نقاط مشترک بین حرکات اسلامی
رویکردهای گوناگون
تشکلها و حرکتهای متعدد اسلامی
( نقاط مشترک بین
حرکات اسلامی )
دکتر البیانونی
تنوع تشکلها و حرکتهای اسلامی به گونههای مختلف، از جهتی تابع خواستهها و دغدغههای محیطی است که در آن نشأت گرفتهاند؛ چون شرایط دوران پیدایش، بدون تردید در دیدگاهها و برنامه های آنها تأثیر داشته است.
در جامعه ی اسلامی،انجمنهایی وجود دارد که حوزهی فعالیت آنها عمومی است و در راستای اصلاح و بهبود وضعیت جامعه به روش اسلامی، به صورت عمومی به فعالیت خود ادامه میدهند، و هیچ وقتفعالیت خود را در یک بعد منحصر نمیکند.
همچنین در جامعه ی اسلامی تشکلهایی وجود دارد که فقط در یک بعدِ به خصوص فعالیت میکنند و صبغه ی خاصی بر فعالیت آنها حاکم است؛ مانند تشکّلهای علمی، تربیتی، تبلیغی، فرهنگی،جمعیتهای سیاسی، نظامی، اقتصادی، مؤسسههای خیریه و … پارهای از آنها، گاه به صورت علنی فعالیت میکنند و گاه نیز به شکلی سری فعالیت دارند؛ به هر کیفیتی که شرایط و محیط پیدایش و شکلگیری به آنها اجازه دهد، به فعالیت خود ادامه میدهند.
بنابراین، اگر کسی اهداف و برنامههای این تشکّلها را مورد مداقه و بررسی قرار دهد، بدون تردید وجوه اشتراک و تداخل نسبی فراوانی بین اهداف آنها خواهد دید؛ چون هدف و مقصد همه یکی است. تفاوت آنها صرفاً در حد خواستهها و دغدغههای کاری و در محدودهی امکانات و توانمندیهای آنهاست؛ همچنین پارهای از روشها و برنامههایشان در حوزهی فعالیتهای اسلامی در میدان دعوت و تبلیغ، با همدیگر متفاوت است؛ چون برخی از آنها دارای برنامه ی کلی یا جزئی و برخی دیگر دارای برنامهی علمی یا تربیتی هستند و پارهای دیگر برنامههای تبلیغی، ارشادی و یا اقتصادی را دنبال میکنند؛ برخی نیز اساساً فعلیتهای سیاسی و نظامی انجام میدهند. ریشههای تاریخی بعضی از این گونه تشکّلها را در حیات گذشتهی امّت اسلام دیدهایم. همچنین با علل و دلایل وجود انواع تشکّلها در عصر خویش آشنایی داریم و میدانیم که این پدیده، زاییدهی غیاب وحدت سیاسی بین امت اسلام است. همچنان نیازهای جدید مسلمانان در پیدایش آن دخیل است.
با وجود این، حقیقتاً شگفتآور است که اکثر فعالان اسلامی تمام همّ و غمّ خویش را در پارهای از مسائل اختلافی خلاصه میکنند و نگاهشان تنها بدان قسمت معطوف است؛ در صورتی که وجوه اشتراک بین آنها فراوان است و هدف و مقصد همه یک چیز است!
متأسفانه گاه یک جماعت، به جماعتی دیگر به عنوان یک مخالف مینگرد ودر حوزهی فعالیت، به جای آنکه، آن را مکمل و شریک خود جهت تحقّق اهداف خویش بداند،رقیب خود میشمارد؛ زیرا همه با وجود تفاوت در نام و عنوان، برای تحقق یک هدف مبارزه میکنند و برای رسیدن به هدف مشترک حرکت مینمایند. مگر کسی یا گروهی که نیّتش پاک نباشد و از هدف خویش منحرف شده باشد و اسلام را جهت سرپوش قرار دادن برای مکر و حیاهی خویش، شعار قرار دهد.
متأسفانه امثال اینها در میان امت اسلام کم نبوده است.
باری از استاد ابوالاعلی مودودی رحمه الله که در مکهی مکرمه حضور داشت دربارهی جماعت تبلیغ – که در هند فعالیت خویش را آغاز کرده و در تمام دنیا گسترش پیدا کرده است – سئوال کردم.
علت سئوال این بود که شنیده بودم، در هند و پاکستان بین جماعت تبلیغ و جماعت
اسلامی اختلاف وجود دارد. استادِ بزرگوار چنین پاسخ داد:
« انّهم یسدّون عنّا
ثغره لا نستطیع سّدها، و انّنا لا ننتقدهم ولکن فیهم من ینتقدنا … !»
« اینان سنگری را پر
کردهاند که ما توان پر کردن آن را نداریم؛ امّا بین آنان، کسانی هستند که از ما
انتقاد میکنند؛ ولی ما از آنها انتقاد نمیکنیم.»
حقیقتاً این پاسخ
استاد مودودی، مرا به تعجب واداشت وآن را درسی قوی و روشی زیبا تلقی کردم.
لازم است کلیهی حرکتهای اسلامی در مواضع خویش در قبال همدیگر، آن را سرلوحهی
کارشان قرار دهند.
مهمترین نقاط اشتراک
بین حرکتهای اسلامی
اگر کسی به اهداف حرکتهای
اسلامی معاصر بنگرد و برنامهها، روشها و سخنان رهبران آنها را مورد وداقه و بررسی
قرار دهد، خواهد دید که وجوه مشترک فراوانی بین آنها وجود دارد، مهمترین وجوه
عبارتند از:
أ. اشتراک در عقیده، این امر تبلورِ پذیرش مبانی
اعتقادی دین اسلام است و هر گروهی باید بدون هیچ کمی و کاستی بدان ایمان داشته
باشد. از این رو، هیچ جماعتی نیست که صراحتاً به این اصل اعتراف و اذعان نداشته
باشد.
ب. اشتراک در هدف، این امر تبلور سعی و تلاش در راستای
جلب رضایت و خشنودی پروردگار و اهتمام فراوان جهت تطبیق نظام اسلامی در کلیهی
جوانب زندگی – اعم از خصوصی و عمومی – مردم است.
ج. اشتراک منابع، چون
هر کدام از آنها ، روشها و برنامههای خویش را از قرآن و سنت و سیرت خلفای
راشدین، اقتباس میکند. اقتباسشان هم در پرتو اجتهاد صورت میپذیرد، چه صواب
باشد چه خطا.
د. وحدت موانع، در
برابر همهی گروههای اسلامی موانعی وجود دارد. فرق نمیکند که آن موانع داخلی
باشند یا خارجی، زیاد باشند یا کم، به هر حال همه با آنها مواجه هستند.
ه. وحدت سرنوشت در
دنیا و آخرت، این اشتراک در سرنوشت، هم میتواند متعاق به پیروزی در دنیا باشد یا
بهشت جاودانه و مغفرت و خشنودی پروردگار در آخرت. در این باره خداوند فرموده است:
[ یا ایها الذین آمنوا
هل أدلکم علی تجارهٍ تنجیکم من الیمٍ تؤمنون بالله و رسوله و تجاهدون فی سبیل الله
بأموالِکُم و أنفسِکم ذالکم خیر لکم إن کنتم تعلمون * یغفرلکم ذُنُوبَکُم و
یدخِلکُم جنَّاتٍ تجری من تحتها الأنهار و مساکِنَ طیِّبَهً فی جنَّاتٍ عدنٍ ذلک
الفوزُ العظیم * و أخری تحبونها نصرٌ من الله و فتحٌ قریبٌ و بشِّرِ المؤمنین ]
( الصّف / ۱۳ – ۱۰ )
« ای مؤمنان، آیا شما
را به بازرگانی ( و معاملهای ) رهنمود سازم که شما را از عذابی دردناک رها سازد؟
( این است که ) به خدا و پیغمبرش ایمان آورید و در راه خدا با مالهایتان و
جانهایتان تلاش ( و جهاد ) کنید؛ اگر بدانید این برای شما بهتر است. ( اگر این
تجارت را انجام دهید، خدا ) گناهانتان را میبخشاید و شما را به باغهایی داخل میگرداند
که از زیر ( باغها و درختان ) آنها جویبارها روان است و ( شما را ) در (منازل و)
خانههای خوبی (جای میدهد که) در باغهای بهشت جاویدان (و ماندگار،واقع شدهاند)
(پیروزی و) رستگاری بزرگ همین است. (گذشته از این نعمتها) نعمت دیگری دارید که
پیروزی خدا دادی و فتحی نزدیک (که در پرتو آن مکه به دست شما میافتد) و به مؤمنان
مژده بده (به چیزیهایی که قابل توصیف و بیان نیست و فراتر از آن است که بتوان با
الفبای انسانها به آنان شناساند).»
آنچه گذشت، موارد
مشترک بین حرکتهای فعال اسلامی است. پارهای از آنها کاملاً واضح و روشن است.
برخی دیگر از آنها نیز حقیقتاً در مواقع گرفتاری و مشکلاتی که در برابر این حرکتها
قرار دارند و آنها را مورد هجوم خویش قرار میدهند، تأکید و قطعیت بیشتری پیدا میکنند.
با وجود این، اگر تنها یک مورد مشترک به عنوان عاملی پیوند دهنده، بین فعالان
اسلامی وجود داشته باشد، کافی است؛ اما اگر تمام آن موارد مشترک یک جا جمع شود، چه
میشود؟!
بنابراین، قبل از آنکه
روی موارد اختلافی انگشت بگذارند و بر آنها پافشاری کنند، لازم است که روی موارد
اتفاق و وجوه مشترک تأکید کنند؛ چرا که اتفاق در یک نقطهی پایدار و مستحکم همواره
به سوی اتحاد در نقاط اشتراک دیگر فرا میخواند. از این رو لازم است که فعالان
مخلص دعوت اسلامی این حقیقت را نیک درک کنند. تا در پرتو آن دایرهی اتفاق را
گستردهتر و دایرهی اختلاف را تنگتر کنند، در این راستا همیشه مطابق دستور
پروردگار حرکت کنند و آن را فراروی خویش قرار دهند:
[ و اعتصموا بحبل الله
جمیعاً و لا تفرّقوا ] ( آل عمران
/ ۱۰۳ )
« و همگی به رشتهی
خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید.»
———————————————
منبع :آسیب شناسی جنبش های اسلامی
مؤلف : دکتر البیانونی
مترجم : عبدالغنی براهوتی
انتشارات : احسان