دعوت و داعیمطالب جدید

دعوت سازمان یافته یا دعوت به سازمان و جماعت؟

دعوت سازمان یافته یا دعوت به سازمان و جماعت؟

نویسنده: صلاح الدین بهاء الدین / مترجم: عبدالعزیز سلیمی

از سال های دهه ۸۰ میلادی تاکنون صادقانه این شعار را سرلوحه ی برنامه های خود قرار داده ایم که «ما دیگران را با استفاده از راهکارهای منظم و سازمانی به دین خداوند دعوت می کنیم، نه اینکه ایشان را به عضویت در تشکیلات حزبی فرا بخوانیم». به عبارت دیگر ما مردم را از طریق تشکلی منظم و جماعتی مسئول و ملتزم به معرفت و تبعیت از رسالت اسلام فرا می خوانیم. زیرا روش ما با روش و راهکار بسیاری از احزاب و گروه ها که دیگران را تنها به عضویت و ثبت نام در لیست هواداران خود دعوت می کنند و مهم ترین هدف آن ها پر کردن هر چه بیشتر نام هواداران در لیست ثبت نام کنندگان است، بسیار فرق می کند.

اکنون پس از سال ها کار آموزشی و پرورشی، تبلیغی، خدماتی و سیاسی، همراه با پاره ای از امور و مسایل حاشیه ای علمی و تحقیقی، همچنان بر روی آن شعار تأکید می ورزیم، زیرا که پس از سال ها فعالیت و مبارزات از پختگی و سازمان یافتگی بیشتری برخوردار گردیده و با استفاده از مؤسسات و سیستم حزبی پخته تری به حرکت خود ادامه می دهیم و از طریق آن به دنبال کسب رضایت خداوند و خدمت به میهن و مردم هستیم و با بهره گیری از برنامه ی سیاسی، اجتماعی، اخلاقی و خدماتی خویش در جهت ایجاد اصلاحاتی جامع، کامل و به دور است عجله و شتابزدگی گام برمی داریم.

حزب ما اضافه بر برخورداری از برنامه های خدماتی، سیاسی و میهنی در جهت تضمین امنیت، آسایش و سربلندی کردستان و تمامی میهن، از بهره گیری از راهکارهای پرورشی اصلاحی گسترده ای که فرد، خانواده و جامعه را در برمی گیرد، برخوردار است.

به راستی به این خاطر که «اتحاد اسلامی» حزبی صاحب رسالت و دارای طرح و برنامه، برخاسته از باورهای اصیل اسلامی است، جا دارد که به خود ببالیم. بر این اساس محور توجه و تلاش آن نوعیت و چگونگی است و اهتمام به چندی و کیفیت در مرحله ی بعدی قرار دارد. به این معنی که ما حزب سیاسی سلطه طلبی نیستیم که تمامی دغدغه و تلاش ما در رقابت هاب انتخاباتی برای رسیدن به قدرت خلاصه شود یا اینکه تمامی اهداف آن را در بدست گرفتن زمام حکومت به هر قیمتی و کیفیتی که میسر باشد محدود گردد.

هر چند رسیدن به قدرت هدفی مقطعی است و در مسیر فعالیت ها و مبارزات وسیله ای اساسی به شمار می آید، اما این باور خود را بار دیگر مورد تأکید قرار می دهیم که کسب خوشنودی خداوند هدف اولی و مقصد نهایی ماست و هدف ما از انتخاب راهکار سازمان یافته و مؤسسات منظم اسلامی خدمت به مردم و میهن است.

و به هیچ وجه راهکار آنانی را که تنها به دنبال بدست آوردن هواداران و رأی دهندگان هر چه بیشتری هستند و رسالت و مسئولیت استراتژیک خود را به دست فراموشی می سپارند، نمی پسندیم و به آن دلخوش نمی کنیم.

به همین خاطر بارها بر روی این موضوع تأکید ورزیده ایم که راه ما راهی طولانی است و به هیچ وجه برای بدست گرفتن قدرت شتاب نمی کنیم، و شرایط و مراحل و اولویت ها را نادیده نمی گیریم و با بهره گیری از تمامی توان، تلاش، از خودگذشتگی، فداکاری و تحمل سختی ها و با فعال کردن راهکار «اعتدال و وسطیت» و کار اصلاحی در تمامی زمینه های اجتماعی، رفتاری، اعتقادی، سیاسی و اقتصادی به راه خود ادامه خواهیم داد و در این راه با تمامی نیروهای صادق در کشور همکاری می نماییم و با بهره گیری از همه ی امکانات موجود و روش گفتمان مدنی سامان یافته و امروزی با دیگران تشریک مساعی خواهیم داشت.

——————————————————————-

منبع: اندیشه و سیاست / مؤلف: صلاح الدین بهاء الدین / مترجم: عبدالعزیز سلیمی / انتشارات: تریفه ۱۳۹۱

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پاسخ دادن معادله امنیتی الزامی است . *

دکمه بازگشت به بالا