ولنتاین چرا و چگونه؟!

ولنتاین چرا و چگونه؟!

نویسنده:جلال معروفیان

دوستی از من سوال کرد نظرت درباره‌ی «ولنتاین» یا روز عشق چیست؟ آیا حرام است؟!

گفتم: من کاری به حلال و حرامش ندارم، چون در تخصص من نیست. ولی اگر عشق به یک روز محدود شد و همانند بسیاری از طبقات و گروه‌هایی ضعیف که یک روز در سال به آنان اختصاص داده می‌شود تا نابود نشوند، روزی هم به عشق اختصاص داده شود، از هم اکنون سرود مرگش را بخوانید.

عشق را نمی‌توان و نباید بر پایه‌ی یک افسانه‌ی خیالی که هیچ معلوم نیست صحت داشته باشد، بنا نهاد. عشق و چگونگی ابراز و اظهار آن کاملا وابسته به فرهنگ، زبان و آیین و مذهب یک ملت است.

در فرهنگهای مختلف، مردم به شیوه‌های مختلفی عاشق می‌شوند و آن را نشان می‌دهند:

شعر، نقاشی، رمان و داستان، ورزش، زبان ایما و اشاره و … هر کدام زمینه‌هایی برای بروز و اظهار عشق و علاقه است. عشق را تنها در رابطه‌ی زن و مرد، نمی‌توان و نباید خلاصه کرد. ما عشق به خدا، عشق به باورها و عقاید، عشق به میهن، عشق به پدر و مادر، عشق به استاد و معلم، عشق به حیوانات و عشق به طبیعت و … را داریم. در فرهنگ ما، عشق یک روز نیست، بر پایه‌ی خیال و افسانه نیست، محدود به رابطه‌ی زن و مرد هم نیست.

بلکه عشق:
همانند آب و هوا است که هر چند با ندانم‌کاری‌ها آن را آلوده کرده‌ایم، اما همیشه در دسترس است، مخصوص به زمان خاصی نیست، ویژه‌ی سن و سال خاصی هم نیست. همه به آن محتاج‌اند و هر کس به شیوه‌ی مخصوص خودش و با استفاده از ابزار و وسیله‌ای که در دسترس دارد و می‌پسندد و زمانی که آن را مناسب می‌داند، از عشق بهره می‌جوید و آن را نشان می‌دهد.

مبلغان ولنتاین، نگاه‌های پاک و معصومانه‌ی یک نوزاد به چهره‌ی مادرش را چه می‌نامند؟ عشقی که یک زن به فرزند متولد نشده‌اش در جنین خود دارد، به راستی چیست؟ نگاه عاشقانه و خالصانه‌ی یک مادر به کودکش را چه باید نامید؟!

تلاش‌های طاقت‌فرسای یک پیرمرد را که به خاطر عشق به زن و فرزندانش، زیر بار سنگین حمل بار، کمرش شکسته و زانوهایش فرسوده شده است، چگونه تفسیر می‌کنند؟ آیا به راستی عشق و علاقه‌ی متقابل معلم و دانش‌آموزانش را می‌توان در قالب ولنتاین، تفسیر نمود؟!

عشق و علاقه‌ی یک باغبان، به بوته‌ها و گل‌های رنگارنگ را با چه کلماتی باید ادا نمود و تلفظ کرد؟! عشق و علاقه‌ی یک نفر به حیوانی که در خانه از آن نگهداری می‌کند، چه نام دارد؟! آیا علاقه‌ای که یک هنرمند یا یک نویسنده یا یک صنعتگر به ساخته‌ی دست خودش دارد، عشق نیست؟!

عشق و علاقه‌ی یک نفر به خاک و میهن، یا باورها و عقایدش را با تعابیر و قالب‌های تنگ و یکبار مصرف ولنتاین می‌تواند معنا کرد؟! هرگز!! اگر علم و دانش، تنها به مدرک بدون درک، و عشق که هدیه‌ای الهی و یک ظرفیت انسانی است، فقط به خرید کادو و رابطه‌ی بدون تعهد، بین دو نفر تبدیل گشت، آن روز را باید روز مرگ انسانیت و فروپاشی و ویرانی جامعه نامید.