یکی از حکمت های روزه، شکستن نفس و نشان دادن عجز و ناتوانی اوست
یکی از حکمت های روزه، شکستن نفس و نشان دادن عجز و ناتوانی اوست
نویسنده: : بدیع الزمان سعید نورسی/ مترجم: داریوش موسوی
یک حکمت از حکمت‌های بی‌شمار روزه ماه مبارک رمضان که به وضوح با شکستن ربوبیت مرهوم و با شکستن نفس و نشان دادن عجز و ناتوانی او، عبودیت را می‌آموزد. و آن را مدنظر قرار می‌دهد، به شرح زیر است:
نفس نمی‌خواهد، پروردگار خود را بشناسد، و همچون فرعون می‌خواهد، «خدایی» کند. و هر اندازه هم که مورد عذاب قرار گیرد، باز هم این حس در خون او جاری‌ست. و تنها با گرسنگی می‌توان آن خصلت را از خون او پاک کرد. آری روزه‌ی ماه مبارک رمضان با هدف‌گیری دقیق یه جبهه‌ی فرعون‌گونه نفس ضربه وارد می‌کند، و آن را در هم می‌شکند، عجز و ضعف و فقرش را به او نشان داده، و به وی می‌فهماند که عبد است.
در احادیث نقل شده است، حضرت حق به نفس فرمودند:
«من که هستم و تو که هستی؟»
و نفس گفت:
«من منم و تو تویی»
و خداوند نیز عذابش داد، و به جهنم انداختش، و دوباره از او سوال فرمودند، و دوباره جواب داد:
«أنا أنا، أنت أنت»
و خداوند به عذاب‌های مختلفی رنجش داد، اما از انانیت خود دست نمی‌کشید.
سپس او را به گرسنگی عذاب داد، یعنی او را گرسنه گذاشت، و دوباره از او پرسید:
«من أنا و ما أنت»
و نفس پاسخ داد:
«أنت ربی الرحیم و أنا عبدک العاجز»
یعنی: «تو رب رحیم من هستی، و من بنده‌ی عاجز تو.»
اللهم صل و سلم علی محمد صلاه تکون لک رضاء و لحقه أداء بعدد ثواب قرائه حروف القرآن فی شهر رمضان و علی آله و صحبه و سلم
سبحان ربک رب العزه عما یصفون و سلام علی المرسلین و الحمدلله رب العالمین. آمین
————————————
منبع : رمضان، اقتصاد و شکر/ مؤلف: بدیع الزمان سعید نورسی/ مترجم: داریوش موسوی/ نشر احسان
