نزدیکترین راه بسوی بهشت
نزدیکترین راه بسوی بهشت
از شما برادر عزیز سؤال می کنم: که آیا بهشت را می خواهی؟
پاسخ داد: چه کسی است که خواهان بهشت نباشد؟ کیست که خوشی و نعمت پایدار را نخواهد؟ چه
کسی است لذات دائمی، پیاپی و پایان ناپذیر را طالب نباشد. گفتم: پس چرا کارهای نیک انجام نمی دهید تا وارد بهشت شوید و از لذتهای آن بهره‌مند
شوید؟ گفت: همانا راه بهشت دشوار، طولانی، پر
از گردنه و خار و صعب‌العبور است و برای فردی مانند من ضعیف مشکلات و سختیهای این
راه تحمل‌ناپذیر است. گفتم: برادرم تو که نمی توانی بر طاعت خدا دوام آورده و صبر
نمایی و قادر برخورداری و صبر از انجام گناه و نافرمانی خدا نیستی؟ پس اگر خدای
ناکرده اهل آتش گردی در آنجا چگونه تاب تحمل آتش دوزخ را خواهید داشت؟ گفت: این
امر «سؤال و جواب» مرا از جابر کَنده تکان داد و در حیرت و سرگردانی فرو برد اما
نمی دانستم چکار کنم و از کجا شروع نمایم در حالیکه مسیر طولانیّ را در راه انجام
گناه و معصیت و محرمات طی نموده بودم «گناهان زیادی انجام داده بودم» گفتم: برای رسیدن به بهشت شما را به راه بسیار کوتاهی راهنمایی می کنم.
راهی ساده و آسان، بدون رنج و خستگی که
در آن هیچ فشار و مشکلی نیست. گفت: مرا
راهنمایی کن که خدا خیرت دهد، من همواره بدنبال چنین راه ساده آسانی «برای بهشت»
هستم.
گفتم: این راه هموار و آماده را امام ابن القیم (رحمه الله) در کتاب خود بنام «الفوائد» بیان نموده است. در آن کتاب می فرماید:
از نزدیکترین و آسانترین راه، بدون رنج،
خستگی و سختی برای همسایگی با خدا در بهشت بطرف او بیائید. بشتابید. «راه این است
دقت کنید» تو در زمانی واقع شده ای که در بین دو زمان گذشته و آینده قرار گرفته و
آن در واقع عمر کنونی شماست یعنی زمان فعلی و حاضر، تو می توانی گذشته خود را
بوسیله توبه و پشیمانی و استغفار و طلب بخشش از خداوند اصلاح نمایی که این کار
هیچگونه سختی و مشقتی ندارد و کارکرد مشکلی نمی خواهد بلکه عملی قلبی است.
«برای آینده» ازاین به بعد یعنی در
آینده از انجام گناه و نافرمانی خدا امتناع، خودداری و پرهیز نمائید. خودداری تو
از معصیت نیز آسایش و آسودگی است.
کار با اندامها و اعضاء بدن نیست که
انجام آن برایتان مشکل باشد.
بلکه عزم و اراده و تصمیم قاطعی را می
خواهد. که این تصمیم جسم و جان و درون و وجدان شما را آسوده و راحت می نماید.
پس گذشته را با بازگشت و پشیمانی از
گناه و آینده را «آنچه در پیش است» با عزم و اراده و پرهیز از معصیت و «عمل صالح»
اصلاح نمائید.
که در انجام هیچیک از این دو «اصلاح
گذشته و پرهیز در آینده» برای اندامها و اعضای جسم خستگی و سختی و مشکلی وجود
ندارد.
اما حال و وضعیت تو در دوران حیات:
زمانی است بین گذشته و آینده که اگر این زمان را هدر دهی «و از این فرصت استفاده
نکنی» رهایی، سعادت وخوشبختی خود را از دست داده ای «ضایع گردانیده ای» و اگر
با اصلاح گذشته و آینده به روش مذکور از آن استفاده نمایی راه نجات و رهایی را
یافته و آسایش و لذت و نعمت را بدست آورده اید.
خاتمه
این همان راه ساده بهشت است، توبه از گذشته، عمل صالح و ترک گناه در آینده. فرمایشی از رسول اکرم (صلى
الله علیه وسلم) را در این رابطه بتو یادآور می شوم. قال النبی (صلى الله علیه
وسلم): «کل أمتی یدخلون الجنه إلا من أبى. قالوا: ومن یأبى یا رسول الله؟ قال: من أطاعنی دخل الجنه ومن عصانی فقد أبی». (رواه
البخاری).
رسول اکرم (صلى الله علیه وسلم) می فرماید:
تمام امت من داخل بهشت می شوند مگر کسی که امتناع ورزد. عرض کردند: چه کسی امتناع مى
ورزد یا رسول الله؟ فرمود: کسیکه مرا
اطاعت و فرمانبرداری کند وارد بهشت می شود و کسیکه از من مخالفت کند در
حقیقت امتناع ورزیده است.
و قول النبی (صلى الله علیه وسلم): «الجنه أقرب إلى أحدکم من شراک نعله والنار مثل ذلک». (متفق علیه).
و فرمایش پیامبر (صلى الله علیه وسلم)
که می فرماید: بهشت و همچنین جهنم از بند کفشهایتان به شما نزدیکترند.
«یعنی هر لحظه احتمال رسیدن مرگ وجود
دارد که در اثر آن یا بهشت و یا دوزخ نصیب آدمی شود».
————————————————
منبع : اهل
سنت / ترجمه: أقرب الطرق
إلى الجنه
