فکر کردن یک کار ارزشمند و پر فایدست اما چه فکر کردنی
فکر کردن یک کار ارزشمند و پر فایدست اما چه فکر کردنی .. ؟؟
عزیز صادقی
اما نه هر فکر کردنی…
مهم است محور فکر کردن چی باشد… و چه نتیجه ای از آن منتج شود …
فکر کردن به مسائل اساسی زندگی … هدف زندگی … چرایی وجود خودت …
فکر کردن به اینکه … راستی من بیشتر وقتم و عمرم و روز و شبم را مشغول چه هستم …
و می خواهم به چه چیز و کجا برسم …
فکر کردن به مرگ آری … مرگ …
جالبه بعضی از ما وقتی به این قسمت می رسیم … یا فکر کردن را رها می کنیم … یا می گوییم … ولش کن دلم گرفت …
راستی چرا ما باید با فکر کردن به مهم ترین و طولانی ترین قسمت زندگی خود دلمان تنگ شود …
یا نه اصلا ولش کنیم و بهش فکر نکنیم …
فکر می کنم… چند دلیل دارد …
شاید قسمت مهم زندگی خود … اره قسمت مهم … چون اون قسمت همیشگی و بی نهایت طولانی است … پس مهم است …
یک دلیلش اینه که اهیمتش را هنوز درک نکردیم … یا قضیه را واقعا به اندازه زندگی این دنیا جدی نگرفتیم …
واقعا که ؟! چرا جدی نگیریم …
چون فکر می کنیم این دوره … یا شامل ما نمیشه … نه نه ، نه دروغه نه دوره …
همین دیروز همسایه من مرد … پریروز دختر عمه ام جوان بود فوت کرد … و امروز پدر همکارم …
نه نمی تونه دروغ باشه … نمی تونه دور هم باشه …
شاید دلیل دیگرش اینه که واقعا در موردش اطلاعات کم و یا ناقص داریم …
جالبه همه سعی می کنند در همه موارد به روز باشند … اما در مورد مهمترین مسأله زندگیشون … شاید یادشون نباشه که اطلاعاتی کسب کردند و …
شاید دلیل دیگرش این باشه چون برای روبرو شدن با این واقعیت آمادگی نداریم … بی خیالش می شیم و …
خودمون را به کوچه علی چپ می زنیم … ولی یادمون باشه اینجا علی، چپ نیست و کوچه هم نداره …
واقعا جدی جدی هست …
شاید هم وقت نداریم و گذاشتیم بعدا در موردش فکر بکنیم …
اره این حقه ی قدیمی ، خوب جواب داده … امروز نه فردا … ولی من میگم کی می ودنه … شاید فردایی در کار نباشد … واقعا؟!
به هر حال ببخشید فکر کردن من طولانی شد… خواستم این بار شمام با من فکر کنید… و با من همراه بشید …
راستش من جدی جدی دارم فکر می کنم! …
به زندگی …
هدف زندگی …
کیفیت زندگی …
مرگ …
کیفیت مرگ …
چگونه مردن …
و چگونه ادامه دادن …
چگونه نجات دادن دیگران از زندگی بد و مرگ بد …
فکر کردن چه حس خوبی دارد … ممنونم ای خالق فکر ها و اندیشه ها …
و ممنونم که شما هم لحظاتی با من همراه شدید…
با تشکر، عزیز صادقی