در آفریقای مرکزی چه می گذرد؟
در آفریقای مرکزی چه می گذرد؟
نسل کشی و قتل عام گسترده مسلمانان کماکان در سایه سکوت عمیق سازمان ها و نهادهای بین المللی در آفریقای مرکزی ادامه دارد. شبه نظامیان افراطی مسیحی موسوم به «آنتی بالاکا» در حالی مسلمانان این منطقه را به طرز فجیعی با انواع روش های وحشیانه به قتل می رسانند که هیچ مقام بین المللی و منادیان حقوق بشری؛ کسانی که اگر پای منافعشان در میان باشد زمین و زمان را بهم می ریزند، تاکنون به جز اعلام مواضع نمادین و نمایشی، دست به هیچ اقدام جدی و عملی برای جلوگیری از این جنایات وسیع نزده اند.
این در حالیست که علاوه بر نیروهای بین المللی حاضر در آفریقای مرکزی، هزاران نیروی نظامی فرانسوی هم به این کشور لشکرکشی کرده و نظاره گر تراژدی تمام عیار نسل کشی مسلمان و البته زمینه سازی برای فعال شدن شرکت های صنعتی و معدنی خود برای استخراج و غارت منابع گرانبهای الماس و طلا و دیگر معادن این کشور هستند.
آفریقای مرکزی؛ از گذشته ای رقت انگیز تا به امروزی خشونت بار
آفریقای مرکزی با ۵۰ میلیون نفر جمعیت که بیشترین زیان های دوران استعمار را تجربه کرده است در ۱۳ آگوست ۱۹۶۰ از فرانسه استقلال یافت و این پس از آن صورت گرفت که ۲ سال پیش از آن به خودمختاری دست یافته بود.
این کشور شاهد شدیدترین بهرهکشیهای استعمارگران فرانسوی در بین تمامی کشورهای آفریقایی بوده است. اکثریت مردم آفریقای مرکزی از نژاد سیاه هستند و زندگی قبیلهای دارند. ۳۰ درصد مردم این کشور مسیحی، ۱۵ درصد آن ها مسلمان سنی و مابقی از آئیین «آنیمیست» پیروی می کنند. این کشور به مدت ۳۰ سال توسط رؤسای جمهوری که قدرت را به زور و با انتخابات متقلبانه بدست آورده بودند، اداره می شد. نخستین انتخابات دموکراتیک در سال ۱۹۹۳ برگزار شد که در پی آن «آنگه فلیکس پاتاسه» به ریاست جمهوری رسید. وی اما در سال ۲۰۰۳ توسط ژنرال «فرانسوا بوزیزه» که شخصی مسیحی بود، کنار زده شد. از آن زمان بوزیزه بر سر قدرت بود تا اینکه در انتخابات سال ۲۰۰۵ پیروز شد و از آن تاریخ تا سال ۲۰۱۲ که اوضاع داخلی آفریقای مرکزی رو به تشنج نهاد، رئیس جمهور این کشور بود.
در تاریخ دسامبر ۲۰۱۲ گروهی از شبه نظامیان با تشکیل ائتلافی به نام «سه له کا» با برکناری «فرانسوا بوزیزه» رئیس جمهور مسیحی آفریقای مرکزی، قدرت را به دست گرفتند که این مسئله موجب ایجاد خشونت بین آن ها و مسیحیان افراطی موسوم به آنتیبالاکا شد.اما در این بین و نزدیک به سه ماه قبل زمانی که یک مسلمان به نمایندگی از جمعیت ۱۵ درصدی مسلمانان آفریقای مرکزی برای انتخابات ریاست جمهوری این کشور کاندیدا شد، شعله های خشم مسیحیان افراطی این کشور بر ضد مسلمانان برافروخته شد و حتی استعفای این فرد در ۲۰ دی ماه سال جاری نیز نتوانست وضعیت را به حالت عادی بازگرداند.
بنابراین روی کار آمدن جوتودیا، شبه نظامیان مسیحی افراطی وفادار به رئیس جمهور سابق، همراه با برخی مزدوران نظامی کشورهای اطراف و با چراغ سبز غربی ها، گروهی به عنوان نیروهای «آنتی بالاکا» که در زبان محلی به معنای قمه یا قداره است، برای مبارزه با حکومت وقت و مسلمانان تشکیل دادند که بلافاصله منجر به تشدید ناآرامی ها در این کشور شد تا اینکه پس از سه سال جوتودیا نیز استعفا داد.
آفریقای مرکزی
قتل عام و نسل کشی مسلمانان آفریقای مرکزی
از دوران به قدرت رسیدن میشل جوتودیا در سال گذشته در اثر خشونتهای قومی بر ضد مسلمانان، یک چهارم جمعیت کشور آفریقای مرکزی از خانههای خود آواره شدهاند. تنها در دو ماه گذشته میلادی بیش از ۱۲۰۰ نفر در اثر خشونت های قومی بوسیله گلوگه یا ساطور جان خود را از دست داده اند. در پی استعفای میشل جوتودیا در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۴ نیز که در پی فشارهای کشورهای مرکز آفریقا و فرانسه صورت گرفت، اوضاع این کشور حتی با انتخابات زودهنگام نه تنها تغییری نکرده است بلکه شورش های داخلی شکلی متفاوت و متمرکز بر کشتار دسته جمعی مسلمانان و تبعیض نژادی بر علیه آنان به خود گرفته است که جامعه جهانی در قبال این اقدامات خشونتآمیز سکوت اختیار کرده است.
در پی تداوم نسل کشی مسلمانان در آفریقای مرکزی، تاکنون دهها هزار نفر از مسلمانان به خاطر خشونت شبه نظامیان افراطی مسیحی علیه آن ها به کشورهای همسایه یا اردوگاههای آوارگان پناه بردهاند. اهالی مسلمان ساکن روستاهای شهر بانگی نیز تا شعاع ۳۰۰ کیلومتری به سمت کشور چاد فرار کردهاند اما در طول مسیر نیز هدف حمله شبه نظامیان افراطی مسیحی قرار دارند. پاکسازی مسلمانان در چارچوب نسل کشی در حالی ادامه دارد که شهر بانگی پایتخت این کشور از ساکنان مسلمان خود خالی شده است و تنها یک چهارم آن ها در اردوگاه های آوارگان باقی مانده اند. ضمن این که دهها هزار نفر از مسلمانان سایر مناطق آفریقای مرکزی نیز به طور گروهی کار حرکت به سمت چاد، کامرون، مالی، سنگال، نیجر، نیجریه و سودان را آغاز کردهاند.
غربی ها جاده صاف کن قتل عام مسلمانان
وضعیتی که امروز در جمهور آفریقای مرکزی شاهد هستیم حکایت از به راه افتادن موجی از نسل کشی و پاک سازی قومی و مذهبی ضد مسلمانان این کشور دارد. شبه نظامیان افراطی مسیحی آفریقای مرکزی با سلاحهای گرم و سرد همچون چاقو، ساطور و اجسام تیز و برنده دست به قتل عام جامعه مسلمان این کشور زده و با جستجوی خانه به خانه مسلمانان، آن ها را از شهر و دیار خود اخراج میکنند به نحوی که طبق آمار تاکنون بیش از یک میلیون نفر از مسلمانان آفریقای مرکزی که معادل یک چهارم کل جمعیت این کشور هستند آواره شده به سوی مرزهای کشورهای همسایه رهسپار شده اند. بطوریکه ۶۰ هزار نفر از این تعداد فقط به کشور چاد در شمال آفریقای مرکزی گریختهاند اما کاروانهای مسلمانان در حال رفتن به چاد و دیگر کشورهای اطراف، مورد حمله شبه نظامیان مسیحی افراطی قرار میگیرند.
این حملات در حالی صورت میگیرد که بش از ۱۶۰۰ نظامی فرانسوی و بین المللی بیش از دو ماه است در این کشور به سر میبرند که حضور آن ها نیز در بین بیش از پیش بر وخامت اوضاع سیاسی افزوده است. نظامیان فرانسوی به بهانه خلع سلاح تروریستها، فقط مسلمانان را خلع سلاح کرده و شرایط را برای حملات تروریستی شبه نظامیان افراطی آنتیبالاکا فراهم آوردهاند. از حدود ۲۰۰۰ نفری که در خشونتهای یکسال گذشته در این کشور کشته شدهاند بیشترشان مسلمان هستند اما نظامیان فرانسوی و مقامات سازمان های بین المللی در دو ماه اخیر هیچ اقدامی برای مهار خشونت مسیحیان تندرو علیه مسلمانان انجام ندادهاند.از سوی دیگر پاپ که رهبر معنوی مسیحان افراطی آفریقای مرکزی است و دائماً دم از صلح و همزیستی می زند، نه تنها در سکوتی عمیق فرو رفته است بلکه تاکنون نیز هیچ واکنشی به جنایات دردناک و آدمکشی مقلدان خود نشان نداده است.
اگر آفریقای مرکزی، بحرین، یمن، عربستان و اوکراین بود؛ بی شک تاکنون آمریکا و اروپا زمین و زمان را به ریخته بودند تا رژیم مستقر را واژگون کنند؛ اما شوربختی برای مسلمان این کشورها این است که منافع غرب در نابودی آن هاست. کوتاه آنکه امروز مسلمانان جهان قربانی جریانهای افراطی مختلف شده اند؛ جریانهای افراطی بودایی، مسیحی، یهودی (صهیونیستها)، تکفیریهای به اصطلاح مسلمانان که با تشویق و تحریک پنهان و آشکار قدرتهای غربی و در راستای تحقق منافع برخی از این قدرت های بزرگ اهدافی مثل تحدید نسل مسلمانان، پاکسازی قومی و مذهبی و ایجاد حس هراس نسبت به مسلمانان را در جهان دنبال میکنند که در این میان متأسفانه تفرقه و عدم اتحاد در جهان اسلام نیز آب به آسیاب این وضعیت ریخته و با دنباله روی برخی از رژیم های سیاسی کشورهای مسلمان نشین بیش از پیش به پیشبرد منافع غربی کمک نموده می کند.