رسالت واجب ادیان آسمانی جهت حفظ ارزشها چیست؟

رسالت واجب ادیان آسمانی جهت حفظ ارزشها چیست؟

نویسنده : مصطفی الرافعی/ ترجمه:دکتر محمود رضا افتخارزاده

حال، پرسش این است: چه باید کرد؟ چگونه باید آرمانها را برآورده ساخت و راه و روش آن چیست؟ و آن رسالت واجبی که بر عهده اسلام به عنوان یک دین آسمانی در جهت حفظ حرمت و کرامت و ارزشهای متعالی و مصونیت آنها از بازی بازیگران و نیرنگ نیرنگبازان است، چیست؟ و چه کسی مسئول انجام این مهم و اجرای این رسالت بزرگ است؟

بدیهی است که مسئول خوشبختی یا بدبختی،دولت و افراد جامعه هستند، بر دولت و جامعه است که عدالت مطلق را پیاده کند و حق را برقرار سازد و راه مسالمت آمیز سازنده‌ای را بپیماید. هرگاه این اصول از سوی دولت حمایت شود،بدون شک جامعه روی رستگاری و خوشبختی را خواهد دید و در چنین جامعه ای بحرانهای اخلاقی و آلودگیهای اقتصادی، اجتماعی پدید نخواهد آمد.انجام این مهم وظیفه دولت است.

وظیفه فرد و مسئولیت بزرگ وی در سازندگی جامعه عبارت است از وظفه عملی و وظیفه عقیدتی-اخلاقی. وظیفه عملی بر سه پایه استوار است؛عبادتگاه،آموزشگاه و خانه. چرا که اگر عبادتگاه،پایگاهی پیراسته و وارسته باشد و رسالتش را که پرورش اندیشه و ارتقاء فکر افراد است ادا کند و از هر گونه شائبه و پیرایه های قرون وسطائی و تاریکیهای قرون و اعصار و تقلید و تحجر و نادانی و بینش سطحی عاری باشد، براستی سرنوشت ساز است. و آموزشگاه؛اگر دارای اهداف روشن و روشهای آموزشی معین و دانشهای برنامه ریزی شده و زمان بندی شده باشد بسیار تعیین کننده است. و خانه؛ اگر بنیانهایش استوار و در آن پدر و مادر شایسته و آگاهی باشند، نقش زیر بنائی مهمی در ساختن جامعه دارد.

همه این شرایط که تحقق آنها در اسلام اصیل، آسان است و اصولاً بخشی از مبادی و مبانی انسان ساز آن می باشد، اگر این شرایط تحقق یابد، زمین ما شایسته‌ترین انسانها را در بستر خود خواهد داشت. و اما وظیفه عقیدتی شخصی فرد که در وجدان و ضمیر خود آگاهی هر انسانی جای دارد، رسالت و مسؤلیت”امر به معروف و نهی از منکر” است.قران کریم صریحاً به مومنان توصیه می کند که (باید از میان شما جمعی باشند که به خیرو خوبی فراخوانند و به معروف فرمان دهند و از منکر بازدارند, آنان رستگارانند). اگر خواهان آینده ای روشن هستیم که ریشه در گذشته حسرت انگیز داشته باشد، این تنها راه نجات جهان از بن بست حال و آینده است، و این وظیفه اسلام است آنگونه که وظیفه همه ادیان آسمانی مخصوصاً مسیحیت نیز می باشد،چرا که آنچه مهم است بیان حق و حقیقت و فضیلت است هر چند که زاویه دید مختلف باشد. درست است که ادیان متعدد و در میان مردم جهان پراکنده هستند اما همه ادیان آسمانی منشا واحدی دارند، همه آسمانی هستند و با وحی خداوندی شکل گرفته اند، محور همه ادیان آسمانی توحید است.

هر دینی از ادیان آسمانی که در پی دین دیگر آمده بر مبانی و اصول و ارکان هدایت ربانی رکنی افزوده و آن را تکمیل نموده است. در حالی که حضرت عیسی(ع) می گوید:”مپندارید که آمده ام تا حرمت ناموس را حلال کنم،و پیامبران پیشین نیز چنین نکرده اند،آری نیامده ام تا حرام را حلال کنم، آمده ام تا آن را کامل سازم.”حضرت محمد(ص)پیامبر اسلام می فرماید:”پیامبران برادرند،پدرشان یکی و مادران شان گوناگون هستند.” و خداوند متعال درباره قرآن می فرماید:”قرآن تصدیق کننده محتوای اصیل تورات و انجیل است.” و می فرماید:”بگوئید!به خدا و آنچه بر ما و بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و اسباط و موسی و عیسی و پیامبران دیگر از جانب خدا نازل گردیده،ایمان آوردیم و میان هیچ کدامشان فرقی نمی نهیم”.

در این بحران بزرگ انسانی که جهان را فرا گرفته و بشریت در بن بست قرار دارد، بر ادیان آسمانی عموماً واجب است که جهاد خویش را آغاز کنند و بر اسلام خصوصاً لازم است که مستقیماً در سازندگی جامعه جهانی بکوشد و در اعاده بنیان زندگی مبتنی بر فضائل نخستین که سخت حسرت انگیز و ایده آل انسانی است،حرکت خویش را آغاز نماید. و این نخستین گام در جهت سعادتی است که دولتهای جهان شعارش را می دهند و نخستین گام در جهت صلح و سلامتی است که بشریت در آرزویش می سوزد و خشت نخستی است که بعدها بنائی شکوهمند بر آن استوار خواهد شد؛کاخی سرشار از محبت انسانی و لبریز از تفاهم بشری و سعادت جهانی. و می گوئید:چه زمانی این آرمان تحقق پیدا خواهد کرد؟”بگو امید است که بزودی باشد”.

————————————————–

نام کتاب:اسلام؛حقوق و ازادیهای اساسی انسان مسئله حقوق بشر/ تألیف: مصطفی الرافعی/ ترجمه:دکتر محمود رضا افتخارزاده