اسماء الله، درس پانزدهم، عظیم

اسماء الله، درس پانزدهم، عظیم

در آخر همون آیت الکرسی، در خصوص عظیم بودن خدا میگه با اینکه کُرسی خدا، صندلی قدرتش، حیطۀ مدیریتش، انقدر وسیعه که کل آسمونا و زمین رو در بر گرفته، لَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا، حفظ این عالم وسیع خستش نمیکنه، وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ، چون اون علیّ عظیمه (۲:۲۵۵). وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، اون سوار کارشه، این عرش و مُلک با شکوه و عظمت رو به خوبی مدیریت میکنه (۹:۱۲۹).

عِظام یا استخونها هم از همین ریشه هستن. ما تو بدنمون ۲۰۶ تا، یا مثلا مار پایتون تو بدنش ۱۸۰۰ تا استخون داره. اگه این بدنی که خدا بهمون داده رو، مُلک فعلی خودمون رو در واقع، در نظر بگیریم: از دید کلی و با یه نگاه بیرونی، یه جایگاه عالی، در واقع علیّ، و متعالی داریم. از دید جزئی و با یه نگاه درونی، علت این عالی بودن بدن، عظمت جزئیات تشکیل دهندشه، که یکیش میشه عِظام یا استخون بندی و اسکلت بدن ما، که بهمون امکان انواع حرکت ها رو میده.

قرآن رو هم گفته عظیم، الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ (۱۵:۸۷)، چون از بیرون یه کتابه، ولی از درون جزئیات متعددی داره که عظمتش تو ارتباط عجیب مطالبشه. اونایی که از سه ابزار شناختشون، یعنی سمع و بصر و فؤاد، درست استفاده نمیکنن رو هم میگه لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ ، عذاب عظیمی دارن، یعنی تو جزئیات روزمره زندگی، چون حواسشون جمع نیست، دائما با مشکل مواجه میشن، معذب میشن، جزئیات زیادی عامل عذابشون تو زندگیه.

یا در جهت عکس، میگه وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِیمٍ، خدا دارای فضل و بخشش عظیمیه (۳:۱۷۴). یعنی کافیه به جزئیات زندگی، عظمت حیات، نگاه دقیق تری داشته باشیم، تا ببینیم چه فضیلت ها و نعماتی هست که ازش غافلیم. یا میگه سَوْفَ یُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ أَجْرًا عَظِیمًا، خدا به زودی به مومنین اجر عظیمی میده (۴:۱۴۶). یعنی جزئیات اعمالِ ایمانی، برای جزای دنیوی و اخروی مد نظر قرار میگیره. به قیامتم میگه یَوْمٍ عَظِیمٍ، چون اون روز هم، جزئیات همه آدمها رو میشه، و طبیعتا یک عظمت خیلی گسترده رو به نمایش میزاره.

در خصوص پیامبر ما هم میگه إِنَّکَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِیمٍ، تو واقعا اخلاق عظیمی داری (۶۸:۴). یعنی به جزئیات برخوردت با انواع و اقسام آدما بها میدی، میدونی با هرکسی چطور برخورد کنی، فقط از دور دل نمیبری! اونایی که به جزئیات زندگیت نزدیک هستن هم، شاهد اخلاق خوبت میشن.

پس تا اینجا، مثل خدا که آسمونا و زمین زیر مجموعش هستن، فقط اسمش مدیر نیست، مدیریت همۀ این جزئیات رو به دست داره، خسته نمیشه، هرکدوم از ما هم یک سری زیرمجموعه ها داریم. که باید در اونها علاوه بر علیّ بودن، برتری داشتن، عظیم هم باشیم. از بدن خودمون گرفته، که باید دائما سلامتش رو مدیریت کنیم، به همه جزئیاتش بها بدیم، مشکلاتش رو پشت گوش نندازیم؛ تا هر سیستم دیگه ای که زیر مجموعۀ ما باشه.

شاید مَرد خانواده باشیم، شاید صاحب شرکت و مغازه باشیم، شاید خانه دار و مربّی بچه هامون باشیم. اگه تجلی اسم عظیم باشیم، زندگی مشترک، کار شرکت و مغازه و خونه، خستمون نمیکنه. و سعی میکنیم در همه جزئیاتش حضور داشته باشیم، مشکلات رو پشت گوش نندازیم، به خوبی مدیریت کنیم، تا علیّ عظیم باشیم. این برتری ما، فقط از راه دور زیبا نباشه، یه ماکت توخالی نباشیم.

بی نصیب آیی از آن نور عظیم
بسته‌روزن باشی از ماه کریم
(مولانا – دفتر سوم)

مطالب مرتبط: اسماء الحسنی