان و مال خود هزینه کنیم و یک لحظه از تحرّک و تکاپو باز  نایستیم .
دشمنان دین نیز باید به خود بیایند  همان راهی را که ابو جهل پیمود و به سر افکندگی و رسوایی دنیوی و اخروی وی انجامید  ، طی نکنند و آزموده را دوباره نیازمایند ، زیرا خداوند متعال می تواند ((قلیب))  دیگری برای آنان تدارک ببیند برای آنان تدارک ببیند . سر گشتگان نیز از زندگی عاقبت  به خیر ((عکرمه)) درسی عبرت بگیرند تا با روی سفید و با عزّت و افتخار به دیدار  دوست بشتابند .