وصیت حضرت امام عبدالقادر گیلانی به فرزندش

وصیت حضرت امام عبدالقادر گیلانی به فرزندش

ترجمه: :عبدالسلام ملکی

فرزندم! تقوا داشته از احدی جز خدا مترس، به غیر از او امید نداشته باش، جز او را شایسته اعتقاد مدان و تنها بدو پناه بر، چه! یگانه برآورنده ی حاجات بندگان اوست.

فرزندم! تقوای خداوند را مراعات کن، فرمان بردار او باش و همواره مقید به شریعت و حدود الله.

فرزندم! پیوسته دانش بیاموز به امید اینکه خدای بزرگ من، تو و جمله ی مسلمانان را کامیاب گرداند.

فرزندم! بدان که طریقت ما مبتنی بر کتاب، سنت، قلب سلیم، نیک نفسی، بلند همتی، بخشندگی، خوش خلقی، بی آزاری چشم پوشی از لغزش های دیگران است.

فرزندم! به فقرت سفارش می کنم، فقری که آثار نیک و ارزش مندش حفظ حرمت پیران، خیرخواهی برای تمام انسان ها، ترک دشمنی، مگر برای رضای خدا، ترجیح دادن دیگران بر خویشتن، پرهیز از زیاد خواهی و مال اندوزی عاری از انفاق، خودداری از مصاحبت بی خردان و فرومایگان و یاور خلق بودن در امور دینی و دنیایی است.

فرزندم! حقیقت فقر آن است که به کسی مانند خود اظهار نیاز نکنی و حقیقت غنا آن است که جز خدا، خویشتن را از همگان بی نیاز بدانی.

در برخورد با فقرا، بنای رابطه را بر بنیاد محبت استوار کن، زیرا محبت ایشان را مجذوب و مأنوس می کند، در غیر این صورت متفر و گریزان می شوند.

فرزندم! در برخورد و مصاحبت با ثروتمندان، عزت نفس و مناعت طبع را حفظ کن و نسبت به فقرا و نیازمندان فروتن، فرو دست باش.

همواره خوش دل و خوش نیت باش . خلوص نیت از خلقت می گسلاند و به خالقت می پیوندد، مبادا که به خدایت بد گمان شوی، چنان به ذات کریمش مطمئن باش در همه حال بیادش آری.

ای فرزند! با سوء استفاده از اعتماد و دوستی دیگری حق وی را ضایع مکن، زیرا خداوند برای هر کس حقوق ویژه ای را مقرر کرده که تجاوز به آن را ناپسند می داند.

بر تو است که در خدمت تهیدستان و بینوایان باشی.

برای این خدمت تدارک سه چیز لازم است: فروتنی، حسن رفتار و سخاوت.

نفس را بکش که حیات او در ممات است، بدان که انسان گشاه سینه و خوش خلق نزدیکترین بنده به خداوند است.

بهترین کار آن است که همواره رو به سوی خداوند داشته باشی و قلباً جز ذات اقسش دیّاری را معتمد و متکا مدان.

به هنگام همنشینی و مصاحبت با تهیدستانت، بایستی ایشان را به (حق) و (صبر) فرا خوانی.

با معاشرت فقرا  و مصاحبت اولیا و ارج نهادن به ایشان است که می توان بهره ای نیکو از دنیا به دست آورد.

و بدان که مراد از فقیر کسی است که ما سوی خدای را هیچ انگاشته تنها بدو حاجت برد.

———————————————————

منبع: نصایح و مواعظ (بر گرفته از آیات، احادیث و اقوال بزرگان) / مؤلف:عبدالسلام ملکی (بغلانی)

انتشارات: خواجه عبدالله انصاری تربت جام ۱۳۹۱